Transformacja systemowa w Europie Środkowo-Wschodniej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-PO-TSESW |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.1
|
Nazwa przedmiotu: | Transformacja systemowa w Europie Środkowo-Wschodniej |
Jednostka: | Instytut Politologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | K_W07 K_U05 K_K06, K_K01 |
Skrócony opis: |
Celem kursu jest pokazanie wybranych aspektów złożonego zjawiska transformacji systemowej. Studenci poznają zarówno podejścia teoretyczne do tej zmiany, jak i jej wielopłaszczyznowość. Poprzez spojrzenie na przeobrażenia systemowe w Europie Środkowej, nabywają umiejętność analizy procesów transformacyjnych, by móc samodzielnie badać zmiany zachodzące we współczesnym świecie. Omawiane będą wybrane przypadki procesów transformacyjnych oraz ich konsekwencje, zarówno w wymiarze instytucjonalnym, jaki i społecznym. Student posiada więc wiedzę na temat zachodzących w Europie na rożnych poziomach procesów integracji jak i dezintegracji, w ujęciu historycznym, jak i społecznym, potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do analizowania jak i interpretacji konkretnych procesów i zjawisk kulturowych, ekonomicznych, społecznych i politycznych, jak również tłumaczyć treści przekazu medialnego ich dotyczącego. |
Pełny opis: |
1. Zajęcia wprowadzające - transformacja 2. Reżimy niedemokratyczne – transformacja, ale od czego? 3. Komunistyczne reżimy autorytarne – czy był jeden komunizm? 4. Czy transformacja systemowa była rewolucją? 5. Bezprecedensowa skala transformacji? - zajęcia on-line 6. Sposoby odejścia od komunizmu a budowa nowych porządków demokratycznych. 7. Transformacja i wybór instytucjonalny. 7. Społeczeństwo komunistyczne – specyfika kultury politycznej, homo sovieticus? 8. Kolokwium 9. Wyniki transformacji - jak badać efektywność państwa? 10. Odmienne drogi transformacji (case study): Republika Czeska. 11. Odmienne drogi transformacji (case study): Słowacja. 12. Odmienne drogi transformacji (case study): Węgry. 13. Odmienne drogi transformacji (case study): Rosja. 14. Odmienne drogi transformacji (case study): Ukraina. 15. Kolokwium |
Literatura: |
Antoszewski A., Fiala P., Herbut R., Sroka J., Partie i systemy partyjne Europy Środkowej, Wrocław 2003. Dahrendorf R., Rozważania nad rewolucją w Europie, Warszawa 1991. Dalton R. J. , Klingemann H. D. Zachowania polityczne, Oxford, Warszawa 2010. Grabowska M., Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy polityki w Polsce po 1989 roku, Warszawa 2004. Kitschelt H., Formation of Party Cleavages In Post-Communist Democracies: Theoretical Proposition, „Party Politics”, 1995, vol.1, no. 4. Lewis P.G., Political Parties in Post–Communist Eastern Europe, New York 2000. Linz J. J., Totalitarian and Authoritarian Regimes. Boulder–London 2000 (fragment w polskim przekładzie /w:/ Szczupaczyński J. (red.) Władza i społeczeństwo, t. 1, Warszawa 1995.) Marody M. (red.), Oswajanie rzeczywistości: między realnym socjalizmem a realną demokracją, Warszawa 2006. Offe C., Drogi do transformacji. Doświadczenia wschodnioeuropejskie i wschodnioniemieckie, Warszawa Kraków 1999. Sobolewska-Myślik K., Partie i systemy partyjne Europy Środkowej po 1989, Kraków 1999. Staniszkis J., Postkomunizm. Próba opisu, Gdańsk 2001. Szacki J., Liberalizm po komunizmie, Kraków 1994. Tilly Ch., Rebelia i rewolucja, /w:/ Szczupaczyński J. (red.) Władza i społeczeństwo, t. 1, Warszawa 1995. Tischner J., Etyka Solidarności oraz homo sovieticus, Kraków 2005. Tismaneanu V., Wizje zbawienia, Warszawa 2000. Wiatr J. J., Europa pokomunistyczna. Przemiany państw i społeczeństw po 1989 roku, Warszawa 2006. Wojtas K., Partie populistyczne w Czechach i na Słowacji, Warszawa 2011. Wołek A., Demokracja nieformalna. Konstytucjonalizm i rzeczywiste reguły polityki w Europie Środkowej po 1989 roku, Warszawa 2004. W. Marciniak, Rozgrabione imperium, Arcana 2001. M. Bankowicz, Transformacje konstytucyjnych systemów władzy państwowej w Europie Środkowej, Kraków 2010. W. Marciniak, Rozgrabione imperium, Arcana 2001. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Student ma podstawową wiedzę na temat zachodzących w Europie i na świecie procesów integracji i dezintegracji, stosunków międzynarodowych w wymiarze politycznym, kulturalnym oraz relacji międzykulturowych. Rozumie relacje między człowiekiem i grupami społecznymi a instytucjami politycznymi oraz potrafi dostrzec oczekiwania społeczne. Posiada umiejętność rozwiązywania nowych problemów poprzez zastosowanie nabytej wiedzy. Jest przygotowany do pracy w organizacjach i instytucjach publicznych, w tym organach administracji publicznej, partii politycznych oraz innych organizacji krajowych i zagranicznych.Rozumie potrzebę rozwoju zawodowego wynikającą z dynamiki rzeczywistości społecznej, w tym uczenia się przez całe życie. |
Metody i kryteria oceniania: |
Obecność. Wszystkie zajęcia są obowiązkowe. Można dwukrotnie je opuścić bez konieczności usprawiedliwiania. Trzecia i każda następna nieobecność wymaga zaliczenia poprzez napisanie pracy pisemnej na zadany przez prowadzącego temat (6 tys. znaków za każdą nieobecność). Jeżeli liczba nieobecności przekroczy 7, zajęcia nie mogą zostać zaliczone. W sytuacjach losowych decyduje Dziekan. Brak zaliczenia następuje także w przypadku nie oddania prac pisemnych za nieobecności, lub oddania prac, których jakość je dyskwalifikuje (np. plagiat). Aktywność - podczas każdych zajęć student może uzyskać 2 pkt. które podnoszą jego ocenę końcową z przedmiotu. Brak zapoznania się z literaturą zadaną przez prowadzącego wiąże się z koniecznością napisania pracy (6 tys. znaków) lub odrobieniem zaległości na dyżurze. Kolokwium I - po 7 zajęciach studenci piszą kolokwium (test, pytania otwarte) - można uzyskać 50 pkt (zalicza 26 pkt). Kolokwium II - test (pytania otwarte), można uzyskać 50 pkt (zalicza 26 pkt). By zaliczyć przedmiot konieczne jest uzyskanie łącznie 52 pkt. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.