Wprowadzenie do estetyki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-FPZ-II-2-WprdEste |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wprowadzenie do estetyki |
Jednostka: | Wydział Nauk Humanistycznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | FP2_W01 FP2_W04 FP2_W08 FP2_W13 FP2_U04 FP2_U05 FP2_K05 FP2_K01 |
Skrócony opis: |
Treści merytoryczne: - dzieło sztuki słowa i jego natura (estetyczny punkt widzenia); -sztuka słowa pośród innych sztuk; -estetyka i wartościowanie w estetyce (przedmiot badań, wzajemne relacje między aksjologią i estetyką); -zagadnienie piękna; -zagadnienie arcydzieła; -kategorie estetyczne; - jakości estetyczne -problem przeżycia estetycznego. |
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: - dzieło sztuki słowa i jego natura (estetyczny punkt widzenia); -sztuka słowa pośród innych sztuk; -estetyka i wartościowanie w estetyce (przedmiot badań, wzajemne relacje między aksjologią i estetyką); -zagadnienie piękna i historia jego rozumienia ; - estetyka Romana Ingardena w połączeniu z jego filozofią literatury; - myśl estetyczna Władysława Stróżewskiego i jego filozoficzna eksploracja tekstów literackich; -zagadnienie arcydzieła i problem kanonu dzieł sztuki słowa; -kategorie estetyczne; - jakości estetyczne - autorzy dzieł literackich (poezji) o sztuce; -problem przeżycia estetycznego; - poznawcza wartość dzieła sztuki literackiej |
Literatura: |
ŹRÓDŁA O CHARAKTERZE PODRĘCZNIKOWYM: - R.Ingarden, Wybór pism estetycznych, oprac.i wstęp; A.Tyszczyk, Kraków 2005 (również znajomość wstępu). - A.B. Stępień, Propedeutyka estetyki, Lublin 1986. - W. Stróżewski, Dialektyka twórczości, Kraków 1983. - W.Stróżewski, Istnienie i wartość, Kraków 1981. - W.Stróżewski, Wokół piękna. Szkice z estetyki, Kraków 2002. - W. Stróżewski, P. Taranczewski, Wykłady lubelskie o estetyce, Kraków 2016. - W. Tatarkiewicz, Dzieje estetyki, t. 1-3, dowolne wydanie. - W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, dowolne wydanie. LITERATURA PODSTAWOWA ODNOSZĄCA SIĘ DO ZAGADNIEŃ SZCZEGÓŁOWYCH ZWIĄZANYCH Z TEMATYKĄ ZAJĘĆ: - E. Basara-Lipiec, Arcydzieło. Teoria i rzeczywistość, Warszawa 1997. - P. Evdokimov, Sztuka ikony. Teologia piękna, Warszawa 1999. - H.G. Gadamer, Aktualność piękna, Warszawa 1991. - R. Ingarden, Wykład jedenasty, [w:] idem, Wybór pism estetycznych, wprowadzenie, wybór i oprac. A. Tyszczyk, Kraków 2005, s. 26-44. - R. Ingarden, Przeżycie estetyczne i przedmiot estetyczny, [w:] ibidem, s. 192-222. - R. Ingarden, Jakości metafizyczne, Jakości metafizyczne w dziele sztuki literackiej, Czy odsłanianie jakości metafizycznych rzeczywiście jest funkcją warstwy przedmiotowej?, [w:] ibidem, s. 286-295. - W. Stróżewski, W kręgu wartości, Kraków 2002. - S. Weil, Świadomość nadprzyrodzona. Wybór myśli, przeł A. Olędzka-Frybesowa, Warszawa 1999 (stąd rozdz.: Piękno). LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA - E. Borowiecka, Poznawcza wartość sztuki, Lublin 1986. - U. Eco, Historia brzydoty, dowolne wydanie. - U. Eco, Historia piękna, dowolne wydanie. - M. Gołaszewska, Estetyka współczesności, Kraków 2001. - W. Juszczak, Fragmenty. Szkice z teorii i filozofii sztuki, Warszawa 1995. - B. Kuczera-Chachulska, Norwida "przypowieść o pięknem" i inne szkice z pogranicza genologii i estetyki, Warszawa 2009. - Miłość i nicość. Z Władysławem Stróżewskim rozmawia Anna Kostrzewska-Bednarkiewicz, Warszawa 2017. - S. Ossowski, Przyroda i sztuka, w tegoż: Wybór pism estetycznych, red. B. Dziemidoka, Kraków 2004. - R.M. Rilke, Druga strona natury. Eseje, listy i pisma o sztuce, tłum. T. Ososiński, Warszawa 2010. - R.M. Rilke, O poezji i sztuce z pism pośmiertnych, tłum. B.Antochewicz, Wrocław 1995. - Słownik pojęć filozoficznych Romana Ingardena, red. A.J. Nowak, L. Sosnowski, Kraków 2001. - W. Sołowjow, Wybór pism, t.3., Poznań 1988 (stąd: Ogólny sens sztuki) - S.Szuman, Wybór pism estetycznych, Kraków 2008 (stąd: O kunszcie i istocie poezji lirycznej). - J. Tischner, Myślenie w żywiole piękna, Kraków 2004. - M. Wallis, Wybór pism estetycznych, red. T. Pękala, Kraków 2004. - Wizje i rewizje. Wielka księga estetyki w Polsce, red. K. Wilkoszewska, Kraków 2007. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Ma pogłębioną wiedzę o zakresie i miejscu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont;zna na poziomie rozszerzonym terminologię nauk humanistycznych z zakresu wiedzy o kulturze;ma uporządkowaną i pogłębioną, ogólną i szczegółową wiedzę o kulturze;ma pogłębioną wiedzę o kulturowych kontekstach języka i literatury polskiej oraz o powiązaniu filologii polskiej z innymi dyscyplinami nauki; potrafi integrować w swym warsztacie naukowym narzędzia badawcze z zakresu różnych dziedzin humanistyki, by przeprowadzić analizę i interpretację dzieła w celu odsłonięcia jego znaczeń, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym, wchodząc w dyskurs, także polemiczny, z jego autorem trafi integrować w swym warsztacie naukowym narzędzia badawcze z zakresu różnych dziedzin humanistyki zgodnie ze studiowanymi specjalnościami, by przeprowadzić analizę i interpretację przedmiotowego dzieła w celu odsłonięcia jego znaczeń, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym, wchodząc w dyskurs, także polemiczny, z jego autorem; aktywnie uczestniczy w działaniu na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie, potrafi inspirować do tego inne osoby. |
Metody i kryteria oceniania: |
Efekty kształcenia w zakresie wiedzy są osiągane metodami wykładowymi i metodami heurezy, są weryfikowane podczas kolokwiów i wypowiedzi indywidualnych Studentów. Efekty kształcenia w zakresie umiejętności są osiągane w trakcie samodzielnej pracy Studenta, a weryfikowane w trakcie dyskusji oraz wystąpień Studentów. Efekty kształcenia w zakresie kompetencji społecznych są osiągane m.in. w pracy w zespołach i są poddawane ocenianiu ciągłemu podczas zajęć.- Ocena ciągła (bieżąca) przygotowania, pracy i rozwoju wiedzy studenta odbywa się podczas zajęć (rozmowa, dyskusja, analiza tekstów). - Ocena wystąpień (prezentacji). Studenci wybierają tematy prezentacji i uzgadniają z prowadzącą zajęcia zakres wystąpień. Mogą mieć one charakter wstępu do zajęć (wprowadzenia do dyskusji) lub referatowe (objaśniające konkretne problemy). - Oceny z kolokwiów, które sprawdzają wiedzę z zajęć lub przygotowanie studenta do zajęć ( w semestrze może być 3 kolokwia, kolokwia nie muszą być zapowiadane przez prowadzącą). - Ocena z semestralnej pracy pisemnej. Studenci piszą pracę na zajęciach (w terminie wcześniej zaplanowanym). - Na ocenę ma również wpływ aktywność Studentów, ich zaangażowanie w tok zajęć. - Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze, trzecia nieobecność (w uzasadnionych, życiowych sytuacjach) może zostać zaliczona na dyżurze lub w inny sposób ustalony z Prowadzącą. Jeśli Student ma więcej nieobecności nie może otrzymać zaliczenia przedmiotu. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.