Utrata stanu duchownego

zaawansowany

(tylko po angielsku) enter learning outcome code/codes

Celem wykładu zatytułowanego "Utrata stanu duchownego" jest przedstawienie aktualnie obowiązujących sposobów i procedur utraty stanu duchownego.

Celem wykładu zatytułowanego "Utrata stanu duchownego" jest przedstawienie aktualnie obowiązujących sposobów i procedur utraty stanu duchownego. W trakcie wykładu zostaną poruszone następujące zagadnienia:

1. Pojęcie utraty stanu duchownego

2. Stwierdzenie nieważności święceń

3. Wydalenie ze stanu duchownego w KPK/83

4. Dyspensa od zachowania celibatu i pozostałych obowiążków wynikających z przyjetych święceń

5. Utrata stanu duchownego w Normach delicta graviora

6. Utrata stanu na podstawie uprawnień udzielonych Kongregacji Duchowieństwa

7. Utrata stanu duchownego na postawie uprawnień udzielonych Kongregacji Ewangelizacji Narodów

1. Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25.01.1983, AAS 75 (1983), cz. II, s. 1-301; tekst łacińsko-polski: Kodeks Prawa Kanonicznego, przekład zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, Poznań 1984.

2. IOHANNES PAULUS II, Litterae apostolacae motu proprio datae Sacramentorum sanctitatis tutela quibus Normae de gravioribus delictis Congregationis pro Doctrina Fidei reservatis promulgantur, 30.04.2001, AAS 93(2001), s. 737-739.

3. CONGREGATIO DE CULTU DIVINO ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM, Dimissione dei diaconi dallo stato clericale e dispensa da tutti gli obblighi dell’ordinazione, [mps].

4. CONGREGATIO DE CULTU DIVINO ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM, Documenti richiesti per l’istruttoria di una causa di dispensa dagli obblighi della sacra ordinazione sacerdotale, [mps].

5. CONGREGATIO DE CULTO DIVINO ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM, Regulae servandae ad nullitatem sacrae ordinationis declarandam, 16.10.2001, AAS 94(2002), s. 292-300. Teskt w języku włoskim w: Enchiridion Vaticanum 20(2001), s. 1279-1297.

6. CONGREGATIO PRO CLERICIS, Documenti richiesti per l’istruttoria di una causa di dispensa dagli obblighi dell’ordinazione sacerdotale, [mps].

7. CONGREGATIO PRO CLERICIS, Perdita dello stato clericale con dispensa da tutti gli obblighi dell’ordinazione diaconale, [mps].

8. CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEI, Normae de gravioribus delictis, 21.05.2010, AAS 102(2010), s. 419-430. Tekst w języku polskim w: L’Osservatore Romano nr 10(326) 2010, s. 53-59.

9. CONGREGAZIONE PER L’EVANGELIZZAZIONE DEI POPOLI, Dimissione in poenam dei chierici dallo stato clericale. Istruzioni per gli ordinari, Prot. N. 0579/09, 31.03.2009, [mps].

10. CONGREGAZIONE PER L’EVANGELIZZAZIONE DEI POPOLI, Lettera Circolare, Prot. N. 0579/09, 31.03.2009, [mps].

11. CONGREGAZIONE PER L’EVANGELIZZAZIONE DEI POPOLI, Richiesta di dispensa dagli obblighi clericali presentata da sacerdoti e diaconi, Prot. N. 0579/09, 31.03. 2009, [mps].

12. CONGREGAZIONE PER IL CLERO, Lettera circolare n. 2009 0556, 18.04.2009, Enchiridion Vaticanum 26(2009-2010), s. 286-297.

13. CONGREGAZIONE PER IL CLERO, Lettera circolare n. 2010 0823, Enchiridion Vaticanum 26(2009-2010), s. 1173-1181. Tekst tego listu, wraz z załącznikami, został opublikowany w języku polskim w: Prawo Kanoniczne 54(2011) nr 3-4, s. 68-76.

Literatura:

1. BARSZCZ W., Przyczyny i procedury przeniesienia do stanu świeckiego na podstawie uprawnień Kongregacji ds. Duchowieństwa, Prawo Kanoniczne 54(2011) nr 3-4, s. 53-76.

2. KIWIOR W., Dyspensa od celibatu kapłańskiego: kompetencja, tytuły prawne, procedura, Prawo Kanoniczne 35(1992) nr 3-4, s. 161-175.

3. KIWIOR W., Dyspensa od celibatu prezbiterów i diakonów, Prawo Kanoniczne 54(2011) nr 3-4, s. 117-145.

4. MIZIŃSKI A.G., Proces o stwierdzenie nieważności święceń w aktualnych przepisach Kościoła łacińskiego, Roczniki Nauk Prawnych 22(2012) nr 4, s. 167-183.

5. NYKIEL K., Przyczyny o procedura wydalania duchownych według Norm i praktyki Kongregacji Nauki Wiary, Prawo Kanoniczne 54(2011) nr 3-4, s. 31-52.

6. OSSOWSKI K., Procedura zmierzająca do uzyskania dyspensy od celibatu w Kościele łacińskim na prośbę prezbitera, Kościół i Prawo 2(15)(2013) nr 2, s. 115-132.

7. RAKOCZY T., Dyspensa od celibatu, Prawo i Kościół 1(2006), s. 79-95.

8. STOKŁOSA M., Utrata przynależności do stanu duchownego na podstawie specjalnych uprawnień przyznanych Kongregacji ds. Duchowieństwa, Prawo Kanoniczne 54(2011) nr 1-2, s. 43-75.

9. STOKŁOSA M., Utrata stanu duchownego w aktualnym prawodastwie Kościoła łacińskiego, Warszawa 2015.

WIEDZA:

EK 1 - student zna podstawową terminologię z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego

EK 2 - student ma uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego

EK 3 - student posiada wiedzę na temat najważniejszych problemów teoretyczno-praktycznych w zakresie sposobów i procedur utratu stanu duchownego

UMIEJĘTNOŚCI:

EK 4 - student potrafi dokonać wykładni przepisów dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego i przedstawić jej wyniki

EK 5 - student formułuje w mowie zagadnienia z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego i potrafi je przedstawić w świetle kanonicznego prawa karnego i procesowego

EK 6 - student znajduje i właściwie wykorzystuje fontes cognoscendi i literaturę dotyczące sposobów i procedur utratu stanu duchownego

KOMPETENCJE:

EK 7 - student potrafi zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mająca na celu przeprowadzenie zadania badawczego i przyswojenie treści teoretycznych i praktycznych dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego

EK 8 - student aktywnie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć, uczestnicząc w dyskusjach

ECTS [1 ECTS = 30 (25) godz.]

udział w wykładach: 30 godz.

studium osobiste: 30 godz.

konsultacje: 5 godz.

przygotowanie do kolokwium: 25 godz.

suma godzin: 90 godz.

liczba ECTS: 3

Ocena EK 1-8.

ocena 2 (ndst):

- student nie zna podstawowej terminologii z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego; nie zna podstawowych zagadnień dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego; nie ma wiedzy na temat najważniejszych problemów teoretyczno-praktycznych w zakresie sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student nie potrafi dokonać wykładni przepisów dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego i przedstawić jej wyników; nie umie sformułować w mowie zagadnień z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego i nie potrafi tego przedstawić w świetle przepisów kanonicznego prawa karnego iprocesowego; nie umie znaleźć i właściwie wykorzystać fontes cognoscendi i literatury z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student nie potrafi zaplanować i zorganizować indywidualnej pracy mającej na celu przyswojenie sobie treści teoretycznych i praktycznych z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego; zupełnie nie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć, nie uczestniczy w dyskusjach.

ocena 3 (dst):

- student zna w ograniczonym stopniu podstawową terminologię w zakresie sposobów i procedur utratu stanu duchownegokresu spraw incydentalnych; ma słabo uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego; posiada znacznie ograniczoną wiedzę na temat najważniejszych problemów teoretyczno-praktycznych w zakresie sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student potrafi w ograniczonym stopniu dokonać wykładni przepisów dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego i przedstawić jej wyników; potrafi częściowo sformułować w mowie zagadnienia z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego i potrafi częściowo to przedstawić w świetle przepisów kanonicznego prawa karnego procesowego; z błędami znajduje i dobrze wykorzystuje fontes cognoscendi i literaturę z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student potrafi w ograniczonym stopniu zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu przyswojenie sobie treści teoretycznych i praktycznych z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego; sporadycznie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć, uczestnicząc w dyskusjach.

ocena 4 (db):

- student zna dobrze podstawową terminologię z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego; ma dobrze uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego; posiada dobrą wiedzę na temat najważniejszych problemów teoretyczno-praktycznych w zakresie sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student potrafi właściwie dokonać wykładni przepisów dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego i przedstawić jej wyników; potrafi zadowalająco sformułować w mowie zagadnienia z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego i potrafi dobrze to przedstawić w świetle przepisów kanonicznego prawa karnego procesowego; w większości przypadków prawidłowo znajduje i dobrze wykorzystuje fontes cognoscendi i literaturę z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student potrafi właściwie zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu przyswojenie sobie treści teoretycznych i praktycznych z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego; często angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć, uczestnicząc w dyskusjach.

ocena 5 (bdb):

- student zna w pełni podstawową terminologię z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego; ma w pełni uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego; posiada kompletną wiedzę na temat najważniejszych problemów teoretyczno-praktycznych w zakresie sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student całkowicie poprawnie potrafi dokonać wykładni przepisów dotyczących sposobów i procedur utratu stanu duchownego i przedstawić jej wyników; potrafi bezbłędnie sformułować w mowie zagadnienia z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego i potrafi bardzo dobrze to przedstawić w świetle przepisów kanonicznego prawa karnego i procesowego; bezbłędnie znajduje i wykorzystuje fontes cognoscendi i literaturę z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego.

- student potrafi prawidłowo i kompleksowo zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu przyswojenie sobie treści teoretycznych i praktycznych z zakresu sposobów i procedur utratu stanu duchownego; bardzo często angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć, uczestnicząc w dyskusjach.

Na ocenę końcową składają się:

1. obecność na wykładach

2. zaangażowanie podczas wykładów (dyskusje)

3. ocena z końcowego.