Problemy edytorskie literatury staropolskiej i oświeceniowej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-FP-M-I-2-ProbEd |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Problemy edytorskie literatury staropolskiej i oświeceniowej |
Jednostka: | Wydział Nauk Humanistycznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się: | literaturoznawstwo |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | FP1_W13 FP1_W14 FP1_U08 FP1_K05 |
Skrócony opis: |
Celem ćwiczeń jest opanowanie umiejętności przygotowania edycji naukowej dzieł autorów dawnych (XVI-XIX w.). Student zapoznaje się z koncepcjami wyboru podstawy tekstowej, procesem transkrypcji tekstu dawnego, procesem krytyki tekstu, kolacjonowania oraz tworzenia aparatu krytycznego, a także zasadami tworzenia objaśnień i słowników w edycjach naukowych. |
Pełny opis: |
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studenta z zasadami przygotowania edycji krytycznej dzieła literackiego twórców doby staropolskiej i oświeceniowej z uwzględnieniem różnego rodzaju problemów edycji tekstów dawnych. Podczas zajęć student zdobędzie umiejętność opracowania językowego edycji krytycznej dzieła literackiego twórców literatury dawnej i oświeceniowej (transkrypcja tekstu i zasady transkrypcji), przygotowania aparatu krytycznego, opisu źródeł, objaśnień do edycji, słowników. Treści merytoryczne: 1. Zajęcia wprowadzające. Omówienie programu, zasad zaliczenia przedmiotu oraz kryteriów oceniania. 2. Edytorstwo naukowe, wydanie krytyczne - próba definicji. 3. Historia edytorstwa naukowego w Polsce. 4. Wybór podstawy wydania jako problem edytorski. 5. Transkrypcja tekstu dawnego i zasady transkrypcji. Przypadek pierwszy: starodruk, poezja. 6. Transkrypcja tekstu dawnego i zasady transkrypcji. Przypadek drugi: starodruk, proza. 7. Transkrypcja tekstu dawnego i zasady transkrypcji. Przypadek trzeci: rękopis. 8. Aparat krytyczny: definicja, funkcje, znaczenie. Kategoria błędu w znaczeniu edytorskim. 9. Aparat krytyczny i technika kolacjonowania. Przypadek pierwszy: dwa warianty tekstu (poezja). 10. Aparat krytyczny i technika kolacjonowania. Przypadek drugi: dwa warianty tekstu (proza). 11. Aparat krytyczny. Przypadek trzeci: jeden przekaz. 12. Objaśnienia i słowniki w edycji krytycznej jako problem edytorski. 14. Przygotowanie edycji krytycznej - zajęcia praktyczne, cz. 1. 15. Przygotowanie edycji krytycznej - zajęcia praktyczne, cz. 2. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Efekty kształcenia: FP1_W13 Student zna podstawowe pojęcia, teorie i zasady przygotowania edycji krytycznej dzieła literackiego twórców literatury dawnej i oświeceniowej FP1_W14 Student zna podstawowe pojęcia, teorie i zasady opracowania językowego edycji krytycznej dzieła literackiego twórców literatury dawnej i oświeceniowej. FP1_U08 wykorzystując zdobytą wiedzę z zakresu edytorstwa i tekstologii tekstów dawnych student potrafi przygotować edycję krytyczną twórców dobry staropolskiej i oświeceniowej z uwzględnieniem wszystkich komponentów tego typu wydania (aparat naukowy) potrafi samodzielnie organizować proces uczenia się, uzupełniania informacji oraz doskonalenia kompetencji w zakresie tworzenia tego typu wydań FP1_K05 jest gotów do zastosowania wiedzy i umiejętności z zakresu edytorstwa i tekstologii tekstów dawnych zdobytych podczas realizacji modułu edytorskiego przy planowaniu działalności zawodowej i aktywności na rzecz środowiska społecznego Opis ECTS: - aktywność podczas zajęć – 30 godzin - przygotowanie do zajęć – 15 godzin - przygotowanie pracy zaliczeniowej - 15 godzin Łącznie 60 godzin = 2 pkt. ECTS |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenia przedmiotu jest złożenie pracy pisemnej w wersji elektronicznej w formacie MS WORD (za pośrednictwem uczelnianej skrzynki pocztowej) stanowiącej, próbę edycji krytycznej wybranego utworu staropolskiego lub oświeceniowego. Praca powinna zostać złożona najpóźniej 04.02.2022. W procesie oceny szczegółowej weryfikacji zostaną poddane wszystkie elementy edycji: - wprowadzenie do lektury (poprawność merytoryczna, stylistyczna); - wybór podstawy wydania; - transkrypcja tekstu; - zasady transkrypcji; - wykazy znaków i skrótów przyjętych w edycji; - opis źródeł; - aparat krytyczny; - objaśnienia; - słowniki. Na ocenę bardzo dobrą student doskonale zna współczesne koncepcje wyboru podstawy wydania dzieł pisarzy dawnych oraz terminologię z zakresu edytorstwa naukowego dotyczącą podstawy tekstowej. Bardzo dobrze dokonuje kolacjonowania tekstu i tworzy aparat krytyczny. Wymienia wszystkie zjawiska językowe podlegające modernizacji w procesie transkrypcji tekstu dawnego oraz zjawiska językowe niepodlegające takiej modernizacji. Doskonale formułuje zasady transkrypcji. Bardzo dobrze rozpoznaje błędy edytorskie, wymienia ich rodzaje, tworzy dokumentację krytyki tekstu w formie aparatu krytycznego. Doskonale objaśnia niezrozumiałe passusy tekstu, konteksty historyczne, kulturowe, a także wskazuje similia i objaśnia słowa archaiczne. Na ocenę dobrą student zna większość współczesnych koncepcji wyboru podstawy wydania dzieł pisarzy dawnych oraz terminologię z zakresu edytorstwa naukowego dotyczącą podstawy tekstowej. Dobrze dokonuje kolacjonowania tekstu i tworzy aparat krytyczny. Wymienia większość zjawisk językowych podlegające modernizacji w procesie transkrypcji tekstu dawnego oraz zjawiska językowe niepodlegające takiej modernizacji. Dobrze formułuje zasady transkrypcji. Rozpoznaje większośc błędów edytorskich, wymienia ich rodzaje, dobrze tworzy dokumentację krytyki tekstu w formie aparatu krytycznego. Objaśnia większość niezrozumiałych passusów tekstu, konteksty historyczne, kulturowe, a także wskazuje większość similiów i objaśnia słowa archaiczne. Na ocenę dostateczną student podstawowo zna współczesne koncepcje wyboru podstawy wydania dzieł pisarzy dawnych oraz terminologię z zakresu edytorstwa naukowego dotyczącą podstawy tekstowej. Dokonuje w formie podstawowej kolacjonowania tekstu i tworzy aparat krytyczny. Wymienia podstawowe zjawiska językowe podlegające modernizacji w procesie transkrypcji tekstu dawnego oraz zjawiska językowe niepodlegające takiej modernizacji. W stopniu dostatecznym formułuje zasady transkrypcji. Podstawowo rozpoznaje błędy edytorskie, wymienia ich rodzaje, tworzy dokumentację krytyki tekstu w formie aparatu krytycznego. W stopniu dostatecznym objaśnia niezrozumiałe passusy tekstu, konteksty historyczne, kulturowe, a także wskazuje similia i objaśnia słowa archaiczne. |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-01-31 |
Przejdź do planu
PN WT KON
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Magdalena Bober-Jankowska, Joanna Zajkowska | |
Prowadzący grup: | Magdalena Bober-Jankowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
E-Learning: | E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy |
|
Typ przedmiotu: | obowiązkowy |
|
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych: | nie dotyczy |
|
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z podstawową wiedzą z zakresu tekstologii i edytorstwa naukowego oraz problemów związanych z przygotowywaniem krytycznych wydań dzieł literackich. |
|
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające. Omówienie programu, zasad zaliczenia przedmiotu oraz kryteriów oceniania. 2. Edytorstwo naukowe, wydanie krytyczne - próba definicji. 3. Wydanie naukowe - wydanie popularnonaukowe - wydanie popularne. Próba definicji i zasady przygotowania. 4. Wybór podstawy wydania jako problem edytorski. 5. Transkrypcja tekstu dawnego i zasady transkrypcji. Przypadek pierwszy: starodruk, poezja. 6. Transkrypcja tekstu dawnego i zasady transkrypcji. Przypadek drugi: starodruk, proza. 7. Transkrypcja tekstu dawnego i zasady transkrypcji. Przypadek trzeci: rękopis. 8. Aparat krytyczny: definicja, funkcje, znaczenie. Kategoria błędu w znaczeniu edytorskim. 9. Aparat krytyczny i technika kolacjonowania. Przypadek pierwszy: dwa warianty tekstu (poezja). 10. Aparat krytyczny i technika kolacjonowania. Przypadek drugi: dwa warianty tekstu (proza). 11. Aparat krytyczny. Przypadek trzeci: jeden przekaz. 12. Objaśnienia i słowniki w edycji krytycznej jako problem edytorski. 14. Przygotowanie edycji krytycznej - zajęcia praktyczne cz. 1 15. Przygotowanie edycji krytycznej - zajęcia praktyczne cz. 2 |
|
Literatura: |
1. Bajer M., Rusnak R., Komentarz edytorski, [w:] S. Morsztyn, Hippolot. Tragedyja, jedna z dzisiąci, które wierszem łacińskim napisał Seneka, na polskie przetłumaczona; Andromacha. Tragedyja z francuskiego przetłumaczona, wyd. M. Bajer, R. Rusnak, Warszawa 2016. 2. Bober-Jankowska M. Komentarz edytorski, [w:] Adam Naruszewicz, Dyjaryjusz podróży Jego Królewskiej Mości na sejm grodzieński, wyd. Magdalena Bober-Jankowska, Warszawa 2008. 3. Bober-Jankowska M., Błąd czy wariant? O technikach redakcyjnych Adama Naruszewicza, „Napis” XXVI (2020). 4. Bober-Jankowska M., Czy Adam Naruszewicz napisał „Żywoty sławnych Polaków”?, „Roczniki Humanistyczne” 2020, z. 1, t. LXVIII, s. 59-73. 5. Bober-Jankowska M., Komentarz edytorski, [w:] A. Naruszewicz, Dziennik podróży Jego Królewskiej Mości na Ukrainę i do innych ziem koronnych, wyd. M. Bober-Jankowska, przy współpracy A. Masłowskiej-Nowak, Warszawa 2019. 6. Bober-Jankowska M., Nieznana korespondencja Adama Naruszewicza, "Sztuka Edycji" 2018, nr 2, s. 113-129. 7. Bober-Jankowska M., Proza diarystyczna Adama Naruszewicza, Warszawa 2021. [wybrane rozdziały] 8. Chachulski T., Edytorstwo jako historia literatury i inne studia o poezji XVIII wieku, Warszawa 2019. [wybrane rozdziały] 9. Chachulski T., O interpunkcji Franciszka Dionizego Kniaźnina, [w:] Wobec romantyzmu. Studia i szkice ofiarowane Profesor Danucie Zamącińskiej, pod red. M. Łukaszuk i M. Maciejewskiego, Lublin 2006. 10. Chachulski T., Tekstologia (edytorstwo naukowe) jako historia literatury, [w:] Literatura dawna a współczesna humanistyka, red. K. Obremski, Toruń 2010, s. 15-36. 11. Goliński Z., Edytorstwo. Tekstologia. Przekroje, Wrocław 1969. 12. Górski K., Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1978. 13. Grześkowiak R., Barokowy tekst i jego twórcy: studia o edycji i atrybucji poezji "wieku rękopisów", Gdańsk 2003. 14. Jak wydawać teksty dawne, red. Karoliny Borowiec, Doroty Masłej, Tomasza Miki, Doroty Rojszczak-Robińskiej, Poznań 2017. [wybrane artykuły] 15. Kardasz M., Komentarz edytorski, [w:] W. Bartoszewski, Utwory poetyckie, wyd. M. Kardasz, Warszawa 2019, s. 211-620. 16. Krauze-Karpińska J., Czy postawić przecinek? Interpunkcyjne rozterki wydawcy tekstów dawnych, „Nauka” 2016, t. 4, s. 125-137. 17. Loth R., Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006. 18. Zasady wydawania tekstów staropolskich (Projekt), red. M.R. Mayenowa przy współudziale Z. Florczak, przykłady oprac. J. Woronczak, Wrocław 1955. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-01-31 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Magdalena Bober-Jankowska, Magdalena Partyka, Joanna Zajkowska | |
Prowadzący grup: | Magdalena Bober-Jankowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
E-Learning: | E-Learning (pełny kurs) |
|
Opis nakładu pracy studenta w ECTS: | Opis ECTS: - aktywność podczas zajęć – 30 godzin - przygotowanie do zajęć – 15 godzin - przygotowanie pracy zaliczeniowej - 15 godzin Łącznie 60 godzin = 2 pkt. ECTS |
|
Typ przedmiotu: | obowiązkowy |
|
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych: | nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.