Literatura współczesna wobec tradycji literackiej II

literaturoznawstwo

podstawowy

FP2_W05

FP2_U03

FP2_K01

Znajomość najważniejszych prądów literackich romantyzmu i pozytywizmu, dobra orientacja w dziewiętnastowiecznym kanonie literackim.

Podstawowa wiedza na temat literatury współczesnej (wiek XX i XXI; najważniejsi twórcy i dzieła).

Celem przedmiotu jest utrwalenie wiedzy na temat epoki romantyzmu i pozytywizmu oraz rozpoznanie związków literatury współczesnej z dziewiętnastowieczną tradycją literacką.

Przedmiot służy zgłębianiu wiedzy na temat historii literatury polskiej. Lektura tekstów naukowych (m.in. Marii Janion, Arkadiusza Bagłajewskiego, Bogusława Doparta, Teresy Walas) oraz wieloaspektowa analiza i interpretacja utworów literackich powstałych w XX i XXI wieku, służy tu odsłonięciu wzorcotwórczej mocy literatury romantycznej. Stanowi również pretekst do dyskusji nad siłą oddziaływania poezji wieszczej (Mickiewicz, Słowacki, Norwid), jej aprobatą z jednej, i pragnieniem jej zdewaluowania i przewartościowania z drugiej strony (Miłosz, Różewicz i in.). Celem przedmiotu jest uwrażliwianie na piękno literatury rozumianej jako dialog twórców i czytelników. Kluczowymi pojęciami są tu: nawiązanie, inspiracja, kontynuacja oraz polemika, krytyka, weryfikacja. Istotnym celem ćwiczeń jest rozwijanie umiejętności studenta w zakresie analizy dzieła literackiego (praca z tekstem z uwzględnieniem perspektywy diachronicznej) oraz kształtowanie zdolności krytycznej oceny zjawisk zachodzących w kulturze współczesnej i pogłębianie świadomości długiego trwania wybranych motywów, symboli, idei i mitów.

Student zna na poziomie rozszerzonym kanon literacki poszczególnych epok, główne kierunki analizy i interpretacji dzieł, w pogłębiony sposób rozumie ich konteksty kulturowe i powiązania między nimi, zna dorobek krytyczny im poświęcony. W sposób szczególny wykazuje się znajomością literatury romantycznej i pozytywistycznej.

Student potrafi posługiwać się właściwymi terminami i narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa oraz samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację złożonego dzieła literackiego reprezentującego określony nurt/prąd, epokę.

Student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy na temat historii literatury XIX wieku i jej związków ze współczesnością. Student jest gotów do konfrontacji swej wiedzy z najnowszymi badaniami na temat zależności pomiędzy literaturą minionych epok a współczesnością.

Na ocenę bardzo dobrą student wykazuje się doskonałą i dojrzałą znajomością historii literatury (zwłaszcza romantycznej i pozytywistycznej); objaśnia wszystkie wprowadzone terminy z zakresu badań nad tradycją literacką i korzysta z nich jako narzędzi służących opisowi współczesnych zjawisk literackich. Potrafi myśleć krytycznie, konfrontować swą wiedzę z najnowszą literaturą przedmiotu; potrafi samodzielnie dokonywać interesujących analiz.

Na ocenę dobrą student wykazuje się względnie dobrą znajomością historii literatury (zna najważniejszych twórców romantyzmu i pozytywizmu oraz ich dzieła); rozumie i objaśnia większość wprowadzonych terminów służących opisowi i prezentacji problematyki wybranych utworów z przeszłości i współczesności. Podejmuje trud myślenia krytycznego i konfrontacji swej wiedzy z najnowszą literaturą przedmiotu; podejmuje próby samodzielnej analizy dzieła literackiego.

Na ocenę dostateczną student wykazuje się podstawową znajomością historii literatury (potrafi wymienić najważniejszych twórców i ich dzieła); zna podstawowe terminy służące opisowi wybranych dzieł literackich. Podejmuje próby odnalezienia powiązań między romantyzmem i pozytywizmem (problematyką dzieł) a współczesnością. Ma świadomość rozległości i złożoności związków literatury współczesnej z wiekiem XIX.