Opracowanie edytorskie tekstu - literatura XVII/XVIII w.

podstawowy

FP2_W10

FP2_U08

FP2_K05

Podstawowa znajomość zasad tworzenia edycji krytycznej.

Specjalizacja edytorska - podczas konwersatorium studenci ugruntowują wiedzę (lub nabywają) w zakresie edytorstwa naukowego i przystępują do praktycznego jej wykorzystania. Podczas zajęć oraz samodzielnie studenci przygotowują opracowanie edytorskie tekstu dzieła literackiego z XVII lub XVIII wieku; powinni zaprezentować nabyte umiejętności w praktyce samodzielnego działania edytorskiego.

Celem ćwiczeń jest zapoznanie studenta z pojęciami, teoriami związanymi z edytorstwem naukowym oraz zasadami przygotowania edycji krytycznej. Do zadań studenta będą należały: wybór utworu literackiego do wydania, rozpoznanie sytuacji edytorskiej dzieła, analiza i porównanie przekazów, wybór podstawy tekstowej, opracowanie aparatu krytycznego, transkrypcja tekstu oraz opracowanie zasad transkrypcji, przygotowanie komentarzy filologicznych, historycznoliterackich, ew. innych koniecznych do zrozumienia utworu.

Podczas zajęć student wykształca umiejętność samodzielnego organizowania procesu uczenia się, uzupełniania informacji oraz doskonalenia kompetencji zawodowych.

1. A. Stussi, Tekstologia i edytorstwo, przeł. P. i M. Salwa, Gdańsk 2014

2. J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1980.

3. J. Trzynadlowski, Edytorstwo: tekst, język, opracowanie, Warszawa 1983.

4. K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1978 lub wyd. późniejsze.

5. M. Bober-Jankowska, [edycja krytyczna] A. Naruszewicz, Dyjaryjusz podróży Jego Królewskiej Mości na sejm grodzieński, wyd. M. Bober-Jankowska, Warszawa 2008.

6. M. Bober-Jankowska, [edycja krytyczna] A. Naruszewicz, Dziennik podróży Jego Królewskiej Mości na Ukrainę i do innych ziem koronnych, wyd. M. Bober-Jankowska, przy współpracy A. Masłowskiej-Nowak, Warszawa 2019.

7. M. Bober-Jankowska, Błąd czy wariant? O technikach redakcyjnych Adama Naruszewicza, „Napis” XXVI (2020), s. 127-148.

8. M. Bober-Jankowska, Czy Adam Naruszewicz napisał „Żywoty sławnych Polaków”?, „Roczniki Humanistyczne” 2020, z. 1, t. LXVIII, s. 59-73.

9. M. Bober-Jankowska, Fénelon czy Naruszewicz? Inspiracje i nawiązania w powieści Leszek Biały, książę polski Michała Dymitra Krajewskiego, „Rocznik Komparatystyczny” 12 (2021), s. 171–198.

10. M. Bober-Jankowska, Proza diarystyczna Adama Naruszewicza, Warszawa 2021.

11. R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006.

12. Z.Goliński, Edytorstwo. Tekstologia. Przekroje, Wrocław 1969.

13. Zasady wydawania tekstów staropolskich (Projekt), red. M.R. Mayenowa przy współudziale Z. Florczak, przykłady oprac. J. Woronczak, Wrocław 1955.

FP2_W10

Student zna na poziomie zaawansowanym pojęcia i teorie z zakresu edytorstwa naukowego oraz zna zasady przygotowania edycji krytycznej dzieła autorów nieżyjących (XVII/XVIII wiek).

FP2_U08

Student potrafi samodzielnie organizować proces przygotowywania edycji krytycznej dzieła literackiego (XVII-XVIII wiek). Potrafi dokonać analizy tekstologicznej utworu, wyboru podstawy wydania, transkrypcji tekstu, krytyki tekstu, przygotować stosowne słowniki i objaśnienia.

FP2_K05

Student jest gotów do zastosowania w procesie przygotowania edycji krytycznej wiedzy i umiejętności zdobytych podczas realizacji modułu edytorskiego. Jest gotów do wykorzystania zdobytej wiedzy i umiejętności w pracy zawodowej.

Opis ECTS:

- aktywność podczas zajęć – 30 godzin

- przygotowanie do zajęć – 30 godzin

- przygotowanie pracy zaliczeniowej - 30 godzin

- zapoznanie się z literaturą przedmiotu - 30 godzin

Łącznie 120 godzin = 4 pkt. ECTS

Podstawą oceny jest złożenie pisemnej pracy zaliczeniowej. Kryteria oceniania są następujące:

Na ocenę bardzo dobrą student:

• ma bardzo dobre rozpoznanie sytuacji edytorskiej dzieła;

• dokonuje bardzo dobrej analizy tekstologicznej i porównania przekazów dzieła;

• w pełni wie jak dokonać wyboru podstawy tekstowej;

• bardzo dobrze opracowuje aparat krytyczny;

• bardzo dobrze przygotować transkrypcję tekstu;

• bardzo dobrze opracowuje zasady transkrypcji;

• bardzo dobrze przygotowuje komentarze filologiczne, historycznoliterackie oraz słowniki.

Na ocenę dobrą student:

• ma dobre rozpoznanie sytuacji edytorskiej dzieła;

• dokonuje dobrej analizy tekstologicznej i porównania przekazów dzieła;

• wie jak dokonać wyboru podstawy tekstowej;

• potrafi dobrze opracować aparat krytyczny;

• dobrze przygotowuje transkrypcję tekstu;

• dobrze opracowuje zasady transkrypcji;

• dobrze przygotowuje komentarze filologiczne, historycznoliterackie oraz słowniki.

Na ocenę dostateczną student:

• ma wystarczające rozpoznanie sytuacji edytorskiej dzieła;

• dokonuje wystarczającej analizy tekstologicznej i porównania przekazów dzieła;

• dostatecznie wie jak dokonać wyboru podstawy tekstowej;

• potrafi dostatecznie opracować aparat krytyczny;

• w sposób dostateczny przygotowuje transkrypcję tekstu;

• w sposób dostateczny opracowuje zasady transkrypcji;

• w sposób dostateczny przygotowuje komentarze filologiczne, historycznoliterackie oraz słowniki.

Na ocenę niedostateczną student:

• nie ma wystarczającego rozpoznania sytuacji edytorskiej dzieła;

• nie dokonuje wystarczającej analizy tekstologicznej i porównania przekazów dzieła;

• nie wie jak dokonać wyboru podstawy tekstowej;

• nie potrafi opracować aparatu krytycznego;

• nie potrafi przygotować transkrypcji tekstu;

• nie potrafi opracować zasad transkrypcji;

• nie potrafi przygotować komentarzy filologicznych, historycznoliterackich oraz słowników.

Nie dotyczy.