Historia architektury i technik budowlanych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	WS-AR-ZDK-HAiTBw
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Historia architektury i technik budowlanych
Jednostka:	Instytut Archeologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Poziom przedmiotu:	podstawowy
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:	wpisz symbol/symbole efektów kształcenia
Skrócony opis:	Historia architektury od antyku do początku XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem Europy. Poza omówieniem stylów architektonicznych i ich przemian zwracana jest uwaga na techniki budowlane i materiały budowlane używane w poszczególnych okresach.
Pełny opis:	Historia architektury od antyku do początku XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem Europy. Architektura antyczna jest omawiana ogólnie ze względu na podobne zajęcia w innych cyklach. Tu zwracana jest szczególna uwaga na podstawowe pojęcia dotyczące poszczególnych form i detali architektonicznych. Szczegółowe omawianie stylów architektonicznych ich genezy i przeobrażeń rozpoczyna się od architektury wczesnego średniowiecza. Nacisk jest położony na początki architektury murowanej na ziemiach polskich i ościennych, ze zwróceniem uwagi na formy budownictwa poprzedzające obiekty murowane i współistniejące z nimi (drewno). Zwrócona jest uwaga na zróżnicowanie form architektonicznych w zależności od ich funkcji, tu także wskazuje się na istniejące różnice materiałowe, zaznaczające się już u schyłku romanizmu. Przemiany stylowe ukazane na tle europejskim pokazują także zróżnicowanie materiałowe poszczególnych rodzajów budowli oraz cechy formalne zależne od funkcji poszczególnych obiektów. Te elementy są następnie eksponowane i porównywane przez kolejne style architektoniczne, gdzie omawiane są formy architektoniczne, zróżnicowania funkcjonalne i materiałowe, mające wpływ na kształt architektury, a także od późnego średniowiecza przemiany w sposobie organizacji procesu budowlanego. Przy okazji wskazywane są także inne czynniki implikujące kształt architektoniczny poszczególnych obiektów (ekonomiczne, ideowe, materiałowe). Zwrócona jest także uwaga na rozwój urbanistyczny od średniowiecza do czasów współczesnych, oraz wpływ rozwoju nauki, w tym także idei ochrony zabytków i historii architektury, na jej kształtowanie w młodszych okresach chronologicznych. Poza omawianiem stylów architektonicznych i ich przemian zwracana jest szczególna uwaga na techniki budowlane i materiały budowlane używane w poszczególnych okresach.
Literatura:	T. Broniewski, Historia architektury dla wszystkich, Wrocław - W-wa - Gdańsk, 1980 W. Krassowski, Dzieje budownictwa i architektury na ziemiach polskich, t.1-4, Warszawa 1989-1995 J. Knothe, Sztuka Budowania, Warszawa 1968 W. Borusiewicz, Budownictwo murowane w Polsce, zarys sztuki strukturalnego kształtowania do końca XIX wieku, Warszawa - Kraków 1985 W. Ostrowski, Wprowadzenie do historii budowy miast, ludzie i środowisko, Warszawa 1996 J. Bogdanowski, Z. Holcer, M. Kornecki, A. Swaryczewski, Mały słownik terminologiczny architektury obronnej w Polsce, Kraków, 1986
Metody i kryteria oceniania:	egzamin pisemny

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.