Diagnoza i terapia pedagogiczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WH-FPZ-SP-II-1-DTrPe |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnoza i terapia pedagogiczna |
Jednostka: | Wydział Nauk Humanistycznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | Wiedza: EK 1 - student zna nazwy zaburzeń, które mogą wystąpić w toku nauki szkolnej EK 2 - posiada podstawową wiedzę na temat tych zaburzeń EK 3 - zna rodzaje terapii, które można zastosować EK 4 - zna przyczyny omawianych zaburzeń EK 5 - zna symptomy tych zaburzeń Umiejętności: EK 6 - po ukończeniu zajęć student potrafi dopasować symptomy do zaburzenia rozwojowego EK 8 - troszczy się o prawidłowy tok nauki ucznia z dysfunkcjami Kompetencje: EK 9 - ustala kryteria oceniania w oparciu o rodzaj zaburzenia EK 10 - stosuje indywidualizację biorąc pod uwagę problemy ucznia |
Wymagania wstępne: | Brak |
Pełny opis: |
Na zajęciach omówione będą następujące zagadnienia: 1. ADHD 2. Dysleksja 3. Przyczyny trudności szkolnych 4. Upośledzenie umysłowe 5. Autyzmzagadnienia teoretyczne) 6. Ortoptyka 7. Integracja Sensoryczna 8. Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego 9. Zaburzenia Komunikacji językowej 10. Metody terapii |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Borowiecka Renata, Dziecko w równowadze, Warszawa 2011. 2. Brejnak Wojciech, Dysleksja: nie jesteś sam, Warszawa 2003. 3. Gruszczyk – Kolczyńska Edyta, Dlaczego dzieci nie potrafią uczyć się matematyki?, Warszawa 1989. 4. Herda Katarzyna, O dzieciach Indygo, czyli ADHD bez tajemnic, Kielce 2007. 5. Kastory – Bronowska, Monika, Wczesna Interwencja, Warszawa 2002. 6. Pisula Ewa, Autyzm, Płock 2002. 7. Wnukowska Katarzyna, Czy moje dziecko mówi poprawnie: poradnik logopedyczny, Gdańsk 2010. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Metody: - wykład informacyjny, konwersatoryjny - analiza prac uczniów - prezentacja multimedialna -samodzielna praca studenta Efekty kształcenia są osiągane takimi metodami jak: wykład informacyjny, pokaz multimedialny, odpowiedź ustna, sprawdziany pisemne. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę: 2 (nast.) nie nazywa zaburzeń występujących u dzieci w toku nauki szkolnej 3 (dst.) zna i nazywa zaburzenia występujące u dzieci 4 (db.) wymienia i charakteryzuje symptomy towarzyszące poszczególnym zaburzeniom 5 db.) samodzielnie rozpoznaje i nazywa zaburzenia, które mogą towarzyszyć dziecku oraz potrafi dobrać odpowiedni rodzaj terapii |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.