Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Popularyzacja plastyki i historii sztuki w placówkach oświatowych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WNHS-HS-PPiHSwPO
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Popularyzacja plastyki i historii sztuki w placówkach oświatowych
Jednostka: Wydział Nauk Historycznych
Grupy:
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3apZT4FhI0VxWPCn9agNYSJrlHgK7nwInr6YsckgWgiH01%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=f883078d-36cc-4ec1-8100-74cb12e56617&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Punkty ECTS i inne: 2.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się:

nauki o sztuce

Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

HS1_U07

HS1_U09

HS1_K04

HS1_K05

Wymagania wstępne:

Ukończenie pierwszego roku studiów I stopnia w zakresie historii sztuki. Podstawowa wiedza z zakresu historii sztuki wymagana programem pierwszego roku.

Skrócony opis:

Adresatem zajęć są studenci drugiego roku historii sztuki studiów I stopnia.

Zajęcia mają charakter konwersatorium. Studenci nabywają kompetencje do zadań popularyzacyjnych historii sztuki i plastyki w instytucjach kultury (muzeach, galeriach, ośrodkach kultury oraz placówkach pozaszkolnych, które zajmują się edukacją z zakresu nauk o sztuce). Poznają podstawowe formy, metody i techniki pracy. Kształcą umiejętności właściwego programowania, przygotowywania i prowadzenia zajęć popularyzacyjnych.

Liczba godzin zajęć - 30

Pełny opis:

Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).

Celem zajęć jest praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia samodzielnych, atrakcyjnych zajęć popularyzujących historię sztuki i plastykę.

Program zajęć obejmuje:

1. Popularyzacja, definicja i znaczenie popularyzacji. Instytucje powołane do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

2. Metody i techniki podające stosowane w popularyzacji, a skuteczność ich stosowania w zależności od wieku i przygotowania adresata. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

3. Wykład i wykład konwersatoryjny, mini wykłady z prezentacjami. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

4. Metody waloryzacyjne i aktywne: drama oraz gry dydaktyczne. Praktyczne ćwiczenia w przygotowaniu zajęć popularyzacyjnych.

5. Metody i techniki popularyzacji łączące przekaz werbalny z aktywnością uczestników: heurystyka i różne formy działań grupowych.

6. Inne metody prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - dyskusja, debata oxfordzka. Praktyczne ćwiczenia w prowadzeniu zajęć popularyzacyjnych.

7. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie pomocy dydaktycznych.

8. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie scenariuszy zajęć.

9. Analiza przygotowanych scenariuszy - dyskusja na temat zastosowanych metod i form popularyzacji.

10. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji historii sztuki w wybranych placówkach kultury państwowych i samorządowych.

11. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w muzeach.

12. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w instytucjach pozarządowych.

13. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - gry i zabawy terenowe, happeningi.

14. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - analiza dzieła sztuki, jako sposób na popularyzację.

15. Zaliczenie na ocenę w formie rozmowy focusowej, dotyczącej pojęć popularyzacji, metod i technik. Ewaluacja zajęć.

Literatura:

Literatura obowiązkowa

1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002

2. Żuk G., Twórcze aspekty działalności muzeów [w:] Twórczość w szkole. Rzeczywiste i możliwe aspekty zagadnienia, red. Barbara Myrdzik

i Małgorzata Karwatowska, Lublin 2011, s. 173-182.

Lektura uzupełniająca:

1. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.

3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.

4. Jałochowska E., Historia sztuki dla dzieci i rodziców. Rozmowy z Kajtkiem, Wyd. Bukowy las, Wrocław 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Wenus z Willendorfu do Ogrodu rozkoszy ziemskich. Podręcznik do historii sztuki, cz. 1, CEA, Warszawa 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Szpitala Niewiniątek do Huśtawki Fragonarda. Podręcznik do historii sztuki, cz. 2, CEA, Warszawa 2022.

5. Wilder J.B., Historia sztuki dla bystrzaków, Wyd. Helion, Gliwice 2020.

6. Todd H. Kreatywność na zawołanie. Jak odkryć i rozwinąć wewnętrzną moc twórczą, Wyd. OSM POWER, Warszawa 2015.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

Studentka/student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i konfrontowania zdobytej wiedzy teoretycznej w praktyce zawodowej, w tym przypadku w zakresie przygotowania i poprowadzenia zajęć popularyzujących historię sztuki i plastykę.

Student/studentka zna definicję i znaczenie popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki i plastyki.

Studentka/student wymienia instytucje powołane do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

Student/studentka zna podstawowe formy popularyzacji i ocenia skuteczność ich stosowania w zależności od wieku i przygotowania adresata.

Studentka/student potrafi właściwie przygotować się do prowadzenie zajęć popularyzacyjnych - tworzy scenariusze i niezbędne pomoce dydaktyczne.

Student/studentka zna i właściwie dobiera metody i techniki stosowane w popularyzacji.

Student/studentka wykazuje się umiejętnością poprowadzenia zajęć z zakresu popularyzacji historii sztuki i plastyki w różnych instytucjach. Potrafi m.in. poprowadzić zajęcia z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi w muzeach lub innych placówkach oświatowych.

Studentka/student podejmuje dyskurs na temat jakości i formy popularyzacji.

Student/studentka posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym. Umie przygotować tekst naukowy z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami dzieł sztuki.

Liczba ECTS - 2

Udział w konwersatorium - 30 godzin w semestrze letnim, w tym poprowadzenie ćwiczeń popularyzatorskich.

Lektura własna, wykonanie zadań, w tym przygotowanie się do zajęć z wykorzystaniem pomocy multimedialnych- 30 godzin

Metody i kryteria oceniania:

Efekty umiejętności:

metoda dydaktyczna - elementy wykładu konwersatoryjnego, aktywny udział studentów w konwersatorium oraz przygotowanie zajęć popularyzatorskich

Efekty kompetencji:

metoda dydaktyczna - indywidualna lektura tekstów, uczenie się we współpracy, samodzielne poszukiwanie rozwiązań, metoda projektu (zadanie realizowane indywidualnie o charakterze praktycznym),

Prezentacja, jako uzupełnienie i wzbogacenie metody wykładu.

Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia:

1.

Umiejętności

ocena 2 (ndst):

Student nie spełnia wymagań na ocenę dostateczną i/lub przekroczył dopuszczalny limit nieobecności nieusprawiedliwionych.

ocena 3 (dst)

Studentka/student rozumie potrzebę uczenia się i popularyzacji, ale nie podejmuje w tym kierunku wystarczającej aktywności. Student/studentka posiada niewielkie, wymagające stałego ćwiczenia umiejętności popularyzacji wiedzy o sztuce. Potrafi z pomocą nauczyciela akademickiego m.in. poprowadzić zajęcia z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi w muzeach lub innych placówkach oświatowych.

ocena 4 (db)

Studentka/student rozumie potrzebę uczenia się i konfrontowania zdobytej wiedzy teoretycznej w praktyce zawodowej, już na etapie studenckim podejmuje aktywność w tym zakresie. Student/studentka posiada umiejętności popularyzacji wiedzy o sztuce. Potrafi m.in. na zadowalającym poziomie poprowadzić zajęcia z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi w muzeach lub innych placówkach oświatowych. Zajęcia przez niego prowadzone są na dobrym poziomie.

ocena 5 (bdb)

Studentka/student doskonale rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i konfrontowania zdobytej wiedzy teoretycznej w praktyce zawodowej. Samodzielnie aktualizuje wiedzę i poszukuje informacji dotyczących sposobów jej popularyzowania. Student/studentka posiada umiejętności popularyzacji wiedzy o sztuce, zna podstawowe metody i techniki i wykorzystuje je w praktyce. Potrafi m.in. poprowadzić zajęcia z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi w muzeach lub innych placówkach oświatowych, a zajęcia są przez niego prowadzone na bardzo wysokim poziomie.

Kompetencje

ocena 2 (ndst)

Studentka/student nie ma wystarczających kompetencji do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych. p

ocena 3 (dst)

Student/studentka potrafi częściowo posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię z zakresu historii sztuki w przygotowywaniu materiałów dydaktycznych oraz w prowadzeniu zajęć. Studentka/student posiada zadowalającą umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym. Potrafi przygotować tekst naukowy w formie prezentacji z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami dzieł sztuki w stopniu zadowalającym.

ocena 4 (db)

Studentka/student potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię z zakresu historii sztuki w dobrym stopniu w przygotowywanych materiałach dydaktycznych w formie zajęć; potrafi poprowadzić na dobrym poziomie zajęcia popularyzatorskie.

Student/studentka posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym. Umie przygotować na dobrym poziomie tekst naukowy z aparatem badawczym w formie prezentacji z poprawnie opracowanymi fotografiami dzieł sztuki.

ocena 5 (bdb)

Studentka/student potrafi znakomicie posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię z zakresu historii sztuki w przygotowywaniu materiałów dydaktycznych oraz w prowadzeniu zajęć.

Student/studentka posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym na bardzo dobrym poziomie. Umie przygotować tekst naukowy z aparatem badawczym i fotografiami dzieł sztuki w formie prezentacji na bardzo dobrym poziomie.

2. Weryfikacja umiejętności i kompetencji:

- obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieobecności

nieusprawiedliwione; każda następna nieobecność powoduje obniżenie

oceny semestralnej o pół stopnia, w stosunku do oceny przewidywanej,

uzyskanej za aktywność, przygotowanie materiałów i poprowadzenie

ćwiczeń popularyzatorskich zgodnych z programem.

- aktywny udział w ćwiczeniach odnotowywany przez prowadzącego

- przygotowanie materiału naukowego w formie prezentacji

na zajęcia popularyzatorskie we wskazanej placówce kultury.

-pozytywne zaliczenie kolokwium kończącego zajęcia.

Praktyki zawodowe:

Liczba godzin praktyk zawodowych dla całych studiów I stopnia - 90 godzin.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 50 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Beata Lewińska
Prowadzący grup: Beata Lewińska
Strona przedmiotu: http://rqrtm7h
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:

Zajęcia prowadzone są za pośrednictwem platformy Microsoft Teams

Adresatem zajęć są studenci II roku historii sztuki studiów I stopnia

Zajęcia mają charakter konwersatorium. Studenci nabywają kompetencje do zadań popularyzacyjnych historii sztuki i plastyki w instytucjach kultury (muzeach, galeriach, ośrodkach kultury oraz placówkach pozaszkolnych, które zajmują się edukacją z zakresu nauk o sztuce). Poznają podstawowe formy, metody i techniki pracy. Kształcą umiejętności właściwego programowania, przygotowywania i prowadzenia zajęć popularyzacyjnych.

Liczba godzin zajęć - 30

Pełny opis:

Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami studentów oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).

Na zajęciach studenci dowiadują się:

1. Które instytucje powołane są do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

2. Jakie są formy popularyzacji ww. przedmiotów.

3. Jakie metody i techniki są najbardziej skuteczne w popularyzacji (w zależności od wieku i przygotowania adresata), a w szczególności:

- mini wykłady z prezentacją multimedialną,

- gry dydaktyczne,

- techniki dramy

- rozmowa nauczająca

- różne formy zajęć grupowych (uczenia się we współpracy).

4. Każdy student przygotowuje i prowadzi jedne zajęcia popularyzacyjne

historię sztuki, lub plastykę, lub elementy historii sztuki i plastyki łącznie.

Literatura:

1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002

2. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.

3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.

Wymagania wstępne:

Ukończony I rok studiów I stopnia w zakresie historii sztuki.

Link do przedmiotu

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aLX6RC4WcX7HlOGALhH_M7g3PkzWcZUNLFtAeOYpY0jY1%40thread.tacv2/conversations?groupId=73fbc3f8-3c69-4723-af03-0f7439d41e61&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Beata Lewińska
Prowadzący grup: Beata Lewińska
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3apZT4FhI0VxWPCn9agNYSJrlHgK7nwInr6YsckgWgiH01%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=f883078d-36cc-4ec1-8100-74cb12e56617&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

Liczba ECTS - 2

Udział w konwersatorium - 30 godzin w semestrze letnim, w tym poprowadzenie ćwiczeń popularyzatorskich.

Lektura własna, wykonanie zadań, w tym przygotowanie się do zajęć z wykorzystaniem pomocy multimedialnych- 30 godzin


Skrócony opis:

Adresatem zajęć są studenci II roku historii sztuki studiów I stopnia.

Zajęcia mają charakter konwersatorium. Studenci nabywają kompetencje do zadań popularyzacyjnych historii sztuki i plastyki w instytucjach kultury (muzeach, galeriach, ośrodkach kultury oraz placówkach pozaszkolnych, które zajmują się edukacją z zakresu nauk o sztuce). Poznają podstawowe formy, metody i techniki pracy. Kształcą umiejętności właściwego programowania, przygotowywania i prowadzenia zajęć popularyzacyjnych.

Liczba godzin zajęć - 30

Pełny opis:

Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).

Celem zajęć jest praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia samodzielnych, atrakcyjnych zajęć popularyzujących historię sztuki i plastykę.

Program zajęć obejmuje:

1. Popularyzacja, definicja i znaczenie popularyzacji. Instytucje powołane do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

2. Metody i techniki podające stosowane w popularyzacji, a skuteczność ich stosowania w zależności od wieku i przygotowania adresata. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

3. Wykład i wykład konwersatoryjny, mini wykłady z prezentacjami. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

4. Metody waloryzacyjne i aktywne: drama oraz gry dydaktyczne. Praktyczne ćwiczenia w przygotowaniu zajęć popularyzacyjnych.

5. Metody i techniki popularyzacji łączące przekaz werbalny z aktywnością uczestników: heurystyka i różne formy działań grupowych.

6. Inne metody prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - dyskusja, debata oxfordzka. Praktyczne ćwiczenia w prowadzeniu zajęć popularyzacyjnych.

7. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie pomocy dydaktycznych.

8. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie scenariuszy zajęć.

9. Analiza przygotowanych scenariuszy - dyskusja na temat zastosowanych metod i form popularyzacji.

10. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji historii sztuki w wybranych placówkach kultury państwowych i samorządowych.

11. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w muzeach.

12. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w instytucjach pozarządowych.

13. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - gry i zabawy terenowe, happeningi.

14. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - analiza dzieła sztuki, jako sposób na popularyzację.

15. Zaliczenie na ocenę w formie rozmowy focusowej, dotyczącej pojęć popularyzacji, metod i technik. Ewaluacja zajęć.

Literatura:

Literatura obowiązkowa

1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002

2. Żuk G., Twórcze aspekty działalności muzeów [w:] Twórczość w szkole. Rzeczywiste i możliwe aspekty zagadnienia, red. Barbara Myrdzik

i Małgorzata Karwatowska, Lublin 2011, s. 173-182.

Lektura uzupełniająca:

1. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.

3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.

4. Jałochowska E., Historia sztuki dla dzieci i rodziców. Rozmowy z Kajtkiem, Wyd. Bukowy las, Wrocław 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Wenus z Willendorfu do Ogrodu rozkoszy ziemskich. Podręcznik do historii sztuki, cz. 1, CEA, Warszawa 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Szpitala Niewiniątek do Huśtawki Fragonarda. Podręcznik do historii sztuki, cz. 2, CEA, Warszawa 2022.

5. Wilder J.B., Historia sztuki dla bystrzaków, Wyd. Helion, Gliwice 2020.

6. Todd H. Kreatywność na zawołanie. Jak odkryć i rozwinąć wewnętrzną moc twórczą, Wyd. OSM POWER, Warszawa 2015.

Wymagania wstępne:

Ukończony I rok studiów I stopnia w zakresie historii sztuki.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Beata Lewińska
Prowadzący grup: Beata Lewińska
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3apZT4FhI0VxWPCn9agNYSJrlHgK7nwInr6YsckgWgiH01%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=f883078d-36cc-4ec1-8100-74cb12e56617&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

Liczba ECTS - 2

Udział w konwersatorium - 30 godzin w semestrze letnim, w tym poprowadzenie ćwiczeń popularyzatorskich.

Lektura własna, wykonanie zadań, w tym przygotowanie się do zajęć z wykorzystaniem pomocy multimedialnych- 30 godzin


Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Adresatem zajęć są studenci II roku historii sztuki studiów I stopnia.

Zajęcia mają charakter konwersatorium. Studenci nabywają kompetencje do zadań popularyzacyjnych historii sztuki i plastyki w instytucjach kultury (muzeach, galeriach, ośrodkach kultury oraz placówkach pozaszkolnych, które zajmują się edukacją z zakresu nauk o sztuce). Poznają podstawowe formy, metody i techniki pracy. Kształcą umiejętności właściwego programowania, przygotowywania i prowadzenia zajęć popularyzacyjnych.

Liczba godzin zajęć - 30

Pełny opis:

Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).

Celem zajęć jest praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia samodzielnych, atrakcyjnych zajęć popularyzujących historię sztuki i plastykę.

Program zajęć obejmuje:

1. Popularyzacja, definicja i znaczenie popularyzacji. Instytucje powołane do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

2. Metody i techniki podające stosowane w popularyzacji, a skuteczność ich stosowania w zależności od wieku i przygotowania adresata. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

3. Wykład i wykład konwersatoryjny, mini wykłady z prezentacjami. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

4. Metody waloryzacyjne i aktywne: drama oraz gry dydaktyczne. Praktyczne ćwiczenia w przygotowaniu zajęć popularyzacyjnych.

5. Metody i techniki popularyzacji łączące przekaz werbalny z aktywnością uczestników: heurystyka i różne formy działań grupowych.

6. Inne metody prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - dyskusja, debata oxfordzka. Praktyczne ćwiczenia w prowadzeniu zajęć popularyzacyjnych.

7. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie pomocy dydaktycznych.

8. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie scenariuszy zajęć.

9. Analiza przygotowanych scenariuszy - dyskusja na temat zastosowanych metod i form popularyzacji.

10. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji historii sztuki w wybranych placówkach kultury państwowych i samorządowych.

11. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w muzeach.

12. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w instytucjach pozarządowych.

13. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - gry i zabawy terenowe, happeningi.

14. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - analiza dzieła sztuki, jako sposób na popularyzację.

15. Zaliczenie na ocenę w formie rozmowy focusowej, dotyczącej pojęć popularyzacji, metod i technik. Ewaluacja zajęć.

Literatura:

Literatura obowiązkowa

1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002

2. Żuk G., Twórcze aspekty działalności muzeów [w:] Twórczość w szkole. Rzeczywiste i możliwe aspekty zagadnienia, red. Barbara Myrdzik

i Małgorzata Karwatowska, Lublin 2011, s. 173-182.

Lektura uzupełniająca:

1. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.

3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.

4. Jałochowska E., Historia sztuki dla dzieci i rodziców. Rozmowy z Kajtkiem, Wyd. Bukowy las, Wrocław 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Wenus z Willendorfu do Ogrodu rozkoszy ziemskich. Podręcznik do historii sztuki, cz. 1, CEA, Warszawa 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Szpitala Niewiniątek do Huśtawki Fragonarda. Podręcznik do historii sztuki, cz. 2, CEA, Warszawa 2022.

5. Wilder J.B., Historia sztuki dla bystrzaków, Wyd. Helion, Gliwice 2020.

6. Todd H. Kreatywność na zawołanie. Jak odkryć i rozwinąć wewnętrzną moc twórczą, Wyd. OSM POWER, Warszawa 2015.

Wymagania wstępne:

Ukończony I rok studiów I stopnia w zakresie historii sztuki.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)