Poprawność językowa

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	WH-P-PSEW-PJ
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Poprawność językowa
Jednostka:	Wydział Nauk Humanistycznych
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia:	polski
Poziom przedmiotu:	podstawowy
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:	wpisz symbol/symbole efektów kształcenia
Skrócony opis:	Celem zajęć jest zapoznanie słuchaczy z wybranymi zagadnieniami językoznawstwa normatywnego oraz rozwijanie umiejętności poprawnego i sprawnego używania języka.
Pełny opis:	Podczas zajęć omawiane są wybrane problemy językoznawstwa normatywnego dotyczące poprawności fleksyjnej, składniowej oraz leksykalnej. Studenci zapoznają się z podstawową terminologią z tego zakresu oraz najnowszymi rozstrzygnięciami normatywnymi. Dzięki formule zajęć studenci mają możliwość praktycznego weryfikowania zdobywanej wiedzy w czasie ćwiczeń polegających na analizie i korekcie wyrażeń, konstrukcji i zdań zawierających różnego rodzaju błędy. Mają też możliwość rozmowy na temat wybranych dyskusyjnych kwestii normatywnych.
Literatura:	Literatura podstawowa: H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia. Warszawa 2005. T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja. Warszawa 2009. A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. Warszawa 2005. A. Markowski (red.), Wielki słownik ortograficzny języka polskiego. Warszawa 1999. J. Podracki, Nowy słownik interpunkcyjny języka polskiego. Warszawa 2004. Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, red. E. Polański, Warszawa 2011. Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2004. Dodatkowo - jako pomoc do samodzielnych ćwiczeń - K. Kłosińska (red.), Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce. Wyd. III. Warszawa 2014. Literatura uzupełniająca: M. Bańko (red.), Polszczyzna na co dzień. Warszawa 2006. M. Bańko (red.), Wielki słownik wyrazów obcych. Warszawa 2003. I. Bartmińska, J. Bartmiński, Słownik wymowy i odmiany nazwisk obcych. Olsztyn 1992. S. Bąba, J. Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny. Warszawa 2001. M. Bugajski, Językoznawstwo normatywne. Warszawa 1993. J. Grzenia, Słownik nazw własnych. Ortografia, wymowa, słowotwórstwo i odmiana. Warszawa 1998. H. Jadacka, Poradnik językowy dla prawników. Warszawa 2002. T. Karpowicz, Słownik ortograficzny. Rejestr wyrazów występujących w języku polskim. Warszawa 2001. M. Kita, E. Polański, Słownik paronimów, czyli wyrazów mylonych. Warszawa 2004. W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa 2000. W. Lubaś, S. Urbańczyk, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej. Warszawa 1990. A. Markowski, Język polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego. Warszawa 2003. A. Markowski, Wykłady z leksykologii. Warszawa 2012. A. Markowski (red.), Nowe spojrzenie na kryteria poprawności językowej, Warszawa 2012 A. Markowski, R. Pawelec, Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych. Warszawa 2002. P. Mueldner-Nieckowski, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego. Warszawa 2003. K. Ożóg, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia. Rzeszów 2001. R. Pawelec, Wieża Babel. Słownik wyrazów obcych nie tylko dla gimnazjalistów. Warszawa 1999. W. Pisarek (red.), Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci. Kraków 1999. J. Podracki, Słownik skrótów i skrótowców. Warszawa 1999. J. Podracki (red.), Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny. Warszawa 2001. Poprawnie po polsku. Poradnik językowy PWN, Warszawa 2007. J. Puzynina, Kultura słowa. Ważny element kultury narodowej, Łask 2011 E. Wolańska (red.), Polszczyzna publiczna początku XXI wieku, Warszawa 2007. D. Zdunkiewicz-Jedynak, Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008
Efekty kształcenia i opis ECTS:	Po zaliczeniu zajęć słuchacz: - zna terminologię językoznawczą związaną z językoznawstwem normatywnym i właściwie się nią posługuje, - ma uporządkowana wiedzę z zakresu językoznawstwa normatywnego w omawianym zakresie, - zna normy językowe i ich rolę w kształtowaniu stylu komunikacji społecznej, - ma świadomość roli wiedzy o języku w perspektywie normatywnej i jej praktycznego stosowania w zachowaniu tożsamości i kultury narodowej oraz ich współtworzeniu, postrzega związki między kształtem normy językowej a jakością życia społecznego oraz kulturą narodową

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.