Historia kultury materialnej

podstawowy

ODKIS1_W03

ODKIS1_W12

ODKIS1_U01

ODKIS1_U02

ODKIS1_U04

ODKIS1_U07

ODKIS1_K01

ODKIS1_K05

Wykład jest wprowadzeniem w kulturowy dorobek człowieka, obejmujacy materiał od

czasów prehistorycznych po nowoczesosc. Celem wykładu jest pokazanie w jaki sposób

mozna pozyskac wiedze o poszczególnych kulturach i społeczenstwach na podstawie

zachowanych obiektów i przedmiotów. W jaki sposób mozna datowac poszczególne

stanowiska i zabytki. Jaka role odgrywała kultura materialna w przestrzeni domowej

oraz publicznej. W jaki sposób funkcjonowały przedmioty w zyciu doczesnym oraz

pozagrobowym, bedac zabezpieczeniem zmarłych w ich wedrówce w zaswiaty.

1. Wprowadzenie w tematyke przedmiotu. Przedstawienie celów i efektów kształcenia.

Podanie bibliografii oraz metod zaliczenia.

2. Definicje kultury materialnej.

2.Kulturowy rozwój człowieka a narzedzia w czasach prehistorycznych.

3. Przejscie od trybu zycia koczowniczego do osiadłego. Powstawanie pierwszych miast.

4. Wyposazenia grobów od czasów starozytnych po sredniowiecze.

5. Kultura materiala w przestrzeni publicznej w starozytnosci (okregi swiatynne,

agory, fora, termy, muzejony).

6. Kultura materialna w przestrzeni prywatnej w starozytnosci (pałace cesarskie,

insulae, wille w Pompejach i Herkulanum).

7. Rozwój inzynierii w Rzymie.

8. Kultura materialna w sredniowieczu (rozwój miast, budowa zamków, koscioły,

klasztory i skarbce).

9. Kultura materiala w przestrzeni publicznej w czasach nowozytnych i

nowoczesnych.

10. Kultura dworska i kultura ludowa.

11. Rewolucja przemysłowa i jej wpływ na kulture materialna.

12. Rola transportu w rozwoju kultury materialnej.

13. Rozwój ubioru na przestrzeni wieków.

14. Kultura materialna w czasah najnowszych.

15. Podsumowanie omówionego materiału.

P.B. Bahn, C. Renfrew, Archeologia. Teorie, metody, praktyka, Warszawa

Kultura materialna starozytnej Grecji, K. Majewski (red.), t. 1-3,

Wrocław-Warszawa-Kraków, 1977.

F. Braudel, Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII wiek, t. 1-3, Warszawa

1992.

M. Dembinska i Z. Podwinska Historia kultury materialnej Polski w zarysie t. 1-4,

Wrocław-Warszawa-Kraków, 1978.

T. Dant, Kultura materialna, Kraków 2007.

J. Baranski, Swiat rzeczy. Zarys antropologiczny, Kraków 2007.

Student ma podstawowa wiedze o rozwoju sztuki i metodach badawczych stosowanych w

naukach historycznych i w archeologii oraz konserwatorstwie. Wie jak stosowac nowe

technologie w ochronie dóbr kultury.

Potrafi wykorzystac wiedze teoretyczna do interpretowania i analizowania zabytków.

Potrafi posługiwac sie jezykiem specjalistycznym i stosowac własciwa

terminologie uzywana w ochronie dziedzictwa kulturowego do opisu i analizy relacji

miedzy obiektami chronionymi a otaczajacym swiatem i społeczenstwem. Ma

umiejetnosc skonstruowanej logicznie wypowiedzi w mowie i w pismie w jezyku polskim

na temat obszarów ochrony dóbr kultury materialnej. Umie sporzadzic maszynopis z

aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami. Potrafi posługiwac sie

zasadami i normami etycznymi w działalnosci konserwatorskiej i ochronnej i we

współpracy z innymi instytucjami dostrzega i analizuje dylematy etyczne, przewiduje

skutki konkretnych działan organizacyjnych. Jest swiadomy interdyscyplinarnosci

wiedzy z zakresu ochrony dóbr kultury. Rozumie koniecznosc ciagłego

samokształcenia i konsultacji specjalistycznych w codziennej działalnosci. Ma

swiadomosc swojej misji wobec społeczenstwa w zasiegu regionalnym i globalnym,

dostrzega potrzeby społeczne i edukacyjne w instytucjach zajmujacych sie dziedzictwem

kulturowym.

Udział w wykładzie: 27 godz.

Konsultacje: 3 godz.

Samodzielna lektura: 10 godz.

Przygotowanie do egzaminu: 20 godz.

Łacznie: 60 godz. / 2 pkt. ECTS

Kazdy wykład bedzie zaczynał sie od krótkiego przypomnienia materiału z

poprzednich zajec. Studenci bioracy aktywny udział w tej czesci wykładu beda

dostawali dodatkowe punkty za aktywnosc, co moze zaowocowac ocena bardzo dobra na

koniec semestru. Obecnosc na wykładach jest obowiazkowa (dozwolona jedna

nieobecnosc). Zaliczenie na ocene odbedzie sie w formie pisemnej pod koniec roku na

podstawie materiału teoretycznego i ilustracyjnego przedstawionego na wykładzie oraz

krótkich tekstów podanych do przeczytania miedzy wykładami.

Aby przystąpić do egzaminu do tego przedmiotu wymagane jest zaliczenie ćwiczeń i uzyskanie oceny z ćwiczeń jeszcze przed sesją egzaminacyjną

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

obowiązkowy

nie dotyczy

obowiązkowy

nie dotyczy

obowiązkowy

nie dotyczy