Wstęp do metodologii historii sztuki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-HS-N-1L-K-WdMHS |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do metodologii historii sztuki |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | HS1_W03; HS1_U01; HS1_U02; HS1_U03; HS1_U05; HS1_U07; HS1_U08 |
Skrócony opis: |
Celem ćwiczeń jest przekazanie uczestnikom i uczestniczkom podstawowych informacji na temat metod historii sztuki. |
Pełny opis: |
Ćwiczenia zapoznają studentów z metodami stosowanymi w historii sztuki. Słuchacze poznają miejsce historii sztuki wśród nauk humanistycznych i dowiadują się o specyfice tej dziedziny. Ważnym celem zajęć jest zapoznanie studentów z sylwetkami oraz dokonaniami najważniejszych postaci w dziejach dyscypliny. Poszczególne poglądy na badanie sztuki zostaną na zajęciach przećwiczone na wybranych przykładach. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: - Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980 - Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008 - D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Kraków 2008 Literatura uzupełniająca: - Burckhardt J., Wykłady o sztuce. Wybór, red. A. Ziemba, Warszawa 2016 - Freedberg D., Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, Kraków 2005 - Gombrich E., Sztuka i złudzenie, Warszawa 1981 - Kalinowski L., Max Dvořák i jego metoda badań nad sztuką, Warszawa 1974 - Kołakowski L., Legenda o cesarzu Kennedym: nowa dyskusja antropologiczna (dostępne w zasobach internetu) - Max Dvorak i jego teoria dziejów sztuki, wyb. L. Kalinowski, Warszawa 1974 - Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500 r., wyb. J. Białostocki, Gdańsk 2001 - Panofsky E., Studia z historii sztuki, Warszawa 1971 - Pazura S., Struktura i sacrum. Estetyka sztuk plastycznych Hansa Sedlmayra, w: Sztuka i społeczeństwo, T. I, red. A. Kuczyńska, Warszawa 1973 - Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Questiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009 - Piwocki K., Pierwsza nowoczesna teoria sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970 - Skubiszewski P., O dwóch podstawowych sposobach uprawiania historii sztuki, „Teksty. Teoria literatury, krytyka, interpretacja”, nr 5(17), 1974, s. 57–85 - Tajemnica "Las Meninas". Antologia tekstów, wybór i redakcja A. Witko, Kraków 2006 - Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700–1870, red. E. Grabska i M. Poprzęcka, Warszawa 1974 - Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce 1500–1600, wyb. J. Białostocki, Gdańsk 2007 - Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce 1600–1700, wyb. J. Białostocki, Warszawa 2009 - Warburg A., Atlas obrazów. Mnemosyne, Warszawa 2015 - Warburg A., Narodziny Wenus i inne szkice renesansowe, Gdańsk 2010 - Waźbiński Z., Wstęp, w: Vasari i nowożytna historiografia sztuki, Wrocław 1975 - Winckelmann J.J., Dzieje sztuki starożytnej, opr. W. Bałus, Kraków 2012 - Wölfflin H., Podstawowe pojęcia historii sztuki, Gdańsk 2012 - Vasari G., Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, tłum. K. Estreicher, Warszawa-Kraków 1985 |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
WIEDZA: - zna i rozumie metody analizy i interpretacji dzieł sztuki, ma znajomość stosowanych w historii sztuki teorii i metodologii oraz zna jej najnowsze osiągnięcia UMIEJĘTNOŚCI: - potrafi rozwiązywać problemy w zakresie historii sztuki poprzez wyszukiwanie i selekcjonowanie właściwych informacji w zasobach drukowanych i cyfrowych, ich krytyczną ocenę i syntezę - posiada umiejętności badawcze, obejmujące: a) analizę problemów w zakresie historii sztuki, w tym analizę obiektów in situ, b) dobór metod i narzędzi badawczych, wykorzystywanych zarówno w pracy teoretycznej, jak i m.in. w inwentaryzacji zabytków; c) opracowanie i prezentację wyników z wykorzystaniem zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych - potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym - posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym. Umie przygotować tekst naukowy z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami dzieł sztuki - rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i konfrontowania zdobytej wiedzy teoretycznej w praktyce zawodowej - potrafi pracować samodzielnie i w grupie, także interdyscyplinarnej, przyjmując w niej różne role. Potrafi komunikować się z otoczeniem uzasadniając merytorycznie swoje stanowisko Opis ECTS: Uczestnictwo w zajęciach: 30 h. Przygotowanie do kolokwium na koniec semestru: 15 h. Lektura zadanych lektur: 15 h. Razem 60 h. : 30 h. = 2 pkt. ECTS |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.