Styl naukowy w teorii i praktyce

podstawowy

FP1_W12

FP1_U05

FP1_K02

Zaliczone zajęcia z kultury języka polskiego oraz stylistyki. W wyjątkowych przypadkach, za zgodą prodziekana ds. studenckich możliwe jest realizowanie wymienionych zajęć równolegle.

Ćwiczenia mają za zadanie zapoznać studentów ze specyfiką stylu naukowego oraz wykształcić w nich podstawowe umiejętności posługiwania się tym stylem.

Cele przedmiotu mają charakter teoretyczny oraz praktyczny. Są nimi: po pierwsze, zapoznanie studentów ze specyfiką stylu naukowego na tle innych stylów funkcjonalnych polszczyzny: jego charakterystycznymi cechami, funkcjami, realizacjami gatunkowymi itp., a także z zasadami budowy tekstów naukowych, a po drugie, doskonalenie umiejętności analizowania, tworzenia i redagowania różnego typu tekstów naukowych.

J. Bartmiński, Streszczenie w aspekcie typologii tekstów, w: Typy tekstów. Zbiór studiów, red. T. Dobrzyńska, Warszawa 1992, s. 7-17 [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 4 Tekstologia. Część druga, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, s. 224-233].

J. Bartmiński, Tekst jako przedmiot tekstologii lingwistycznej, w: Tekst. Problemy teoretyczne, red. J. Bartmiński, B. Boniecka, Lublin 1998, s. 9-25 [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 4 Tekstologia. Część pierwsza, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, s. 9-24.

S. Borowkin, Sztuka pisania. Redagowanie tekstów z zakresu piśmiennictwa naukowego, Łódź 1986.

R.-A. de Beaugrande, W. U. Dressler, Wstęp do lingwistyki tekstu, przeł. A. Szwedek, Warszawa 1990.

T. Dobrzyńska, Delimitacja tekstu mówionego i pisanego, w: Tekst. Język. Poetyka. Zbiór studiów, red. M. R. Mayenowa, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. 101-118 [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 4 Tekstologia. Część druga, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, s. 32-46].

T. Dobrzyńska, Pojęcie Tekstu. Tekst – całościowy komunikat, w: taż, Tekst. Próba syntezy, Warszawa 1990, s. 9-22 [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 4 Tekstologia. Część pierwsza, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, s. 38-48].

S. Gajda, Propozycja systematyki gatunków naukowych, w: tenże, Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym, Warszawa-Wrocław 1982, s. 173-175 i tabl. [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 3 Akty i gatunki mowy, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, J. Szadura, Lublin 2004, s. 217-224].

S. Gajda, Architektonika tekstu naukowego, w: tenże, Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym, Warszawa-Wrocław 1982, s. 152-163. [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 4 Tekstologia. Część druga, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, s. 90-99].

S. Gajda, Podstawy badań stylistycznym nad językiem naukowym, Warszawa-Wrocław 1982

S. Gajda, Współczesna polszczyzna naukowa. Język czy żargon?, Opole 1990;

R. Grzegorczykowa, Głos w dyskusji o pojęciu tekstu i dyskursu, w: Tekst. Problemy teoretyczne, pod red. J. Bartmińskiego, B. Bonieckiej, Lublin 1998, s. 37-43.

M. Łaszkiewicz, Streszczenie, abstrakt, adnotacja i ich funkcja w tekście naukowym, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność, pod red. U. Sokólskiej, Białystok 2017, s. 149-166.

J. Maćkiewicz, Jak pisać teksty naukowe?, Gdańsk 2001.

J. Maćkiewicz, Jak dobrze pisać. Od myśli do tekstu, Warszawa 2010.

M. Marciszewski, Sposoby streszczania i odmiany streszczeń, „Studia Semiotyczne” I, 1970, s. 151-167.

M. Marciszewski, Metody analizy tekstu naukowego, Warszawa 1977.

M. Marciszewski, Spójność strukturalna a spójność semantyczna, w: Tekst i zdanie, pod red. T. Dobrzyńskiej, E. Janus, Wrocław 1983, s. 183-189.

M. R. Mayenowa, Spójność tekstu a postawa odbiorcy, w: O spójności tekstu, pod red. M.R. Mayenowej, Wrocław-Warszawa-Kraków 1971, s. 189-205 25 [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 4 Tekstologia. Część pierwsza, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, s. 197-209].

O spójności tekstu, pod red. M.R. Mayenowej, Wrocław-Warszawa-Kraków 1971.

Polska genologia lingwistyczna, red. D. Ostaszewska, R. Cudak, Warszawa 2008.

K. Trzęsicki, Streszczenie jako operacja nad tematyczno-rematyczną strukturą tekstu, w: Teoria tekstu. Zbiór studiów, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1986, s. 41-53.

A. Wierzbicka, O spójności semantycznej tekstu, w: Prace z poetyki. Poświęcone VI Międzynarodowemu Kongresowi Slawistów, Wrocław-Warszawa-Kraków 1986, s. 60-77 [przedruk w: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań. T. 4 Tekstologia. Część pierwsza, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, s. 167-180].

E. Wolańska, A. Wolański, M. Zaśko-Zielińska, A. Majewska-Tworek, T. Piekot, Jak pisać i redagować? Poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych, Warszawa 2009.

A. Wolański, Streszczenie jako ponadgatunkowa forma przetwarzania komunikatu, w: Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska, A. Mikołajczuk, Warszawa 2003, s. 331-351.

D. Zdunkiewicz-Jedynak, Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008.

Po zaliczeniu zajęć student

rozumie złożoność i wielofunkcyjność języka oraz różnice między poszczególnymi stylami funkcjonalnymi, w tym zwłaszcza rozumie specyfikę stylu naukowego; zna wybrane metody tworzenia, redagowania i analizowania tekstów naukowych, zna normy językowe i ich rolę w kształtowaniu komunikacji naukowej.

potrafi analizować, referować i tworzyć teksty naukowe oraz opracować wyniki własnych badań i zaprezentować je w postaci pracy pisemnej oraz wystąpienia ustnego w języku polskim

jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy językoznawczej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu

Na ocenę dostateczną student

w podstawowym zakresie rozumie złożoność i wielofunkcyjność języka oraz różnice między poszczególnymi stylami funkcjonalnymi, w tym zwłaszcza rozumie specyfikę stylu naukowego; powierzchownie zna wybrane metody tworzenia, redagowania i analizowania tekstów naukowych, zna niektóre normy językowe i ich rolę w kształtowaniu komunikacji naukowej.

z trudem i znaczną pomocą wykładowcy potrafi analizować, referować i tworzyć teksty naukowe oraz opracować wyniki własnych badań i zaprezentować je w postaci pracy pisemnej oraz wystąpienia ustnego w języku polskim

jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy językoznawczej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu.

Na ocenę dobrą student

rozumie złożoność i wielofunkcyjność języka oraz różnice między poszczególnymi stylami funkcjonalnymi, w tym zwłaszcza rozumie specyfikę stylu naukowego; zna wybrane metody tworzenia, redagowania i analizowania tekstów naukowych, zna normy językowe i ich rolę w kształtowaniu komunikacji naukowej.

z pomocą wykładowcy potrafi analizować, referować i tworzyć teksty naukowe oraz opracować wyniki własnych badań i zaprezentować je w postaci pracy pisemnej oraz wystąpienia ustnego w języku polskim

jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy językoznawczej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu

Na ocenę bardzo dobrą student

rozumie złożoność i wielofunkcyjność języka oraz różnice między poszczególnymi stylami funkcjonalnymi, w tym zwłaszcza rozumie specyfikę stylu naukowego; zna metody tworzenia, redagowania i analizowania tekstów naukowych, zna normy językowe i ich rolę w kształtowaniu komunikacji naukowej.

potrafi samodzielnie analizować, referować i tworzyć teksty naukowe oraz opracować wyniki własnych badań i zaprezentować je w postaci pracy pisemnej oraz wystąpienia ustnego w języku polskim

jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy językoznawczej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu