Translatorium- ćwiczenia

literaturoznawstwo

FP2_W02

FP2_U07

FP2_K01

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do translatoryki, poznanie podstawowych zagadnień związanych ze sztuką przekładu: warsztatem tłumacza pisemnego literatury pięknej, specyfiką przekładu i najczęstszymi wyzwaniami translatorskimi. Ponadto zajęcia przybliżają sylwetki wybranych tłumaczy literatury pięknej, przekłady zakorzenione, serie przekładowe, elementy poetyki przekładu artystycznego i wybrane teorie. Przybliżają problemy terminologiczne: przekład vs. tłumaczenie, ekwiwalencja vs. adekwatność, realia vs. nazwy realiów, inwariant przekładu. Zapoznają z niektórymi strefami przekładu dawniej i dziś. Rozwijają umiejętność analizy wariantów rozwiązań translatorskich. Zapoznają ze strategiami tłumaczenia, odwołując się do dwóch rodzajów źródeł: oświadczeń tłumaczy oraz analiz przekładów (wykorzystywanie wypowiedzi metaliterackich tłumacza i mikroanaliza: porównywanie języka poetyckiego, motywów, środków wersyfikacji i prozodii itd.) Prowadzą do nakreślenia definicji odmiany przekładu wyłaniającej się z analizy oraz do prób ustalenia strategii translatora.

Ćwiczenia mają na celu podkreślenie wagi przekładu w życiu literackim, a także wkładu tłumaczy w jego bogactwo. Odświeżają spojrzenie na historię transferów kulturowych dokonujących się poprzez przekład.

Student_ka

- zna na poziomie rozszerzonym terminologię, teorie i nurty metodologiczne z zakresu przekładoznawstwa, potrafi wskazać powiązania między nimi oraz zastosować je w analizie serii przekładowej (elementy krytyki przekładu)

- potrafi posługiwać się językiem obcym zgodnie z wymaganiami

określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia

Językowego, używając specjalistycznej terminologii z zakresu przekładoznawstwa

- jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy i

konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii

ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu

Na ocenę dostateczną

student wymienia i prezentuje większość omawianych dzieł i zagadnień, w stopniu dostatecznym rozpoznaje i rozróżnia główne dzieła, nurty i prądy translatologii. Student formułuje podstawowe opinie o literaturze w oparciu o znajomość problematyki reprezentatywnych dzieł i serii przekładowej, dokonuje elementarnej historycznoliterackiej analizy tekstów z uwzględnieniem określonych kontekstów. Student dostatecznie posługuje się terminami i pojęciami z zakresu sztuki tłumaczenia i przekładu artystycznego.

Na ocenę dobrą

student wymienia i prezentuje większość omawianych dzieł i zagadnień, w stopniu dostatecznym rozpoznaje i rozróżnia główne dzieła, nurty i prądy translatologii. Student formułuje podstawowe opinie o literaturze w oparciu o znajomość problematyki reprezentatywnych dzieł i serii przekładowej, dokonuje elementarnej historycznoliterackiej analizy tekstów z uwzględnieniem określonych kontekstów. Student dostatecznie posługuje się terminami i pojęciami z zakresu sztuki tłumaczenia i przekładu artystycznego.

Na ocenę bardzo dobrą

student wymienia i prezentuje omawiane dzieła i zagadnienia, kompetentnie rozpoznaje i rozróżnia główne dzieła, nurty i prądy translatologii. Student formułuje opinie o literaturze w oparciu o znajomość problematyki reprezentatywnych dzieł i serii przekładowej, dokonuje pogłębionej historycznoliterackiej analizy tekstów z uwzględnieniem określonych kontekstów. Student posługuje się terminami i pojęciami z zakresu sztuki tłumaczenia i przekładu artystycznego.