Historia myśli pedagogicznej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WNP-PE-HMPC-BB |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Historia myśli pedagogicznej |
Jednostka: | Wydział Nauk Pedagogicznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | wpisz symbol/symbole efektów kształcenia NP1_WO1-P6U -W; NP1_W07, P6U_WG; NP1_W07 PPW_W02, P7S_WG; NP1_U05, P6S_UK; NP1_407_PSU_U; NP1_W11,P6U_U07; NP1_K01,P5S_KK; NP1_P6U_K; NP1_K07,P6S_KK; |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zdobycie przez studentów podstawowej wiedzy, umiejętności i kompetencji z zakresu historii myśli pedagogicznej w różnym czasookresie i rozumienie jej znaczenia dla pedagogiki i jej rozwoju |
Literatura: |
Bibliografia podstawowa: P. Chanau, Cywilizacja wieku Oświecenia. Przekł. E. Bąkowska. Warszawa 1989. L. Chmaj, Prądy i kierunki w pedagogice XX wieku. Warszawa 1962. D. Drynda, Pedagogika Drugiej Rzeczypospolitej. Warunki, orientacje, kontrowersje. Katowice 1987. W. Gasik, J. Pańczyk, Czołowi polscy pedagodzy specjalni oraz absolwenci PIPS Ii WSPS z lat 1971-1996. Warszawa 1997 Historia Kościołą. Red. H. Tuchle, C.A. Boumen, Tłum. J. Piesiewicz. Warszawa 1986. Historia wychowania-XX wiek. Red. Ł. Kurdybacha. Warszawa 1968. Humanizm i edukacja humanistyczna. Wybór tekstów . Red. B. Suchodolski i i. Wojnar. Warszawa 1988. T. Jałmużna, Pedagogika szkoły pracy w Polsce i jej wpływ na kształcenie i doskonalenie nauczycieli szkól ponadpodstawowych. Łódź 1983. W. Jamrożek, Oświata i myśl pedagogiczna w Polsce okresu powojennego. W: Historia wychowania. Red. J. Hellwing. Poznań 1994. W. Korzeniowska, Słownik biograficzny myśli pedagogicznej. Bielsko Biała 2006. S. Kot, Dzieje wychowania. Podręcznik dla seminarzystów nauczycielskich. Wyd. II. Warszawa – Kraków – Łódź – Lublin-Poznań-Wilno-Zakopane. 1926. S. Kot, Historia wychowania. T. I-II. Warszawa 1994. S. Sztobryn, Filozofia wychowania Sergiusza Hessena. Łódź 1994. S. Sztobryn, Historia Wychowania. Gdańsk 2006. S. Wołoszyn, Źródła z dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. T.I Od wychowania pierwotnego do końca XVIII w. Kielce 1995; T.II Pedagogika i szkolnictwo XIX w. Kielce 1995; T.III Pedagogika i szkolnictwo XX w. Kielce 1998. S. Wołoszyn, Historia wychowania dla kl. 3 liceum ogólnokształcącego. , cz. I: Historia szkolnictwa . Warszawa 1962. S. Wołoszyn, Pedagogika sofistów. Studium z dziejów antycznej kultury pedagogicznej. ”Kwartalnik Pedagogiczny” nr. 1-2 .1956. S. Wołoszyn, Logiczna i dydaktyczna anliza słowa Sokrates. Rozprawy filozoficzne. Prace Wydziału Filologiczno-Filozoficznego. Woruń, 1969. T. XXI., z.2 , 425-4444. Wspomnienie o Marii Grzegorzewskiej. Wybór i opracowanie U. Eckerr, M. Gawaracka. Warszawa 1989. Bibliografia uzupełniajaca: T. Adamiec, Język migowy na początku istnienia Instytutu Głchoniemych. Świat ciszy w internecie. http://www.pzg.org.pl/sc/sc_historia_ib.asp. J. Brun, Arystoteles i Liceum,. Przekła. H. Igalos-Tygielska. Warszawa 1999. W. Bobrowska – Nowak, Zarys dziejów wychowania przedszkolnego. Warszawa 1978. W. Balut, T. Sarnecki, Jan Władysław Dawid ( 1859-1914).Warszawa 1963. J. Cmpanella, O boskości i potędze człowieka. W: Humanizm i edukacja humanistyczna. Wybór tekstów . Red. B. Suchodolski i i. Wojnar. Warszawa 1988. P. Chanau, Cywilizacja wieku Oświecenia. Przekł. E. Bąkowska. Warszawa 1989. L. Kasprzyk, Spencer. Warszawa 1967. O. Lipowska, 150 lat głuchoniemych w Polsce. Warszawa 1967. O. Lipowska, Pedagogika specjalna. Warszawa 1981. S. Litek, Historia wychowania – do Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Kraków 2006. K. Leśniak, Heraklit. W: www.wiw.pl/filozofia/filozofowie/heraklit._001 asp. K. Leśniak, Leukippos i Demokryt. W: www.wiw.pl/filozofia/filozofowie/ leukippos i demokryt _001 asp J. Maciuszko, Mikołaj Rej. Zapomniany teolog ewangelicki z XVI w. Warszawa 2002. Mały słownik kultury antycznej – Grecja – Rzym. Red. L. Winniczuk. Warszawa 1962. Metoda Marii Montesorii. Historia i współczesność. Red, S. Guz. Lublin 1994. S.I. Możdżeń, Historia wychowania. 1795-1918. Kielce 2000. S.I. Możdżeń, Historia wychowania. 1918 -1945. Kielce 2000. A. Murzyn, Johann Friedrich Herbert i jego miejsce w kontekście pokantowskiej myśli idealistycznej. Kraków 2004. Myśliciele o wychowaniu. Red. cz. Kupisiewicz, I. Wojnar. Warszawa 1996. W. Okoń, Słownik pedagogiczny. Warszawa 1984. W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa 1991. Polskie badania nad myślą pedagogiczną w latach 1900-1939. Red. S. Sztobryn, M. Światka. Gdańsk 2006. B. Suchodolski, Wstęp. W J.A. Komeński. Pampedia. Wrocłwa 1973. J. Szacki, Utopie. Warszawa 1962. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii. Warszawa 1978. J. Twardowski, Jan Ludiwg Vives i Andrzej Frycz Modrzewski, Kraków 1921. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Ma uporządkowana wiedze na temat wychowania i kształcenia, jego filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw. - Zna najważniejsze tradycyjne i współczesne nurty i systemy pedagogiczne, rozumie ich historyczne i kulturowe uwarunkowania - Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień pedagogicznych; z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin - Ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy ujęciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów. - Posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów - Docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i odnosi zdobyta wiedze do projektowania działań zawodowych - Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne. - Ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. |
Metody i kryteria oceniania: |
1.Godziny kontaktowe: wykład 30 godz. 2.Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25 godz. 3.Przygotowanie projektu - 30 godz. 4.Liczba punktów ECTS: (70 godz.) = 3 ECTS Projekty opracowywane indywidualne obejmujący 2 postaci , w tym jedna z okresu starożytności i jedna z okresu nowożytnego lub współczesności , a ponadto typ placówki edukacyjnej – szkoły z danego okresu lub uczelni wyższej dostosowane do zainteresowań studenta w kontekście studiowanego kierunku / edukacja przedszkolna, pedagogika specjalna, pedagogika / |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.