Kultura artystyczna- sztuki piękne

podstawowy

KU1_W06

KU1_W08

KU1_W01

KU1_U05

KU1_K07

UWAGA

Zajęcia odbywają się w semestrze letnim w systemie synchronicznym na platformie MS Teams

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a87a4ee792f4542c8853fd4521646cd6c%40thread.tacv2/conversations?groupId=57135fce-7583-4e66-a346-f02a3ed5b3b4&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Kurs przybliża podstawowe wiadomości z zakresu wiedzy o sztuce, obejmujące zagadnienia takie jak historia dyscypliny, podstawy architektury, malarstwa i rzeźby, techniki plastyczne, podstawy wiedzy o wzornictwie, muzealnictwo i ich roli w naukach o sztuce.

Wykład omawia główne problemy związane z wiedzą o sztuce. Kurs otwiera przybliżenie historii dyscypliny i głównych ośrodków jej uprawiania. Następnie przedstawione są kwestie klasyfikacji dzieł sztuki, opisu obiektu i siatka pojęciowa stosowana w naukach o sztuce. Kolejno podejmowana jest chronologiczna synteza zagadnień związanych z architekturą - najważniejsze style, rodzaje budowli i konstrukcji oraz detale architektoniczne. Przedstawione są główne elementy, dzięki którym można dokonać identyfikacji stylowej budowli. Kolejnym działem, który jest poruszany, są sztuki plastyczne - malarstwo i rzeźba. Zaprezentowany jest chronologiczny rozwój stylów oraz najważniejsze dzieła i artyści poszczególnych epok. Następnym tematem jest sztuka współczesna - jej geneza oraz najważniejsze ruchy artystyczne XX wieku. Omawiane są nowe środki wyrazu oraz sposoby analizy dzieł z kręgu sztuki awangardowej. Przedostatnim zagadnieniem jest metodologia historii designu i jej miejsce w naukach o sztuce. Zaprezentowane są geneza i wiodące tendencje wzornicze. Tematem zamykającym wykład jest globalne ujęcie muzealnictwa - historia muzeów i ich rola w kulturze i sztuce.

Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa 2004.

Charlotte i Peter Fiell, Design. Historia projektowania, Warszawa 2015.

Dorota Folga-Januszewska, Muzeum: definicja i pojęcie. Czym jest muzeum dzisiaj?, „Muzealnictwo” 2008, nr 49, s. 200-203.

Wilfried Koch, Style w architekturze, Warszawa 2000.

Krystyna Kubalska-Sulkiewicz (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2003.

Piotr Skubiszewski (red.), Wstęp do historii sztuki, Warszawa 1973.

2 ECTS

0,5 ECTS = 15h uczestnictwo w zajęciach

0,5 ECTS = 15h przygotowanie do egzaminu

1 ECTS = 30h lektura tekstów

KU1_W06 student ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę szczegółową z zakresu studiowanych specjalizacji, pozwalającą na specjalizowanie się w wybranym kierunku badań kulturoznawczych

KU1_W08 student ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kulturoznawstwa z innymi dziedzinami nauki i dyscyplinami naukowymi obszaru nauk humanistycznych oraz częściowo obszaru nauk społecznych, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych

KU1_W01 student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej kulturoznawstwa, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w przyszłej działalności zawodowej

KU1_U05 student samodzielnie formułuje problem badawczy za podstawę przyjmując pogłębioną analizę prac innych autorów oraz syntezę różnych idei i poglądów

KU1_K07 student ma świadomość własnej i wspólnej odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego Polski i Europy jako znaków tożsamości człowieka we współczesnym zglobalizowanym świecie

Sprawdzanie obecności na zajęciach (maksymalnie jedna nieobecność w semestrze).

I Semestr zaliczenie bez oceny

II Semestr egzamin

UWAGA

Zajęcia odbywają się w semestrze zimowym w systemie synchronicznym na platformie MS Teams.

LINK DO ZESPOŁU MS TEAMS

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ab6b36c9153a64bc5a62ff527c35670f7%40thread.tacv2/conversations?groupId=c9a137ab-82d6-4a0d-bea1-43e5b8605d5d&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Ocena bardzo dobra - student ma uporządkowaną wiedzę na temat teorii badań nad sztuką, zna wiodących przedstawicieli i czołowe ośrodki badawcze. Potrafi dokonać merytorycznej klasyfikacji dzieł sztuki (styl, technika, datowanie), rozpoznać najważniejszych twórców, przyporządkować obiekt do omawianych okresów oraz przywołać innych artystów epoki. Student zna chronologię prądów sztuki współczesnej, twórców i nowe techniki artystyczne. Potrafi wyjaśnić rolę muzeów w zakresie wiedzy o sztuce i zna ich historię. Do omawiania zagadnień wykorzystuje aparat pojęciowy stosowany w naukach o sztuce. Student spełnia warunek regularnego uczestnictwa w zajęciach.

Ocena dobra - student ma ogólną wiedzę na temat teorii badań nad sztuką, zna wiodących przedstawicieli i czołowe ośrodki badawcze. Potrafi z niewielkimi uchybieniami dokonać merytorycznej klasyfikacji dzieł sztuki (styl, technika, datowanie), rozpoznać najważniejszych twórców, przyporządkować obiekt do omawianych okresów oraz przywołać innych artystów epoki. Student zna podstawową chronologię prądów sztuki współczesnej, wybranych twórców i techniki artystyczne. Potrafi wyjaśnić rolę muzeów w zakresie wiedzy o sztuce i zna ich historię. Do omawiania zagadnień fragmentarycznie wykorzystuje aparat pojęciowy stosowany w naukach o sztuce. Student spełnia warunek regularnego uczestnictwa w zajęciach.

Ocena dostateczna - student ma szczątkową wiedzę na temat teorii badań nad sztuką, z trudem przywołuje wiodących przedstawicieli i czołowe ośrodki badawcze. Pobieżnie dokonuje klasyfikacji dzieł sztuki (styl, technika, datowanie), rozpoznając jedynie wybranych twórców, ma problemy z przyporządkowaniem obiektów do omawianych okresów oraz przywołaniem innych artystów epoki. Student prezentuje selektywną wiedzę z zakresu chronologii prądów sztuki współczesnej, wybranych twórców i technik artystycznych. Z trudem wyjaśnia rolę muzeów w zakresie wiedzy o sztuce. Do omawiania zagadnień nie wykorzystuje aparatu pojęciowego stosowanego w naukach o sztuce. Student spełnia warunek regularnego uczestnictwa w zajęciach.

Ocena niedostateczna - student nie posiada wiedzy na temat teorii badań nad sztuką, nie przywołuje wiodących przedstawicieli i ośrodków badawczych. Nie potrafi klasyfikować dzieł sztuki (styl, technika, datowanie), ani rozpoznać wybranych twórców, ma duże problemy z przyporządkowaniem obiektów do omawianych okresów oraz przywołaniem innych artystów epoki. Student nie wykazuje się wiedzą z zakresu chronologii prądów sztuki współczesnej, wybranych twórców i technik artystycznych. Nie potrafi wyjaśnić roli muzeów w zakresie wiedzy o sztuce. Do omawiania zagadnień nie wykorzystuje aparatu pojęciowego stosowanego w naukach o sztuce. Student nie spełnia warunku regularnego uczestnictwa w zajęciach.