Literatura współczesna wobec literatury dawnej

podstawowy

FP2_W02

FP2_W03

FP2_W05

FP2_U03

FP2_K01

FP2_K04

Celem przedmiotu jest analiza i interpretacja dzieł polskiej literatury współczesnej, które powstały pod wpływem inspiracji literaturą staropolską i oświeceniową.

1. Zajęcia wprowadzające

2. Człowiek wobec literatury – literatura wobec człowieka: Equlibrium, cz. 1

3. Człowiek wobec literatury – literatura wobec człowieka: Equlibrium, cz. 2

4. Wiersze na śmierć (nie)zapomniane: Jan Twardowski wobec twórców dawnych

5. Anny Kamieńskiej powroty do Czarnolasu: Od Czarnolasu: najpiękniejsze wiersze polskie

6. Comploratio według Władysława Broniewskiego: Anka

7. Kochanowski Różewicza: Matka odchodzi

8. Macie swego poetę: Mikołaj Sęp-Szarzyński dzisiaj.

9. Oświecenie Jerzego Stempowskiego: W dolinie Dniestru i inne eseje ukraińskie

10. Juliana Przybosia powroty na wieś, czyli ślady oświecenia w liryce polskiej

11. Gałczyński, Miłosz i Pawlikowska-Jasnorzewska pod umówionym jaworem.

12. Lampeczka oświeceniowa Krzysztofa Koehlera: Palus sarmatica [wybrane eseje]

13. Czesława Miłosza spór z klasycyzmem

14. Jak wybrać przeszłość? Andrzej Romanowski wobec dziedzictwa oświecenia

15. Oświecenie jako pretekst: Olga Tokarczuk, Księgi Jakubowe

Bóg czyta wiersze. Antologia poezji polskiej, [wybór] J. Twardowski, współpr. aut. W. Smaszcz, Białystok 2005.

Broniewski W., Anka, Warszawa 1956.

Gałczyński K. I., Teatrzyk Zielona Gęś, Warszawa 2009. [wybrane utwory]

K. Mrowcewicz, Rękopis znaleziony na ścianie, Warszawa 2017. [wybrane eseje]

Kamieńska A., Od Czarnolasu: najpiękniejsze wiersze polskie, Warszawa 1971.

Koehler K., Palus sarmatica, Warszawa 2016.

Miłosz Cz., Świadectwo poezji. Sześć wykładów o dotkliwościach naszego wieku, Warszawa 1990. [wybrane wykłady]

Miłosz Cz., Wiersze, t.1, Kraków 1985. [wybrane utwory]

Mrowcewicz K., Tajemnica Sofijówki – tajemnica literatury, [w:] tegoż, Rękopis znaleziony na ścianie, Warszawa 2017, s. 91-120.

Pawlikowska-Jasnorzewska M., Poezje, zebrała M. Wiśniewska, przedmową opatrzył A. Mauresberger, t. 1, Warszawa 1958. [wybrane utwory]

Przyboś, Utwory poetyckie, Warszawa 1975. [wybrane utwory]

Różewicz T., Matka Odchodzi, Wrocław 2000.

Romanowski A., Prawdziwy koniec Rzeczy Pospolitej, Kraków 2007.

Stempowski J., W dolinie Dniestru i inne eseje ukraińskie. Listy o Ukrainie, wybrał, oprac. i posłowiem opatrzył A. S. Kowalczyk, Warszawa 1993 [wybrane eseje].

Tokarczuk O., Księgi Jakubowe, Warszawa 2014.

FP2_W02

student zna na poziomie rozszerzonym terminologię, teorie i nurty metodologiczne z zakresu literatury współczesnej, potrafi wskazać powiązania między nimi oraz zastosować je w analizie

FP2_W03

student zna na poziomie rozszerzonym terminologię z zakresu wiedzy o dramacie i teatrze współczesnym oraz w pogłębiony sposób rozumie główne zjawiska i nurty obecne w teatrze współczesnym

FP2_W05

student zna na poziomie rozszerzonym kanon literatury współczesnej, główne kierunki analizy i interpretacji dzieł literatury najnowszej, w pogłębiony sposób rozumie ich konteksty kulturowe i nawiązania do literatury dawnej, zna dorobek krytyczny im poświęcony

FP2_U03

potrafi posługiwać się właściwymi terminami i narzędziami badawczymi z zakresu literatury współczesnej oraz samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretacje złożonego współczesnego dzieła literackiego, teatralnego, filmowego

FP2_K01

jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy z zakresu literatury współczesnej i konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu

FP2_K04

jest gotów do aktywnego i świadomego inicjowania życia literackiego i naukowego oraz działań na rzecz popularyzacji wiedzy o literaturze i kulturze polskiej

Opis ECTS:

- aktywność podczas zajęć – 30 godzin

- przygotowanie do zajęć – 100 godzin

- przygotowanie pracy zaliczeniowej - 20 godzin

Łącznie 150 godzin = 2 pkt. ECTS

Na ocenę końcową składa się średnia ocen z I i II semestru. W procesie oceny brany jest pod uwagę aktywny udział studenta w ćwiczeniach, odnotowywany na bieżąco podczas każdej jednostki zajęciowej. Studenci niewykazujący aktywności zobowiązani są do napisania pracy zaliczeniowej.