Prawo antydyskryminacyjne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WP-PR-MON-PA |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Prawo antydyskryminacyjne |
Jednostka: | Wydział Prawa i Administracji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | PR_W02 PR_W03 PR_W04 PR_W06 PR_W07 PR_U01 PR_U02 PR_U07 PR_U09 |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z tematyką prawa antydyskryminacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem sfery zatrudnienia |
Pełny opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z tematyką prawa antydyskryminacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem sfery zatrudnienia. Omówione zostaną następujące zagadnienia 1. Wprowadzenie do tematyki dyskryminacji 2.Definicja dyskryminacji 3. Obszary ochrony przed dyskryminacją, środki ochrony przed dyskryminacją, zróżnicowanie standardów ochrony przed dyskryminacją. 4. Zakaz dyskryminacji ze względu na płeć 5. Zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową [regulacja traktatowa, pojęcie obywatelstwa UE, kilka słów nt. prawa wtórnego – swobodny przepływ osób/pracowników, orzecznictwo TSUE] 6. Zakaz dyskryminacji ze względu na rasę i pochodzenie etniczne [dyrektywa Rady z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania osób bez względu na rasę lub pochodzenie etniczne (2000/43/WE), orzecznictwo TSUE] 7. Zakaz dyskryminacji ze względu na pozostałe podstawy dyskryminacji [dyrektywa Rady z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (2000/78/WE), orzecznictwo TSUE] 8. Implementacja dyrektyw antydyskryminacyjnych UE do polskiego porządku prawnego 9. Zakaz dyskryminacji na gruncie Europejskiej Konwencji praw Człowieka oraz innych dokumentów prawa międzynarodowego. |
Literatura: |
Literatura przewodnia: I. Boruta „Równość kobiet i mężczyzn w pracy w świetle prawa Wspólnoty Europejskiej. Implikacje dla Polski” Łódź 1996 „Równość praw kobiet i mężczyzn”, Warszawa 2000 C. Banasiński „Zakaz pracy nocnej kobiet”, Przegląd Ubezpieczeń Społecznych i Gospodarczych, nr 6/97 s.26 Bell M., Anti-Discrimination Law and the European Union, Oxford University Press 2002 Boruta I., Zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu – nowa regulacja prawna, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 2004, nr 2 Florek L., Europejskie prawo pracy, Warszawa 2003 s. 79 Liszcz T., Równość kobiet i mężczyzn w znowelizowanym kodeksie pracy, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 2002, nr 2 Macdonald L. A. C. Equality, Diversity and Discrimination, London 2004 Skoczyński J., Zasada równego traktowania pracowników, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 1999, nr 7-8 Sobczyk A., Zasada równości pracowników w stosunkach pracy „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 1999, nr 1 P. Czarnecki Charakter prawny odszkodowania za dyskryminację w zatrudnieniu, PiZS 2/2012 P. Czarnecki Rozkład ciężaru dowodu w sprawach na tle dyskryminacji w zatrudnieniu, PiZS 3/2006 P. Czarnecki Dane statystyczne jako środek dowodowy w sprawach na tle dyskryminacji pośredniej w zatrudnieniu, „Zeszyty Prawnicze” [UKSW] nr 9.1 Akty prawne: Dyrektywa Rady 75/117/EWG z dnia 10 lutego 1975 r. dotycząca ujednolicenia ustawodawstwa państw członkowskich dotyczącego stosowania zasady równości płacy dla mężczyzn i kobiet Dyrektywa Rady z 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wdrażania zasady równego traktowania (równouprawnienia) mężczyzn i kobiet w zakresie ubezpieczeń społecznych 79/7/EWG Dyrektywa Rady z dnia 11 grudnia 1986 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn pracujących na własny rachunek, w tym w rolnictwie, jak i w sprawie ochrony kobiet pracujących na własny rachunek w okresie ciąży i macierzyństwa86/613/EWG Dyrektywa Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącej ciężaru dowodu w sprawach dyskryminacji ze względu na płeć (97/80/WE), Dyrektywa Rady z dnia 29 czerwca 2000r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania osób bez względu na rasę lub pochodzenie etniczne (2000/43/WE) Dyrektywa Rady z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (2000/78/WE), Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie prowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy (wersja przeredagowana) 2006/54/WE Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tj. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm. Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
EK1 ma rozszerzoną wiedzę na temat problematyki prawa antydyskryminacyjnego EK2 potrafi interpretować i stosować w praktyce przepisy prawa pracy dotyczące problematyki zakazu dyskryminacji posługując się przy tym regułami logicznego rozumowania EK3 potrafi wykorzystywać elektroniczne prawnicze bazy danych w celu dalszego samokształcenia, w tym uważnego śledzenia zmian w przepisach prawa antydyskryminacyjnego oraz poznawania doktryny i orzecznictwa sądowego EK4 posiada umiejętność wykorzystywania wiedzy teoretycznej z zakresu problematyki prawa antydyskryminacyjnego do opisu, analizy i rozwiązywania konkretnych spraw prawnych Opis ECTS udział w zajęciach 30 h przygotowanie do zajęć 60 h konsultacje 2 h przygotowanie do kolokwium końcowego 24 h w sumie 116 h a więc liczba punktów ECTS: 4 |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena będzie zależała od wyniku uzyskanego przez studenta z egzaminu końcowego w formie testu jednokrotnego wyboru. Test będzie składał się z nie mniej niż 30 pytań z zakresu zagadnień omówionych na wykładzie, oraz w literaturze podstawowej (obejmuje to również teść podstawowych aktów prawnych). Pytania będą ułożone tak aby były w stanie zweryfikować poziom osiągnięcia przez studenta wszystkich założonych efektów kształcenia. Obowiązywała będzie następująca skala ocen, uzależniona od liczby poprawnych odpowiedzi:: powyżej 90% do 100% 5,0; powyżej 80% do 90% 4,5; powyżej 70% do 80% 4,0; powyżej 60% do 70% 3,5; powyżej 50% do 60% 3,0 50% lub mniej 2,0 |
Praktyki zawodowe: |
. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.