Diagnoza i terapia pedagogiczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-FPZ-II-1-DiTerPe |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnoza i terapia pedagogiczna |
Jednostka: | Wydział Nauk Humanistycznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | Wiedza: EK 1 - student zna nazwy zaburzeń, które mogą wystąpić w toku nauki szkolnej EK 2 - posiada podstawową wiedzę na temat tych zaburzeń EK 3 - zna rodzaje terapii, które można zastosować EK 4 - zna przyczyny omawianych zaburzeń EK 5 - zna symptomy tych zaburzeń Umiejętności: EK 6 - po ukończeniu zajęć student potrafi dopasować symptomy do zaburzenia rozwojowego EK 8 - troszczy się o prawidłowy tok nauki ucznia z dysfunkcjami Kompetencje: EK 9 - ustala kryteria oceniania w oparciu o rodzaj zaburzenia EK 10 - stosuje indywidualizację biorąc pod uwagę problemy ucznia mbol/symbole efektów kształcenia |
Skrócony opis: |
Wszystkie zagadnienia będą omawiane w kontekście pracy z dzieckiem oraz w odniesieniu do pracy w szkole. |
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: 1. Przyczyny najczęściej występujących trudności szkolnych; 2. Definicja specyficznych trudności w nauce czytania i pisania. 3. Prezentacja różnych poglądów, dotyczących przyczyn powstawania różnych trudności. 4. Symptomy i procedura postępowania w przypadku trudności szkolnych (diagnoza pedagogiczna, diagnozy uzupełniające, przekazanie informacji rodzicom, diagnoza i terapia w poradni psychologiczno-pedagogicznej). 5. Rola nauczyciela w pomocy dziecku z trudnościami: - główne zasady i postawy - najczęściej stosowane metody pracy 6. Rola i znaczenie rodziców w kontekście różnych trudności dzieci; 7. Aktualnie obowiązujące akty prawne, regulujące pomoc dziecku z trudnościami. |
Literatura: |
Bogdanowicz M.: O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu – odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli. Wydawnictwo Linea, Lublin 1995 Bogdanowicz M.: Ryzyko dysleksji – problem i diagnozowanie. Wydawnictwo HARMONIA, Gdańsk 2002 Brejnak W.: Dysleksja. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003 Hannaford C.: Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii edukacyjnej. Oficyna Wydawnicza „Medyk”, Warszawa 1995 Kujawa E., Kurzyna M.: Reedukacja dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu metoda 18 struktur wyrazowych. WSiP, Warszawa 1996 Davis Ronald D, Braun Eldon M.: Dar dysleksji. Zysk i S-ka, Poznań 2001 Warszewski R.: Jak wyleczyłem dziecko z dysleksji. Tower Press, Gdańsk 2002 Czajkowska I., Herda K.: Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne w szkole. Poradnik dla nauczycieli WSiP, Warszawa 1996 Gąsowska P., Pietrzak – Stępowska Z.: Praca wyrównawcza z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu. WSiP, Warszawa 1994 Grabałowska K. I wsp.: Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu. Poradnik metodyczny do terapii dzieci dyslektycznych. Wydawnictwo Dom Organizatora, Toruń 1994 Kaja B.: Diagnoza dysleksji. WU AB, Bydgoszcz 2003 Mickiewicz J.: Jedynka z ortografii? Rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii w starszym wieku szkolnym. Wydanie II. Wydawnictwo TNOiK, Toruń 1997 Opolska T.: Pokonywanie trudności w czytaniu i pisaniu. CMPP – P MEN , Warszawa 1997 Rentflejsz – Kuczyk A.: Jak pomóc dzieciom dyslektycznym? Poradnik dla nauczycieli i rodziców. Wydawnictwo JUKA, Warszawa 1999 Waszkiewicz E.: Stymulacja psychoruchowego rozwoju dzieci 6 – 8-letnich. WSiP, Warszawa 1991 Zakrzewska B.: Trudności w czytaniu i pisaniu. Modele ćwiczeń. WSiP, Warszawa 1999 Na czas zajęć zdalnych odpowiednie fragmenty zostaną przekazane studentom. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Wiedza: -student zna nazwy zaburzeń, które mogą wystąpić w toku nauki szkolnej - posiada podstawową wiedzę na temat tych zaburzeń - zna rodzaje terapii, które można zastosować - zna przyczyny omawianych zaburzeń -zna symptomy tych zaburzeń Umiejętności: -po ukończeniu zajęć student potrafi dopasować symptomy do zaburzenia rozwojowego - troszczy się o prawidłowy tok nauki ucznia z dysfunkcjami Kompetencje: -ustala kryteria oceniania w oparciu o rodzaj zaburzenia -stosuje indywidualizację biorąc pod uwagę problemy ucznia Na ocenę: 2 (nast.) nie nazywa zaburzeń występujących u dzieci w toku nauki szkolnej 3 (dst.) zna i nazywa zaburzenia występujące u dzieci 4 (db.) wymienia i charakteryzuje symptomy towarzyszące poszczególnym zaburzeniom 5 db.) samodzielnie rozpoznaje i nazywa zaburzenia, które mogą towarzyszyć dziecku oraz potrafi dobrać odpowiedni rodzaj terapii Zajęcia kończą się testem |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę: 2 (nast.) nie nazywa zaburzeń występujących u dzieci w toku nauki szkolnej 3 (dst.) zna i nazywa zaburzenia występujące u dzieci 4 (db.) wymienia i charakteryzuje symptomy towarzyszące poszczególnym zaburzeniom 5 db.) samodzielnie rozpoznaje i nazywa zaburzenia, które mogą towarzyszyć dziecku oraz potrafi dobrać odpowiedni rodzaj terapii Zajęcia kończą się testem |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.