Patologie i zagrożenia w cyberprzestrzeni
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WP-CWC-N-1-PiZwC |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Patologie i zagrożenia w cyberprzestrzeni |
Jednostka: | Wydział Prawa i Administracji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | CwC1_W16 |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest poszerzenie wiedzy, umiejętności i kompetencji studentów z zakresu patologii i zagrożeń występujących w przestrzeni wirtualnej. Internet jest narzędziem wykorzystywanym w większości aktywności człowieka. Jest odrębną przestrzenią od świata realnego, światem równoległym ze swoją strukturą społeczną. Stwarza możliwość i niebezpieczeństwa, które mają wpływ na życie jednostki w realnym świecie. |
Pełny opis: |
Tematyka kursu mieści się w ramach subdyscypliny jaką jest socjologia cyberprzestrzeni. Studenci zostaną zapoznani z podstawami teoretycznymi zagrożeń cyberprzestrzeni oraz wynikami badań empirycznych (realizowanych w ramach ośrodków akademickich oraz przez pracownie badawcze). Zajęcia będą wprowadzały studenta w tematykę patologii i zagrożeń jakie niesie ze sobą cyberprzestrzeń - poczynając od wpływu na zdrowie fizyczne, poprzez zmiany w komunikacji społecznej, dalej zagrożenia dla sprzętu komputerowego, nadużycia finansowe, aż do agresji i przemocy w jej różnych formach oraz uzależnień. |
Literatura: |
A. Andrzejewska, (Nie)bezpieczny komputer. Od euforii do uzależnień, Warszawa 2008. Cyberświat - możliwości i zagrożenia, red. J. Bednarek, A. Andrzejewska, Warszawa 2009. J. Bednarek, Społeczeństwo informacyjne i media w opinii osób niepełnosprawnych, Warszawa 2005. A. Ben Ze-ev, Miłość w sieci. Internet i emocje, Poznań 2005. M. Castells., Galaktyka Internetu : refleksje nad Internetem, biznesem i społeczeństwem, Poznań 2003. J. Dijk., Społeczne aspekty nowych mediów. Analiza społeczeństwa sieci, Warszawa 2010. E. Aboujaoude, Wirtualna osobowość naszych czasów, Kraków 2012. Fenomen nierówności społecznych. Nierówności społeczne w refleksji humanistycznej, red. J. Klebaniuk, Warszawa 2007. I.Song, R. LaRose, M.S. Eastin, C.A. Lin, Gratyfikacje w Internecie a uzależnienie: korzystanie i nadużywanie nowych mediów, w: Internet a psychologia. Możliwości i zagrożenia, red. W.J. Paluchowski, Warszawa 2009. J. Pyżalski, Agresja elektroniczna i cyberbulluing jako ryzykowne zachowania młodzieży, Krków 2012. S. Juszczyk, Człowiek w świecie elektronicznych mediów - szanse i zagrożenia, Katowice 2000. A. Keen, Kult amatora : jak internet niszczy kulturę, Warszawa 2007. R. A. Davis, Poznawczo-behawioralny model patologicznego używania Internetu, w: Internet a psychologia. Możliwości i zagrożenia, red. W. J. Paluchowski, Warszawa 2009. S. Kozak, Patologie komunikowania w Internecie, Warszaawa 2011. W. J. Paluchowski, Internet a psychologia. Możliwości i zagrożenia, Warszawa 2009. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Wiedza: student zna definicję patologię i zagrożenie związane z cyberprzestrzenią, umie określić wzajemne oddziaływanie jednostek i cyberprzestrzeni, wie jakie są patologie i zagrożenia związane z cyberprzestrzenią oraz ich uwarunkowania, zna i opisuje poszczególne rodzaje niebezpieczeństw w cyberprzestrzeni oraz rozumie procesy jakie się z nimi wiążą, zna wyniki badań empirycznych związanych z zagrożeniami w cyberprzestrzeni. Umiejętności: student potrafi ocenić wpływ poszczególnych zagrożeń na kulturę, jednostkę i grupy społeczne, umie wskazać uwarunkowania i procesy społeczne jakie wiążą się z niebezpieczeństwami w sieci. Kompetencje: jest świadomy konsekwencji jakie mogą być następstwem nadmiernego użytkowania cyberprzestrzeni, wykazuje zrozumienie dla konieczności informowania i edukowania o niebezpieczeństwach w sieci. ECTS: 15 godzin zajęć 20 godzin przygotowania do zaliczenia końcowego, w tym lektura przedmiotu 5 godzin konsultacji |
Metody i kryteria oceniania: |
Test pisemny z zakresu wiedzy przekazywanej na zajęciach oraz z lektury zadanej przed zaliczeniem. Zaliczenie to udzielenie właściwej odpowiedzi na co najmniej 60% pytań postawionych na egzaminie. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.