Język łaciński w medycynie

podstawowy

WMKL_D.W21, WMKL_A.W01, WMKL_D.W18, WMKL_D.W16, WMKL_A.U05, WMKL_K04

Łacińska i grecka terminologia medyczna anatomiczna i kliniczna w korelacji z anaglojęzyczną terminologią nauk medycznych. Wykształcenie biegłości w tworzeniu łacińsko-greckich rozpoznań medycznych.

W ramach kursu student przyswoi wiedzę przede wszystkim na temat mianownictwa anatomicznego, histologicznego i embriologicznego w językach polskim i angielskim w korelacji ze źródłosłowem łacińskim i greckim; pozna zasady pracy w zespole dzięki przydzieleniu zespołowych zadań językowo-translacyjnych oraz główne pojęcia, teorie, zasady etyczne służące jako ogólne ramy właściwego interpretowania i analizowania zagadnień moralno-medycznych.

Student wykształci umiejętność posługiwania się w mowie i w piśmie mianownictwem anatomicznym i histologicznym ze świadomością konotacji dawnego nazewnictwa medycznego łacińskiego oraz greckiego.

Student będzie gotów do stałego dokształcania się, mając świadomość własnych ograniczeń i potrzeb edukacyjnych oraz planowania własnej aktywności edukacyjnej.

B. Olędzka Język łaciński dla lekarzy, medipage 2018

D. Kondratiev et al. Latin and Fundamentals of Medical Terminology for Medical Students, Grodno 2005

Dowolny słownik łacińsko-polski lub łacińsko-angielski.

Materiały i skrypty własne - dostarczane studentom

Treści merytoryczne. Jasny i zwięzły opis treści przedmiotu pozwalający określić jego zakres tematyczny

1. Alfabet, wymowa, akcent w języku łacińskim.

2. Formy podstawowe rzeczowników i podział na deklinacje.

3. Przymiotniki. Formy podstawowe i stopniowanie.

4. Związek rządu w podstawowych określeniach anatomicznych.

5. Przyimki i medyczne wyrażenia przyimkowe.

6. Liczebniki.

7. Zasady formułowania rozpoznań medycznych.

8. Czasowniki jako podstawa słowotwórcza terminów medycznych (formy podstawowe, odmiana przez osoby)

9. Czasowniki c.d.: tryb rozkazujący, imiesłowy.

10. Wstęp do języka greckiego.

11. Podstawowe wyrazy łacińsko-grecko-polskie w terminologii medycznej.

12. Przedrostki i przyrostki łacińskie i greckie w terminologii medycznej.

13. Recepty i dokumentacja szpitalna w j. łacińskim.

14. Zakończenia wyrazów/diagnoz łacińsko-greckich i angielskich.

15. Repetitio – powtórzenie materiału.

W ramach kursu student przyswoi wiedzę przede wszystkim na temat mianownictwa anatomicznego, histologicznego i embriologicznego w językach polskim i angielskim w korelacji ze źródłosłowem łacińskim i greckim; pozna zasady pracy w zespole dzięki przydzieleniu zespołowych zadań językowo-translacyjnych oraz główne pojęcia, teorie, zasady etyczne służące jako ogólne ramy właściwego interpretowania i analizowania zagadnień moralno-medycznych.

Student wykształci umiejętność posługiwania się w mowie i w piśmie mianownictwem anatomicznym i histologicznym ze świadomością konotacji dawnego nazewnictwa medycznego łacińskiego oraz greckiego.

Student będzie gotów do stałego dokształcania się, mając świadomość własnych ograniczeń i potrzeb edukacyjnych oraz planowania własnej aktywności edukacyjnej.

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

Wykład, ćwiczenia praktyczne ustne i pisemne, testy jedno i wielokrotnego wyboru

Metody i kryteria oceniania:

średnia wyników z testów oraz odpowiedzi ustnych

Kryteria: 90-100% punktów bdb

70-90% punktów db

50-70 % punktów dst