Historia literatury polskiej 1945-1989. Prolegomena

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

obowiązkowy

nie dotyczy

Zajęcia mają na celu przekazanie studentom podstawowej wiedzy o literaturze polskiej w latach 1945 - 1989 oraz kształcenie sprawności analizowania, interpretowania, syntetyzowania różnorodnych zjawisk literatury współczesnej.

Na podstawie zdobytej wcześniej wiedzy szkolnej i na pierwszym roku studiów doskonalimy sprawności analityczno-interpretacyjne studentów dotyczące różnorodnych zjawisk współczesnej literatury oraz zwiększamy wiedzę o okresie 1945 - 1989. Na zajęciach omawiamy wybitne utwory, twórczość czołowych pisarzy, funkcjonowanie instytucji literackich, a także strukturę i mechanizmy komunikacji literackiej w kraju i na emigracji.

Studenci powinni orientować się w przemianach procesu historycznoliterackiego, poznać najważniejsze nurty powojennej literatury.

Literatura podmiotowa:

Czesław Miłosz, „Świat (Poema naiwne)”; Tadeusz Różewicz, wybrane wiersze z tomu „Niepokój”: „Lament”, „Maska”, „Róża”); Aleksander Wat: wiersz xxx „W czterech ścianach mego bólu…” i fragment „Dziennika bez samogłosek”; Zbigniew Herbert, „Kamień z katedry” (ze zbioru esejów „Barbarzyńca w ogrodzie”) oraz wiersze: „Studium przedmiotu” i „Kamyk”; Andrzej Bobkowski, „Szkice piórkiem” (fragmenty); Witold Gombrowicz, „Dziennik” (fragmenty); Stanisław Grochowiak, „Modlitwa”; Józef Mackiewicz, „Droga donikąd”; Edward Stachura - święty Franciszek w dżinsach?; Teodor Parnicki, „Tylko Beatrycze”; Wisława Szymborska, „Rozmowa z kamieniem”; Jerzy Stempowski, „Esej dla pięknej Heleny”; Stanisław Barańczak, „Określona epoka” i „Garden party”; Julian Stryjkowski, „Austeria”.

Literatura przedmiotowa (opracowania):

K. Stala, „Święte słowo jest. Miłoszowskie paradoksy bycia”, „Znak” 1993, nr 2 [www.milosz.pl]; T. Drewnowski, „Walka o oddech. Bio-poetyka. O pisarstwie Tadeusza Różewicza”, Warszawa 2002 [rozdz. „Po katastrofie”]; W. Ligęza, „Homo patiens Aleksandra Wata”, „Znak” 1991, nr 2; J. Łukasiewicz, „Studium przedmiotu”, w: „Szmaciarze i bohaterowie”, Kraków 1963; J. Zieliński, „Wielki Spokój”, „Teksty Drugie” 1991, nr 1-2; A. Kijowski, „Strategia Gombrowicza”, w: „Gombrowicz i krytycy”, red. Z. Łapiński, Kraków 1984; A. Boharewicz-Richter, „Panicznie bał się cmentarzy” [O Stanisławie Grochowiaku], „Fraza” 1999, nr 4; K. Orłoś, „Niezwykły pisarz”, w: „Nad twórczością Józefa Mackiewicza”, red. M. Zybura, Warszawa 1990; J. Sikora, „Czy Edward Stachura był rzeczywiście św. Franciszkiem w dżinsach?” , w: „Dzieło świętego Franciszka z Asyżu. Projekcja w kulturze i duchowości polskiej XIX i XX wieku”, red. D. Kielak, J. Odziemkowski i J. Zbudniewek, Warszawa 2004A. Juszczyk, „Tam, gdzie historyk nie może… Literatura jako metoda badań historycznych na przykładzie powieści Tylko Beatrycze Teodora Parnickiego”, w: „Ostrożnie z literaturą!”, red. S. Balbus i W. Bolecki, Warszawa 2000; S. Balbus, „Wisława Szymborska – szkic do portretu i jedno zbliżenie”, w” „Lektury polonistyczne – literatura współczesna”, t. 1, red. R. Nycz i J. Jarzębski, Kraków 1997; A.S. Kowalczyk, „W kręgu poetyki eseju, w: tenże, „Kryzys świadomości europejskiej w eseistyce polskiej lat 1945-1977 (Vincenz – Stempowski – Miłosz)”, Warszawa 1990; „Określona epoka. Nowa Fala 1968-1993. Wiersze i komentarze”, wybrał, ułożył i skomentował T. Nyczek, Kraków 1994; Z. Bieńkowski, „Ostatni dzień świata. Metafizyka czasu teraźniejszego” [o „Austerii” Stryjkowskiego], w: „Modelunki”, Warszawa 1966.

E-Learning (pełny kurs)

Udział w zajęciach - 30 godzin

Przygotowanie do zajęć - 70 godzin

obowiązkowy

nie dotyczy

Zajęcia mają na celu przekazanie studentom podstawowej wiedzy o literaturze polskiej w latach 1945 - 1989 oraz kształcenie sprawności analizowania, interpretowania, syntetyzowania różnorodnych zjawisk literatury współczesnej.

Na podstawie zdobytej wcześniej wiedzy szkolnej i na pierwszym roku studiów doskonalimy sprawności analityczno-interpretacyjne studentów dotyczące różnorodnych zjawisk współczesnej literatury oraz zwiększamy wiedzę o okresie 1945 - 1989. Na zajęciach omawiamy wybitne utwory, twórczość czołowych pisarzy, funkcjonowanie instytucji literackich, a także strukturę i mechanizmy komunikacji literackiej w kraju i na emigracji.

Studenci powinni orientować się w przemianach procesu historycznoliterackiego, poznać najważniejsze nurty powojennej literatury.

Literatura podmiotowa:

Czesław Miłosz, „Świat (Poema naiwne)”; Tadeusz Różewicz, wybrane wiersze z tomu „Niepokój”: „Lament”, „Maska”, „Róża”); Aleksander Wat: wiersz xxx „W czterech ścianach mego bólu…” i fragment „Dziennika bez samogłosek”; Zbigniew Herbert, „Kamień z katedry” (ze zbioru esejów „Barbarzyńca w ogrodzie”) oraz wiersze: „Studium przedmiotu” i „Kamyk”; Andrzej Bobkowski, „Szkice piórkiem” (fragmenty); Witold Gombrowicz, „Dziennik” (fragmenty); Stanisław Grochowiak, „Modlitwa”; Józef Mackiewicz, „Droga donikąd”; Edward Stachura - święty Franciszek w dżinsach?; Teodor Parnicki, „Tylko Beatrycze”; Wisława Szymborska, „Rozmowa z kamieniem”; Jerzy Stempowski, „Esej dla pięknej Heleny”; Stanisław Barańczak, „Określona epoka” i „Garden party”; Julian Stryjkowski, „Austeria”.

Literatura przedmiotowa (opracowania):

K. Stala, „Święte słowo jest. Miłoszowskie paradoksy bycia”, „Znak” 1993, nr 2 [www.milosz.pl]; T. Drewnowski, „Walka o oddech. Bio-poetyka. O pisarstwie Tadeusza Różewicza”, Warszawa 2002 [rozdz. „Po katastrofie”]; W. Ligęza, „Homo patiens Aleksandra Wata”, „Znak” 1991, nr 2; J. Łukasiewicz, „Studium przedmiotu”, w: „Szmaciarze i bohaterowie”, Kraków 1963; J. Zieliński, „Wielki Spokój”, „Teksty Drugie” 1991, nr 1-2; A. Kijowski, „Strategia Gombrowicza”, w: „Gombrowicz i krytycy”, red. Z. Łapiński, Kraków 1984; A. Boharewicz-Richter, „Panicznie bał się cmentarzy” [O Stanisławie Grochowiaku], „Fraza” 1999, nr 4; K. Orłoś, „Niezwykły pisarz”, w: „Nad twórczością Józefa Mackiewicza”, red. M. Zybura, Warszawa 1990; J. Sikora, „Czy Edward Stachura był rzeczywiście św. Franciszkiem w dżinsach?” , w: „Dzieło świętego Franciszka z Asyżu. Projekcja w kulturze i duchowości polskiej XIX i XX wieku”, red. D. Kielak, J. Odziemkowski i J. Zbudniewek, Warszawa 2004A. Juszczyk, „Tam, gdzie historyk nie może… Literatura jako metoda badań historycznych na przykładzie powieści Tylko Beatrycze Teodora Parnickiego”, w: „Ostrożnie z literaturą!”, red. S. Balbus i W. Bolecki, Warszawa 2000; S. Balbus, „Wisława Szymborska – szkic do portretu i jedno zbliżenie”, w” „Lektury polonistyczne – literatura współczesna”, t. 1, red. R. Nycz i J. Jarzębski, Kraków 1997; A.S. Kowalczyk, „W kręgu poetyki eseju, w: tenże, „Kryzys świadomości europejskiej w eseistyce polskiej lat 1945-1977 (Vincenz – Stempowski – Miłosz)”, Warszawa 1990; „Określona epoka. Nowa Fala 1968-1993. Wiersze i komentarze”, wybrał, ułożył i skomentował T. Nyczek, Kraków 1994; Z. Bieńkowski, „Ostatni dzień świata. Metafizyka czasu teraźniejszego” [o „Austerii” Stryjkowskiego], w: „Modelunki”, Warszawa 1966.

obowiązkowy

nie dotyczy

Zajęcia mają na celu przekazanie studentom podstawowej wiedzy o literaturze polskiej w latach 1945 - 1989 oraz kształcenie sprawności analizowania, interpretowania, syntetyzowania różnorodnych zjawisk literatury współczesnej.

Na podstawie zdobytej wcześniej wiedzy szkolnej i na pierwszym roku studiów doskonalimy sprawności analityczno-interpretacyjne studentów dotyczące różnorodnych zjawisk współczesnej literatury oraz zwiększamy wiedzę o okresie 1945 - 1989. Na zajęciach omawiamy wybitne utwory, twórczość czołowych pisarzy, funkcjonowanie instytucji literackich, a także strukturę i mechanizmy komunikacji literackiej w kraju i na emigracji.

Studenci powinni orientować się w przemianach procesu historycznoliterackiego, poznać najważniejsze nurty powojennej literatury.

Literatura podmiotowa:

Czesław Miłosz, „Świat (Poema naiwne)”; Tadeusz Różewicz, wybrane wiersze z tomu „Niepokój”: „Lament”, „Maska”, „Róża”); Aleksander Wat: wiersz xxx „W czterech ścianach mego bólu…” i fragment „Dziennika bez samogłosek”; Zbigniew Herbert, „Kamień z katedry” (ze zbioru esejów „Barbarzyńca w ogrodzie”) oraz wiersze: „Studium przedmiotu” i „Kamyk”; Andrzej Bobkowski, „Szkice piórkiem” (fragmenty); Witold Gombrowicz, „Dziennik” (fragmenty); Stanisław Grochowiak, „Modlitwa”; Józef Mackiewicz, „Droga donikąd”; Edward Stachura - święty Franciszek w dżinsach?; Teodor Parnicki, „Tylko Beatrycze”; Wisława Szymborska, „Rozmowa z kamieniem”; Jerzy Stempowski, „Esej dla pięknej Heleny”; Stanisław Barańczak, „Określona epoka” i „Garden party”; Julian Stryjkowski, „Austeria”.

Literatura przedmiotowa (opracowania):

K. Stala, „Święte słowo jest. Miłoszowskie paradoksy bycia”, „Znak” 1993, nr 2 [www.milosz.pl]; T. Drewnowski, „Walka o oddech. Bio-poetyka. O pisarstwie Tadeusza Różewicza”, Warszawa 2002 [rozdz. „Po katastrofie”]; W. Ligęza, „Homo patiens Aleksandra Wata”, „Znak” 1991, nr 2; J. Łukasiewicz, „Studium przedmiotu”, w: „Szmaciarze i bohaterowie”, Kraków 1963; J. Zieliński, „Wielki Spokój”, „Teksty Drugie” 1991, nr 1-2; A. Kijowski, „Strategia Gombrowicza”, w: „Gombrowicz i krytycy”, red. Z. Łapiński, Kraków 1984; A. Boharewicz-Richter, „Panicznie bał się cmentarzy” [O Stanisławie Grochowiaku], „Fraza” 1999, nr 4; K. Orłoś, „Niezwykły pisarz”, w: „Nad twórczością Józefa Mackiewicza”, red. M. Zybura, Warszawa 1990; J. Sikora, „Czy Edward Stachura był rzeczywiście św. Franciszkiem w dżinsach?” , w: „Dzieło świętego Franciszka z Asyżu. Projekcja w kulturze i duchowości polskiej XIX i XX wieku”, red. D. Kielak, J. Odziemkowski i J. Zbudniewek, Warszawa 2004A. Juszczyk, „Tam, gdzie historyk nie może… Literatura jako metoda badań historycznych na przykładzie powieści Tylko Beatrycze Teodora Parnickiego”, w: „Ostrożnie z literaturą!”, red. S. Balbus i W. Bolecki, Warszawa 2000; S. Balbus, „Wisława Szymborska – szkic do portretu i jedno zbliżenie”, w” „Lektury polonistyczne – literatura współczesna”, t. 1, red. R. Nycz i J. Jarzębski, Kraków 1997; A.S. Kowalczyk, „W kręgu poetyki eseju, w: tenże, „Kryzys świadomości europejskiej w eseistyce polskiej lat 1945-1977 (Vincenz – Stempowski – Miłosz)”, Warszawa 1990; „Określona epoka. Nowa Fala 1968-1993. Wiersze i komentarze”, wybrał, ułożył i skomentował T. Nyczek, Kraków 1994; Z. Bieńkowski, „Ostatni dzień świata. Metafizyka czasu teraźniejszego” [o „Austerii” Stryjkowskiego], w: „Modelunki”, Warszawa 1966.