Introduzione all'etnolingustica e all'etimologia italiana

zaawansowany

Wiedza:

F2_W09

F2_W10

F2_W17

Umiejętności:

F2_U03

F2_U06

F2_U14

Kompetencje:

F2_K01

F2_K03

F2_K06

Konwersatorium specjalistyczne wprowadzające w obszar współczesnych badań etnolingwistycznych i etymologicznych

Bibliografia di riferimento:

Aprile M., 2009, Dalle parole ai dizionari, Bologna: Il Mulino.

Baglioni D., 2016, L’etimologia, Roma: Carocci Editore.

Battaglia S. (a cura di) 1975, Grande dizionario della lingua italiana, Torino: Unione tipografico-editrice torinese.

Benveniste E., 1971, Problemi di linguistica generale, Milano: Il Saggiatore.

Campanile E. – De Felice E. – Gusmani R. – Lazzeroni R. – Silvestri D., 2017, Linguistica storica, Roma: Carocci Editore.

Cortelazzo M.- Zolli P. 1989, Dizionario etimologico della lingua italiana, Bologna: Zanichelli.

Malkiel Y., 1993, Etymology. Cambridge: Cambridge University Press, 1993.

Nocentini A. 2010, L’Etimologico, Vocabolario della lingua italiana con CD-rom e online, Milano: Le Monnier.

Pfister M. – Lupis A., 2001, Introduzione all’etimologia romanza, Catanzaro: Rubbettino.

Pisani V. 1967, L’Etimologia, II ed., Brescia: Paideia.

De Saussure F., 1967, Corso di linguistica generale, Bari-Roma: Laterza.

Opere facoltative:

Ernout A. - Meillet A. 1932, Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots, Paris.

Jucquois G. 1976, La reconstruction linguistique, Application à l’indo- européen, Louvain: Peeters.

D’Onghia L. – Tomasin L., (a cura di), 2018, Etimologia e storia delle parole, Firenze: Cesati Editore.

Pokorny J. 1949-59, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, Bern: Francke.

Szemerényi O. 1985, Introduzione alla linguistica indeuropea, Milano: Unicopli.

Wiedza – absolwent zna i rozumie:

- ma pogłębioną świadomość ewolucji języka, w szczególności zmian w warstwie semantycznej oraz w zakresie systemów gramatycznych;

- dostrzega, rozumie i potrafi wykorzystać powiązania istniejące pomiędzy filologią klasyczną i neofilologią a innymi dyscyplinami humanistycznymi (m.in. historią, archeologią, historią nauki i filozofią);

- orientuje się we współczesnym życiu kulturalnym, ze szczególnym uwrażliwieniem na obecność lub przetwarzanie elementów kultury antycznej tudzież kultury Włoch;

Umiejętności – absolwent potrafi:

- wprawnie posługiwać się uznanymi w filologii klasycznej i neofilologii, jak również w całym obszarze nauk humanistycznych, metodami, potrafi je krytycznie oceniać, modyfikować, przy czym w swojej pracy wykazuje zdolność do zachowania spójności metodologicznej;

- dysponuje znajomością języków klasycznych lub języka włoskiego, pozwalającą na poprawny przekład tekstów o różnym poziomie trudności; decyzje translatorskie potrafi uzasadnić w oparciu o posiadaną wiedzę z zakresu gramatyki i semantyki studiowanego języka lub języków;

- dla filologii klasycznej: dysponuje znajomością jednego nowożytnego języka obcego na poziomie co najmniej C1, oraz zna język włoski i/lub nowogrecki na poziomie A2; dla filologii włoskiej: zna język włoski na poziomie C2.

Kompetencje społeczne – absolwent jest gotów do:

- prawidłowego identyfikowania priorytetów związanych z wykonywaniem pracy/aktualnego zadania;

- inicjowania pracy zespołowej i pracowania w zespole, przestrzegania zasad etyki zawodowej i wymagania tego od innych;

- uznawania wartości, jakie niesie wielokulturowość i wielonarodowość.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu prowadzonego synchronicznie w trybie zdalnym są:

- obecność i aktywne uczestnictwo w zajęciach poprzez korzystanie z platformy e-learningowej Moodle oraz MS Teams;

- regularne czytanie lektur z zalecanej bibliografii oraz materiałów dostarczanych przez prowadzącego;

- samodzielna interpretacja etymologiczna wskazanych przez prowadzącego wyrażeń (case study).