Podstawy wiedzy o języku, literaturze i kulturze

podstawowy

symbole efektów uczenia się dla kierunku PEDAGOGIKA PRZEDSZKOLNA I WCZESNOSZKOLNA:

PPW_W18, PPW_U1, PPW_K2,

PPW_U20,PPW_K11

BRAK

Celem przedmiotu jest osiągnięcie przez studentów efektów uczenia się związanych z przyswojeniem podstawowych

terminów dotyczących języka, literatury i kultury, ukazania tych zjawisk w perspektywie historycznej i współczesnej oraz

nabycie umiejętności analizowania i interpretowania artefaktów językowych, literackich i kulturowych. Celem przedmiotu jest

również kształtowanie postaw studentów dotyczących dostrzegania znaczenia kultury i sztuki w życiu człowieka.

ZAGADNIENIA:

1. Język jako system semiotyczny;

2. Hipoteza Sapira i Whorfa;

3. Podstawowe zagadnienia antropolingwistyki (relacja JĘZYK - KULTURA);

4. Kategoryzacja prototypowa;

5. Najstarsze zabytki językowe - pismo hieroglificzne, rozwój pisma alfabetycznego, najstarsze alfabety Słowian;

6. Najstarsze zabytki piśmiennicze Słowian;

7. Pojęcie tekstu

8. Tekst i problemy interpretacji (hermeneutyka, dekonstrukcja, historyzm);

-Bartmiński J., Chlebda W., Problem konceptu bazowego i jego profilowania – na przykładzie polskiego stereotypu Europy, [w:] Etnolingwistyka (25), 2013

-Engelking A., Magiczna moc słowa w polskiej kulturze ludowej [w:] Język a kultura, t. I, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław 1998

-Grzegorczykowa R., Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2012

Habrajska G., Stereotyp w komunikacji, [w:] Postscriptum Polonistyczne, nr 1(1), 2008.

-Językowy obraz świata, red. J. Bartmiński, Lublin 1990

-Markowski M.P., Hermeneutyka, [w:] Burzyńska A., Markowski M.P., Teorie literatury XX wieku, Kraków2007

-Markowski M.P., Dekonstrukcja, [w:] Burzyńska A., Markowski M.P., Teorie literatury XX wieku, Kraków2007

--Markowski M.P., Historyzm, [w:] Burzyńska A., Markowski M.P., Teorie literatury XX wieku, Kraków2007

Metody dydaktyczne:

-efekty uczenia w zakresie wiedzy

wykład problemowy, rozmowa kierowana, dyskusja problemowa, praca z tekstem

-efekty uczenia w zakresie umiejętności

ćwiczenia symulacyjny, ćwiczenia warsztatowe, dyskusje problemowe, praca z tekstem

-efekty uczenia się w zakresie kompetencji społecznych

dyskusja problemowa

Weryfikacja efektów kształcenia:

-efekty uczenia w zakresie wiedzy - kolokwium pisemne

-efekty uczenia w zakresie umiejętności - kolokwium pisemne, ocena bieżąca pracy studenta podczas zajęć i

wykonywanych prac praktycznych (por. metody dydaktyczne)

-efekty uczenia w zakresie kompetencji społecznych - ocena wypowiedzi studentów w ramach dyskusji problemowych oraz

wykonywania prac praktycznych.

Warunki zaliczenia zajęć:

Obecność na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność)

Zaliczenie kolokwium końcowego (60% punktacji)

Wykonywanie w sposób poprawny prac śródsemestralnych (ćwiczeń, zadań praktycznych).

Ocena dostateczna

Student prezentuje zakładane efekty kształcenia. Wiedzę referuje bez pogłębionej analizy, nie wykazuje pogłębionej

znajomości literatury przedmiotu i podmiotu, formułowane wnioski mają charakter odtwórczy.

Ocena dostateczna plus

Student prezentuje zakładane efekty kształcenia. Wiedzę referuje bez pogłębionej analizy, wykazuje znajomość literatury

przedmiotu i podmiotu, formułowane wnioski mają charakter odtwórczy.

Ocena dobra

Student prezentuje zakładane efekty kształcenia. Wiedzę prezentuje z pogłębioną analizą i refleksją, wykazuje znajomość

literatury przedmiotu i podmiotu, formułuje własne wnioski, odnosi wiedzę teoretyczną do praktyki pedagogicznej.

Ocena dobra plus

Student prezentuje zakładane efekty kształcenia. Wiedzę prezentuje z pogłębioną analizą i refleksją, wykazuje znajomość

literatury przedmiotu i podmiotu, poszukuje własnych źródeł, formułuje własne wnioski, odnosi wiedzę teoretyczną do

praktyki pedagogicznej.

Ocena bardzo dobra

Student prezentuje zakładane efekty kształcenia. Wiedzę prezentuje z pogłębioną analizą i refleksją, wykazuje znajomość

literatury przedmiotu i podmiotu, poszukuje własnych źródeł, zarówno w piśmiennictwie polskim, jak i zagranicznym,

formułuje własne wnioski, odnosi wiedzę teoretyczną do praktyki pedagogicznej.