Historia literatury polskiej-Młoda Polska -ćwiczenia

literaturoznawstwo

podstawowy

FP1_W08 zna kryteria periodyzacji literatury polskiej i powszechnej, zna kanoniczne dzieła literackie z poszczególnych epok, główne kierunki ich analizy i interpretacji, rozumie ich konteksty kulturowe, zna dorobek krytyczny im poświęcony

FP1_U03 potrafi posługiwać się podstawowymi terminami i narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa oraz samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego, teatralnego, filmowego

FP1_K01 jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu

Umiejętność:

- wskazania na zjawiska literackie decydujące o specyfice dziewiętnastowiecznej kultury,

- rozróżniania i opisu podstawowych zjawisk literackich lat 1890-1918

- analizy, interpretacji i wartościowania utworów literackich.

Celem zajęć jest wyrobienie umiejętności interpretacji utworów literackich epoki. Po skończonym cyklu zajęć student powinien umieć:

- odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu „wewnętrzne” kategorie epoki,

- sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, estetycznych i filozoficznych,

- wskazać w wybranych utworach podstawowe dylematy epoki, a jednocześnie te same dylematy pogłębić o ujęcie właściwe danej wypowiedzi literackiej,

- określić i opisać rygory młodopolskiej wypowiedzi literackiej.

Przedmiotem zabiegów interpretacyjnych są najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie W. Berenta, S. Przybyszewskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Kasprowicza, T. Micińskiego, Wł.St. Reymonta. Kontekstem dla ich interpretacji są następujące zagadnienia: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu); problem rozrachunków inteligenckich w prozie pierwszego dziesięciolecia epoki; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90 XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); „teksty likwidacyjne” epoki – rewizje młodopolskiej kultury u progu I wojny światowej. Kontekstem interpretacyjnym są także zagadnienia związane z głównymi nurtami światopoglądowymi okresu.

Celem zajęć jest przekazanie wiedzy, dotyczącej literatury lat 1890-1918 oraz wyrobienie umiejętności interpretacji utworów literackich epoki, należących do różnych prądów filozoficznych i estetycznych. Po skończonym cyklu zajęć student powinien umieć:

EU_1

określić i opisać rygory młodopolskiej wypowiedzi literackiej, wskazać w wybranych utworach podstawowe dylematy epoki; znać najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie: W. Berenta, S. Przybyszewskiego, T. Micińskiego, L. Staffa, S. Żeromskiego, R. Jaworskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Żuławskiego, J. Kasprowicza, W.S. Reymonta wraz z właściwymi kontekstami niezbędnymi dla ich interpretacji, takimi jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu). Student zna związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem

EU_2 odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych oraz samodzielnie zanalizować i zinterpretować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie z uwzględnieniem właściwych kontekstów interpretacyjnych; wykorzystać wnioski płynące z wnikliwej lektury literatury przedmiotu i wykazać się jej znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki;

EU_3 dokonać krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z epoki Młodej Polski i konfrontować ją z najnowszymi ustaleniami.

Na ocenę bardzo dobrą:

WIEDZA

Student umie:

FP1_W08 określić i opisać rygory młodopolskiej wypowiedzi literackiej,

wskazać w wybranych utworach podstawowe dylematy epoki; wymienić, streścić i sproblematyzować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie: W. Berenta, S. Przybyszewskiego, T. Micińskiego, S. Żeromskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Kasprowicza, W.S. Reymonta znajdujące się na liście lektur do zajęć; omówić konteksty niezbędne dla ich interpretacji, takie jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); omówić związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem.

UMIEJĘTNOŚCI:

Student umie:

FP1_U1 odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych; samodzielnie zanalizować i zinterpretować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie, znajdujące się na liście lektur, z uwzględnieniem właściwych kontekstów interpretacyjnych; wykorzystać wnioski płynące z wnikliwej lektury literatury przedmiotu i wykazać się jej znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki;

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

FP1_K01 student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z zakresu epoki Młodej Polski i konfrontowania jej z najnowszym stanem badań dotyczącym tej epoki oraz do zasięgania opinii badaczy Młodej Polski (zna najważniejsze nazwiska badaczy, źródła pozwalające podnosić kompetencje literaturoznawcze w zakresie literatury przełomu wieków), dostrzega związki między literaturą Młodej Polski a współczesnymi nawiązaniami do niej i potrafi je skomentować.

Na ocenę dobrą:

WIEDZA

Student umie:

FP1_W08 wymienić, streścić i sproblematyzować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie: W. Berenta, S. Przybyszewskiego, T. Micińskiego, S. Żeromskiego, S. Wyspiańskiego, K. Irzykowskiego, J. Kasprowicza, W.S. Reymonta znajdujące się na liście lektur do zajęć; omówić konteksty niezbędne dla ich interpretacji, takie jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); omówić związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem.

UMIEJĘTNOŚCI:

FP1_U03 Student nie zawsze umie odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; student umie sproblematyzować refleksję zawartą w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych; student potrafi zanalizować i zinterpretować najbardziej znaczące i reprezentatywne dla epoki utwory literackie, znajdujące się na liście lektur, ale nie uwzględnia wszystkich właściwych kontekstów interpretacyjnych; student potrafi wykorzystać wnioski płynące z wnikliwej lektury literatury przedmiotu w stopniu podstawowym, ale w ograniczonym stopniu wykazuje się ich znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki;

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

FP1_K01 student nie jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z zakresu epoki Młodej Polski i konfrontowania jej z najnowszym stanem badań dotyczącym tej epoki oraz do zasięgania opinii badaczy Młodej Polski ( gdyż nie zna najważniejszych nazwisk badaczy, źródeł pozwalających podnosić kompetencje literaturoznawcze w zakresie literatury przełomu wieków), dostrzega związki między literaturą Młodej Polski a współczesnymi nawiązaniami do niej, ale nie potrafi ich skomentować.

Na ocenę dostateczną:

WIEDZA

Student umie:

FP1_W08 wymienić i streścić (ale nie sproblematyzować) dużą część najbardziej znaczących i reprezentatywnych dla epoki utworów literackich, znajdujących się na liście lektur do zajęć; omówić większą część kontekstów niezbędnych do ich interpretacji, takich jak: specyfika literackiej ekspresji nastrojów schyłkowych (fenomen dekadentyzmu) i formy jego przezwyciężania; naturalistyczne kontynuacje w literaturze lat 90. XIX wieku; problematyka artystowska; młodopolskie antyutopie i rewizje pozytywistycznych ideałów społecznych; kryzys języka tradycji chrześcijańskiej; młodopolski autotematyzm (poszukiwanie formuły literatury służącej przemianie wewnętrznej jednostki i narodu); wskazać związki między zagadnieniami literackimi a głównymi nurtami światopoglądowymi i estetycznymi: nietzscheanizmem, bergsonizmem, katastrofizmem, impresjonizmem, symbolizmem, ekspresjonizmem.

UMIEJĘTNOŚCI:

FP1_U03 Student nie zawsze umie odnaleźć oraz zastosować do lektury utworów literackich polskiego modernizmu "wewnętrzne" kategorie epoki, właściwie dobierając literaturę przedmiotu dotyczącą literatury przełomu XIX i XX wieku; student ma kłopoty ze sproblematyzowaniem refleksji zawartej w utworze w kontekście kluczowych dla jej literackiej świadomości nurtów światopoglądowych, filozoficznych i estetycznych; student potrafi zanalizować i zinterpretować większą część najbardziej znaczących i reprezentatywnych dla epoki utworów literackich, znajdujących się na liście lektur, ale tylko niektóre właściwe konteksty interpretacyjne; student nie potrafi wykorzystać wniosków płynących z wnikliwej lektury literatury przedmiotu, nie wykazuje się ich znajomością podczas samodzielnej analizy i interpretacji utworów pochodzących z epoki; potrafi wykorzystać nabytą wiedzę i umiejętności do sformułowania wypowiedzi pisemnej na tematy związane z przedmiotem zajęć, ale wypowiedź pozbawiona jest spójności i merytorycznego uporządkowania zagadnień.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

FP1_K01 student nie jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy literaturoznawczej z zakresu epoki Młodej Polski i konfrontowania jej z najnowszym stanem badań dotyczącym tej epoki oraz do zasięgania opinii badaczy Młodej Polski (gdyż nie zna najważniejszych nazwisk badaczy, źródeł pozwalających podnosić kompetencje literaturoznawcze w zakresie literatury przełomu wieków), nie widzi związków między literaturą Młodej Polski a współczesnymi nawiązaniami do niej.