Fotografia dokumentacyjna

1 ECTS - student pracuje przede wszystkim podczas zajęć, najpierw uczestnicząc w części teoretycznej, na późniejszym etapie w zajęciach praktycznych, w tym samodzielnym wykonywaniu dokumentacji fotograficznej. Jedyny etap pracy, który student musi wykonać poza zajęciami, jest selekcja i obróbka cyfrowa zdjęć jako efekt samodzielnego wykonania zadania na końcowym etapie nauki. Powinno to zająć nie więcej niż dwie godz. pracy poza zajęciami.

obowiązkowy

nie dotyczy

Zajęcia mają zapoznać studentów z zagadnieniami związanymi z fotografowaniem obiektów rozumianych jako dobra kultury. Uczestnicy zajęć poznają podstawy fotografii, zasady prawidłowego fotografowania, zagadnienia prawne związane. Wykonają też cykl zajęć praktycznych, fotografując obiekty w warunkach studyjnych, w warunkach naturalnych. Poznają też narzędzia i zasady obróbki fotograficznej.

Dokumentacja fotograficzna obiektów sztuki jest kluczowa, by popularyzować i zachować wiedzę o dorobku szeroko rozumianej kultury. Rządzi się ona jednak szczególnymi zasadami, gdzie dowolność i swoboda twórcza mają ograniczone znaczenie w pracy. Celem fotografii dokumentacyjnej jest przede wszystkim jak najwierniejsze oddanie charakteru i cech fotografowanego dzieła/ obiektu. Nie oznacza to jednak mechanicznego kopiowania. W wielu działaniach fotografa dokumentującego obiekty kultury wymagane są umiejętności i uważne spojrzenie, które pozwalają odsłaniać ciekawe konteksty.

Celem tych zajęć jest zapoznanie studentów z tymi aspektami fotografowania obiektów historycznych i dzieł sztuki.

Na początku cyklu nauczania studenci poznają podstawy fotografii oraz kryteria techniczne, wymagane do prawidłowego wykonania zdjęć. Zajęcia są tak przygotowane, by w trakcie omawiania teorii i podczas praktycznych ćwiczeń uczestnicy nabyli umiejętności, które pozwolą wykonywać im prawidłowe zdjęcia, niezależnie od tematu, jakim będą się zajmować.

Podczas kolejnych zajęć studenci będą mieli możliwość praktycznego wykorzystania zdobytej wiedzy. Pod okiem prowadzącego będą wykonywali zadania fotografowania obiektów, których opisy znajdujemy w kartach inwentaryzacyjnych zabytków: nagrobków, architektury, obrazów, rzeźb czy przedmiotów rzemiosła artystycznego.

Zarówno w czasie zajęć teoretycznych, jak i praktycznych, studenci są uczeni kultury pracy, która wymaga szczególnego podejścia do obiektów zabytkowych.

Prowadzący, z wykształcenia fotograf i historyk sztuki, przekazuje też szereg praktycznych informacji dotyczących metody pracy, funkcjonowania na rynku i postępowania w relacjach z zamawiającym zdjęcia oraz grafikami, którzy dokonują późniejszej obróbki gotowych fotografii.

brak

1 ECTS - student pracuje przede wszystkim podczas zajęć, najpierw uczestnicząc w części teoretycznej, na późniejszym etapie w zajęciach praktycznych, w tym samodzielnym wykonywaniu dokumentacji fotograficznej. Jedyny etap pracy, który student musi wykonać poza zajęciami, jest selekcja i obróbka cyfrowa zdjęć jako efekt samodzielnego wykonania zadania na końcowym etapie nauki. Powinno to zająć nie więcej niż dwie godz. pracy poza zajęciami.

obowiązkowy

nie dotyczy

Zajęcia mają zapoznać studentów z zagadnieniami związanymi z fotografowaniem obiektów rozumianych jako dobra kultury. Uczestnicy zajęć poznają podstawy fotografii, zasady prawidłowego fotografowania, zagadnienia prawne związane. Wykonają też cykl zajęć praktycznych, fotografując obiekty w warunkach studyjnych, w warunkach naturalnych. Poznają też narzędzia i zasady obróbki fotograficznej.

Dokumentacja fotograficzna obiektów sztuki jest kluczowa, by popularyzować i zachować wiedzę o dorobku szeroko rozumianej kultury. Rządzi się ona jednak szczególnymi zasadami, gdzie dowolność i swoboda twórcza mają ograniczone znaczenie w pracy. Celem fotografii dokumentacyjnej jest przede wszystkim jak najwierniejsze oddanie charakteru i cech fotografowanego dzieła/ obiektu. Nie oznacza to jednak mechanicznego kopiowania. W wielu działaniach fotografa dokumentującego obiekty kultury wymagane są umiejętności i uważne spojrzenie, które pozwalają odsłaniać ciekawe konteksty.

Celem tych zajęć jest zapoznanie studentów z tymi aspektami fotografowania obiektów historycznych i dzieł sztuki.

Na początku cyklu nauczania studenci poznają podstawy fotografii oraz kryteria techniczne, wymagane do prawidłowego wykonania zdjęć. Zajęcia są tak przygotowane, by w trakcie omawiania teorii i podczas praktycznych ćwiczeń uczestnicy nabyli umiejętności, które pozwolą wykonywać im prawidłowe zdjęcia, niezależnie od tematu, jakim będą się zajmować.

Podczas kolejnych zajęć studenci będą mieli możliwość praktycznego wykorzystania zdobytej wiedzy. Pod okiem prowadzącego będą wykonywali zadania fotografowania obiektów, których opisy znajdujemy w kartach inwentaryzacyjnych zabytków: nagrobków, architektury, obrazów, rzeźb czy przedmiotów rzemiosła artystycznego.

Zarówno w czasie zajęć teoretycznych, jak i praktycznych, studenci są uczeni kultury pracy, która wymaga szczególnego podejścia do obiektów zabytkowych.

Prowadzący, z wykształcenia fotograf i historyk sztuki, przekazuje też szereg praktycznych informacji dotyczących metody pracy, funkcjonowania na rynku i postępowania w relacjach z zamawiającym zdjęcia oraz grafikami, którzy dokonują późniejszej obróbki gotowych fotografii.

brak

1 ECTS - student pracuje przede wszystkim podczas zajęć, najpierw uczestnicząc w części teoretycznej, na późniejszym etapie w zajęciach praktycznych, w tym samodzielnym wykonywaniu dokumentacji fotograficznej. Jedyny etap pracy, który student musi wykonać poza zajęciami, jest selekcja i obróbka cyfrowa zdjęć jako efekt samodzielnego wykonania zadania na końcowym etapie nauki. Powinno to zająć nie więcej niż dwie godz. pracy poza zajęciami.

obowiązkowy

nie dotyczy

Zajęcia mają zapoznać studentów z zagadnieniami związanymi z fotografowaniem obiektów rozumianych jako dobra kultury. Uczestnicy zajęć poznają podstawy fotografii, zasady prawidłowego fotografowania, zagadnienia prawne związane. Wykonają też cykl zajęć praktycznych, fotografując obiekty w warunkach studyjnych, w warunkach naturalnych. Poznają też narzędzia i zasady obróbki fotograficznej.

Dokumentacja fotograficzna obiektów sztuki jest kluczowa, by popularyzować i zachować wiedzę o dorobku szeroko rozumianej kultury. Rządzi się ona jednak szczególnymi zasadami, gdzie dowolność i swoboda twórcza mają ograniczone znaczenie w pracy. Celem fotografii dokumentacyjnej jest przede wszystkim jak najwierniejsze oddanie charakteru i cech fotografowanego dzieła/ obiektu. Nie oznacza to jednak mechanicznego kopiowania. W wielu działaniach fotografa dokumentującego obiekty kultury wymagane są umiejętności i uważne spojrzenie, które pozwalają odsłaniać ciekawe konteksty.

Celem tych zajęć jest zapoznanie studentów z tymi aspektami fotografowania obiektów historycznych i dzieł sztuki.

Na początku cyklu nauczania studenci poznają podstawy fotografii oraz kryteria techniczne, wymagane do prawidłowego wykonania zdjęć. Zajęcia są tak przygotowane, by w trakcie omawiania teorii i podczas praktycznych ćwiczeń uczestnicy nabyli umiejętności, które pozwolą wykonywać im prawidłowe zdjęcia, niezależnie od tematu, jakim będą się zajmować.

Podczas kolejnych zajęć studenci będą mieli możliwość praktycznego wykorzystania zdobytej wiedzy. Pod okiem prowadzącego będą wykonywali zadania fotografowania obiektów, których opisy znajdujemy w kartach inwentaryzacyjnych zabytków: nagrobków, architektury, obrazów, rzeźb czy przedmiotów rzemiosła artystycznego.

Zarówno w czasie zajęć teoretycznych, jak i praktycznych, studenci są uczeni kultury pracy, która wymaga szczególnego podejścia do obiektów zabytkowych.

Prowadzący, z wykształcenia fotograf i historyk sztuki, przekazuje też szereg praktycznych informacji dotyczących metody pracy, funkcjonowania na rynku i postępowania w relacjach z zamawiającym zdjęcia oraz grafikami, którzy dokonują późniejszej obróbki gotowych fotografii.

brak

obowiązkowy

nie dotyczy