Wstęp do językoznawstwa historycznego

językoznawstwo

podstawowy

FP1_W02

FP1_W09

FP1_U04

FP1_K02

Bez wymagań wstępnych.

Przedmiot propedeutyczny, przygotowujący do zajęć historycznojęzykowych na studiach I stopnia. Celem ćwiczeń jest zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami, metodami badań, teoriami, a także subdyscyplinami językoznawstwa historycznego.

EU1 – zna podstawowe terminy, teorie, nurty i metody badawcze z zakresu językoznawstwa historycznego

EU2 – zna kryteria i wybrane koncepcje periodyzacji dziejów języka polskiego

EU3 – posługuje się podstawowymi terminami z zakresu językoznawstwa historycznego w celu analizy i oceny faktów językowych

EU4 – jest gotów do krytycznej oceny posiadanej podstawowej wiedzy z zakresu językoznawstwa historycznego i konfrontowania jej z najnowszymi opracowaniami naukowymi

Kryteria oceniania:

na ocenę dostateczną - student definiuje podstawowe terminy z zakresu językoznawstwa historycznego, przedstawia typologię języków indoeuropejskich ze szczególnym uwzględnieniem języków słowiańskich, omawia pochodzenie języka polskiego i kryteria periodyzacji jego dziejów, wymienia podstawowe metody badawcze językoznawstwa historycznego, wymienia zabytki języka polskiego, zna przedmiot i zakres badań wybranych subdyscyplin językoznawstwa historycznego

na ocenę dobrą - student definiuje podstawowe terminy z zakresu językoznawstwa historycznego i podaje przykłady, przedstawia typologię języków indoeuropejskich z uwzględnieniem podziału na wspólnoty i grupy językowe (podaje przykłady języków należących do poszczególnych grup), omawia pochodzenie języka polskiego, kryteria periodyzacji jego dziejów (podaje przykład takiej periodyzacji), wymienia i charakteryzuje podstawowe metody językoznawstwa historycznego, wymienia zabytki języka polskiego i omawia wybrane z nich, omawia przedmiot i zakres badań subdyscyplin językoznawstwa historycznego

na ocenę bardzo dobrą - student definiuje podstawowe terminy z zakresu językoznawstwa historycznego, podaje przykłady i posługuje się tymi terminami w opisie językoznawczym, przedstawia typologię języków indoeuropejskich z uwzględnieniem podziału na wspólnoty i grupy językowe (wymienia najważniejsze języki należące do poszczególnych grup), omawia pochodzenie języka polskiego, kryteria periodyzacji jego dziejów (podaje przykłady takich periodyzacji), wymienia i charakteryzuje podstawowe metody językoznawstwa historycznego, wymienia i charakteryzuje zabytki języka polskiego, omawia przedmiot i zakres badań subdyscyplin językoznawstwa historycznego, wskazuje i omawia przykładowe badania