Chemia organiczna I

nauki chemiczne

średnio-zaawansowany

kierunek chemia:CH1_W03; CH1_W04; CH1_W13; CH1_W14; CH1_W15; CH1_W17; CH1_U01; CH1_U02; CH1_K02

Brak

Pierwsza część obowiązkowych zajęć, mających na celu opanowanie przez studentów podstaw chemii organicznej. Na wykładzie i ćwiczeniach omawiane są podstawowe zagadnienia związane z alkanami, cykloalkanami, alkenami, alkinami, węglowodorami aromatycznymi oraz chlorowcopochodnymi związków organicznych, wraz typowymi dla tych grup związków właściwościami, mechanizmami reakcji itp.

Literatura podstawowa:

1. J. McMurry, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2003, 2007, 2010

2. S. McMurry, Chemia organiczna. Rozwiązania problemów, PWN, Warszawa 2012

Literatura uzupełniająca:

1. G. Patrick, Chemia organiczna, Krótkie wykłady, PWN, Warszawa 2008

2. D. Buza, W. Sas, P. Szczeciński, Chemia organiczna. Kurs podstawowy, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006

3. J. Clayden, N. Greeves, S. Warren, P. Wothers, Chemia organiczna, WNT, Warszawa 2009-2011

Dla wykładu:

EK1. Opisuje nomenklaturę, budowę, syntezę, właściwości i zastosowania związków organicznych należących do grup omawianych w trakcie zajęć

EK2. Wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań

EK3. Wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo

EK4. Wymienia i objaśnia typy i mechanizmy reakcji związków organicznych charakterystyczne dla grup omawianych podczas zajęć

EK5. Opanował zestaw umiejętności właściwych dla ćwiczeń przewidzianych do przedmiotu

EK6. Posługuje się nomenklaturą związków organicznych

Dla ćwiczeń:

Wiedza:

EK1. Wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań

EK2. Wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo

EK3. Omawia mechanizm: addycji elektrofilów do wiązań wielokrotnych, substytucji nukleofilowej w układach alifatycznych, substytucji elektrofilowej w układach aromatycznych, eliminacji, rozpoznaje reakcje przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji

Umiejętności:

EK4. Posługuje się nomenklaturą związków organicznych,

EK5. Proponuje metody przekształcania i syntezy związków organicznych w zakresie odpowiadającym klasom omówionych związków

EK6. Przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji

Kompetencje społeczne:

EK7. Bierze udział w rozwiązywaniu problemów podczas ćwiczeń

Kryteria oceny efektów kształcenia:

Dla wykładów:

EK1

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć opisuje nomenklaturę, budowę, syntezę, właściwości i zastosowania związków organicznych należących do grup omawianych w trakcie zajęć

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie opisuje nomenklaturę, budowę, syntezę, właściwości i zastosowania związków organicznych należących do grup omawianych w trakcie zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie opisuje nomenklaturę, budowę, syntezę, właściwości i zastosowania związków organicznych należących do grup omawianych w trakcie zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie opisuje nomenklaturę, budowę, syntezę, właściwości i zastosowania związków organicznych należących do grup omawianych w trakcie zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych opisuje nomenklaturę, budowę, syntezę, właściwości i zastosowania związków organicznych należących do grup omawianych w trakcie zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że opisuje nomenklaturę, budowę, syntezę, właściwości i zastosowania związków organicznych należących do grup omawianych w trakcie zajęć, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK2

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK3

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK4

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wymienia i objaśnia typy i mechanizmy reakcji związków organicznych charakterystyczne dla grup omawianych podczas zajęć

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wymienia i objaśnia typy i mechanizmy reakcji związków organicznych charakterystyczne dla grup omawianych podczas zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wymienia i objaśnia typy i mechanizmy reakcji związków organicznych charakterystyczne dla grup omawianych podczas zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wymienia i objaśnia typy i mechanizmy reakcji związków organicznych charakterystyczne dla grup omawianych podczas zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wymienia i objaśnia typy i mechanizmy reakcji związków organicznych charakterystyczne dla grup omawianych podczas zajęć, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że wymienia i objaśnia typy i mechanizmy reakcji związków organicznych charakterystyczne dla grup omawianych podczas zajęć, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK5

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć opanował zestaw umiejętności właściwych dla ćwiczeń przewidzianych do przedmiotu

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie opanował zestaw umiejętności właściwych dla ćwiczeń przewidzianych do przedmiotu, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie opanował zestaw umiejętności właściwych dla ćwiczeń przewidzianych do przedmiotu, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie opanował zestaw umiejętności właściwych dla ćwiczeń przewidzianych do przedmiotu, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych opanował zestaw umiejętności właściwych dla ćwiczeń przewidzianych do przedmiotu, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że opanował zestaw umiejętności właściwych dla ćwiczeń przewidzianych do przedmiotu, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK6

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć posługuje się nomenklaturą związków organicznych

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

Dla ćwiczeń:

Metody weryfikacji efektów kształcenia:

EK1-EK6: kolokwium, weryfikacja ciągła

EK6- weryfikacja ciągła

Kryteria oceny efektów kształcenia:

EK1

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ale nie spełnia kryteriów na wyższą

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że wyjaśnia pojęcie hybrydyzacji, wylicza typy wiązań, opisuje rezonans, tłumaczy i rozpoznaje aromatyczność, elektroujemność i polaryzację wiązań, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK2

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że wymienia rodzaje izomerii, rozróżnia konformery, wyjaśnia takie pojęcia z zakresu stereochemii jak chiralność, enancjomery, diastereoizomery i związki mezo, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK3

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć omawia mechanizm: addycji elektrofilów do wiązań wielokrotnych, substytucji nukleofilowej w układach alifatycznych, substytucji elektrofilowej w układach aromatycznych, eliminacji, rozpoznaje reakcje przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie omawia mechanizm: addycji elektrofilów do wiązań wielokrotnych, substytucji nukleofilowej w układach alifatycznych, substytucji elektrofilowej w układach aromatycznych, eliminacji, rozpoznaje reakcje przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie omawia mechanizm: addycji elektrofilów do wiązań wielokrotnych, substytucji nukleofilowej w układach alifatycznych, substytucji elektrofilowej w układach aromatycznych, eliminacji, rozpoznaje reakcje przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie omawia mechanizm: addycji elektrofilów do wiązań wielokrotnych, substytucji nukleofilowej w układach alifatycznych, substytucji elektrofilowej w układach aromatycznych, eliminacji, rozpoznaje reakcje przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych omawia mechanizm: addycji elektrofilów do wiązań wielokrotnych, substytucji nukleofilowej w układach alifatycznych, substytucji elektrofilowej w układach aromatycznych, eliminacji, rozpoznaje reakcje przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że omawia mechanizm: addycji elektrofilów do wiązań wielokrotnych, substytucji nukleofilowej w układach alifatycznych, substytucji elektrofilowej w układach aromatycznych, eliminacji, rozpoznaje reakcje przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK4

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć posługuje się nomenklaturą związków organicznych

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

EK5

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć proponuje metody syntezy związków organicznych w zakresie odpowiadającym klasom omówionych związków

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie proponuje metody syntezy związków organicznych w zakresie odpowiadającym klasom omówionych związków, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie proponuje metody syntezy związków organicznych w zakresie odpowiadającym klasom omówionych związków, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie proponuje metody syntezy związków organicznych w zakresie odpowiadającym klasom omówionych związków, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych proponuje metody syntezy związków organicznych w zakresie odpowiadającym klasom omówionych związków, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że proponuje metody syntezy związków organicznych w zakresie odpowiadającym klasom omówionych związków, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK6

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

EK7

5.0 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć bierze udział w rozwiązywaniu problemów podczas ćwiczeń

4.5 weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie bierze udział w rozwiązywaniu problemów podczas ćwiczeń, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

4.0 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie bierze udział w rozwiązywaniu problemów podczas ćwiczeń, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.5 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie bierze udział w rozwiązywaniu problemów podczas ćwiczeń, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

3.0 weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych bierze udział w rozwiązywaniu problemów podczas ćwiczeń, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę

2.0 weryfikacja nie wykazuje, że bierze udział w rozwiązywaniu problemów podczas ćwiczeń, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę

Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości:

st(w)= 5, jeśli 4,5 < w; st(w)= 4,5, jeśli 4,25 < w ≤ 4,5; st(w)= 4, jeśli 3,75 < w ≤ 4,25; st(w)= 3,5, jeśli 3,25 < w ≤ 3,75; st(w)= 3, jeśli 2,75 < w ≤ 3,25; st(w)= 2, jeśli w ≤ 2,75

oraz na bazie podanej niżej reguły:

● jeśli każda z ocen końcowych za zajęcia powiązane jest pozytywna i ich średnia wynosi y, to x wyznacza się ze wzoru x=st((y+z)/2), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą 2, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1

● jeśli choć jedną oceną końcową z zajęć powiązanych jest 2 lub nzal, to x=2.