Drukuj sylabusI Pracownia fizyczna II
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WM-NS-212 |
| Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | I Pracownia fizyczna II |
| Jednostka: | Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. Szkoła Nauk Ścisłych |
| Grupy: | |
| Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Poziom przedmiotu: | podstawowy |
| Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | Kierunek fizyka: FIZ1_W04; FIZ1_W06; FIZ1_W08; FIZ1_U02; FIZ1_U06; FIZ1_U07; FIZ1_U09; FIZ1_U10; FIZ1_U11; FIZ1_U13; FIZ1_U16; FIZ1_K03; FIZ1_K04; FIZ1_K08; FIZ1_K09 Kierunek chemia: CH1_W02; CH1_U01; CH1_U04; CH1_U06; CH1_U09; CH1_U10; CH1_K05 |
| Skrócony opis: |
Poziom przedmiotu: Podstawowy Cele przedmiotu: Umiejętność zaprojektowania i przeprowadzenia pomiarów mających na celu wyznaczenie żądanej wielkości fizycznej. Umiejętność opracowania wyników eksperymentu. Wymagania wstępne: Podstawy fizyki. Matematyczne metody opracowania eksperymentu. Wiadomości dotyczące konkretnego wykonywanego ćwiczenia. |
| Pełny opis: |
Proste zagadnienia i metody pomiarowe z zakresu fizyki klasycznej i współczesnej z zastosowaniem prostych technik elektronicznych i metod komputerowej analizy eksperymentu (dyskusja niepewności pomiarowych). Przykładowe ćwiczenia w semestrze letnim (IV): Kierunek fizyka: + Drgania wymuszone i rezonans – wahadło Pohla + Badanie efektu Comptona + Badanie rezonansu fal dźwiękowych przy użyciu rury Quinckiego + Zasada nieoznaczoności Heisenberga + Badanie pierścieni Newtona + Wyznaczanie wydajności pompy ciepła + Badanie ogniw słonecznych + Wyznaczanie stałej struktury subtelnej + Badanie efektu Joule’a- Thomsona + Wyznaczanie punktu krytycznego cieczy + Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu + Badanie ziemskiego pola magnetycznego + Wyznaczanie krzywej histerezy magnetycznej + Sprawdzanie praw indukcji magnetycznej +Badanie praw ruchu obrotowego bryły sztywnej Kierunek chemia: + Charakterystyki diod półprzewodnikowych. + Charakterystyki tranzystorów. + Nanolaboratoria nanochemiczne. + Prostowanie prądu zmiennego. |
| Literatura: |
Literatura podstawowa: H. Szydłowski, Pracownia fizyczna. G. L. Squires, Praktyczna fizyka. J. R. Taylor, Wstęp do analizy błędu pomiarowego. Literatura uzupełniająca: T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki |
| Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Kierunek fizyka: Wie na czym polega metodyka badań eksperymentalnych. Zna podstawową terminologię, nomenklaturę, zwyczajowe konwencje i jednostki fizyczne. Zna główne metody pomiarowe z zakresu fizyki. Potrafi przeprowadzić proste pomiary fizyczne. Potrafi planować pomiary i oceniać niepewność pomiarową. Potrafi korzystać z aparatury pomiarowej. Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień fizycznych. Kierunek chemia: Prezentuje budowę aparatury pomiarowej stosowanej w wykonywanych ćwiczeniach. Wykonuje rachunek niepewności pomiarowych. Przeprowadza we właściwy sposób pomiary, obsługuje podstawowe przyrządy: zasilacze, mierniki, generatory itp. Opracowuje wyniki pomiarów, sporządza sprawozdania i prezentacje ustne. Potrafi pracować w grupie i ma świadomość użyteczności podstaw fizyki w życiu codziennym. |
| Metody i kryteria oceniania: |
Ćwiczenia wykonywane są w jedno- lub dwuosobowych zespołach. Oceniane jest indywidualnie: + przygotowanie do ćwiczenia (pisemny wstęp oraz możliwy krótki sprawdzian ustny); + współpraca przy przeprowadzeniu eksperymentu (umiejętności praktyczne); + pisemne opracowanie wyników. Każde z wykonywanych ćwiczeń podlega osobnej ocenie i konieczne jest uzyskanie zaliczających ocen z pięciu ćwiczeń w każdym semestrze. Ponadto w semestrze IV odbywa się krótka prezentacja jednego z wybranych ćwiczeń. Końcowa ocena jest średnią ocen uzyskanych w danym semestrze. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
