Wstęp do nauki o języku
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-FPZ-I-1-WstNauJe |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do nauki o języku |
Jednostka: | Wydział Nauk Humanistycznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | (tylko po angielsku) enter learning outcome code/codes |
Skrócony opis: |
Podstawowy cel zajęć ze wstępu do nauki o języku to wprowadzenie studentów w naukową refleksję nad fenomenem języka i mowy ludzkiej, a także wdrożenie ich w samodzielną lekturę tekstów językoznawczych. |
Pełny opis: |
Po cyklu wykładów student: - wymienia działy językoznawstwa i ma świadomość specyfiki właściwych im zagadnień; - rozróżnia typy znaków i wskazuje cechy charakterystyczne znaków językowych; - wymienia kryteria oceny adekwatności opisu znaczenia wyrażenia na gruncie danego modelu semantycznego, - opisuje rolę predykatów, nazw własnych i wyrażeń okazjonalnych w wypowiedziach; - dostrzega pozainformacyjną rolę wypowiedzi. - umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego; - ma świadomość zakresu zdobytej wiedzy i rozumie znaczenie wiedzy i języku dla wiedzy o kulturze narodowej. |
Literatura: |
1. J.L. Austin, Performatywy i konstatacje, przeł. M. Hempoliński, [w:] Brytyjska filozofia analityczna, red. M. Hempoliński, W-wa 1974, s. 235-244. 2. F. de Saussure, Kurs językoznawstwa ogólnego, przeł. K. Kasprzyk, Warszawa 1991 (wyd. 2). [Wstęp: rozdz. 3-6; Cz. I (Zasady ogólne): rozdz. 1-2; Cz. II: rozdz. 1-5]. 3. G. Frege, Sens i znaczenie, [w:] tenże, Pisma semantyczne, przeł. B. Wolniewicz, Warszawa 1977, s. 60-68. 4. H.P. Grice, Logika i konwersacja, przeł. J. Wajszczuk, „Przegląd Humanistyczny” 1977 nr 6; lub Logika a konwersacja, przeł. B. Stanosz, [w:] Język w świetle nauki. Red. B. Stanosz, Warszawa 1980, s. 91-114. 5. R. Grzegorczykowa, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007. 6. R. Jakobson, Poetyka w świetle językoznawstwa, przeł. K. Pomorska, [w:] tenże, W poszukiwaniu istoty języka, t. 2., Warszawa 1989, s. 77-90. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
FP1_W02 - zna podstawową terminologię z dziedziny językoznawstwa, wymienia działy tej nauki i umie uzasadnić jej interdyscyplinarny charakter; FP1_W06 - wie, jaką ewolucję przeszło w XX wieku językoznawstwo jako nauka, potrafi wymienić przełomowe prace i ich autorów oraz wskazać podstawowe metodologię współczesnej lingwistyki; FP1_W17 - ma uporządkowana wiedzę szczegółową z zakresu wybranych zagadnień, które będą mu potrzebne w dalszym studiowaniu przedmiotów językoznawczych; FP1_W22 - ma uporządkowana wiedze na temat języka jako systemu znaków, a także świadomość jego złożoności oraz problematyki pragmatycznej (związanej z użyciem systemu); FP1_U02 - posiada podstawowe umiejętności krytycznego czytania lektur językoznawczych, wynajdywania zagadnień problemowych i dyskutowania o nich; FP1_U05 - potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami językoznawczymi, m.in. dokonywać uproszczonej analizy fonologicznej, morfologicznej i składniowej; FP1_U07 - umie zreferować przeczytany tekst językoznawczy Udział w wykładzie 15 godz. - Opracowanie lektur uzupełniających Przygotowanie do egzaminu Łącznie: |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład kończy się egzaminem pisemnym: 5 pytań otwartych. 100%-90% bdb 89-80% db+ 79-70% db 69%-60% dst+ 59%-50% dst |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.