Komunikacja społeczna

nauki socjologiczne

średnio-zaawansowany

K_W07

K_W11

K_U02

K_U06

K_K06

K_K07

1. Znajomość podstawowych pojęć i kategorii socjologicznych

2. Znajomość podstaw z zakresu metodologii badań społecznych

PROWADZĄCY: Marcin Zarzecki

TYTUŁ ZAJĘĆ: Komunikacja społeczna

RODZAJ ZAJĘĆ: obligatoryjne

FORMA ZAJĘĆ: konwersatorium

TOK STUDIÓW: stacjonarne

SEMESTR: zimowy

ILOŚĆ GODZIN ZAJĘCIOWYCH: 30

LICZBA JEDNOSTEK DYDAKTYCZNYCH: 15

Na ocenę końcową składały się będą dwa elementy:

1. Punkty za aktywność uzyskane w części spotkania poświęconej analizie tekstów (możliwość uzyskania 0-2 punktu na spotkaniu - max. 18 punktów z całości zajęć).

2. Analiza socjologiczna napisana na temat zaproponowany przez prowadzącego zajęcia. Lista tematów przedstawiona zostanie na 3 spotkaniu.

CELE I ZADANIA KSZTAŁCENIA:

Proces komunikacji społecznej jest przedmiotem multidyscyplinarnych badań i analiz obejmujących siatkę pojęciową z zakresu filozofii, kognitywistyki, historii, psychologii, socjologii, etnologii, ekonomii, nauk politycznych, biologii, cybernetyki i nauki o poznaniu. Badacze szkoły Palo Alto podkreślają totalny wymiar owego zagadnienia, bowiem wszystko jest komunikowaniem. Sytuacja ta jest naturalną konsekwencją procesu leżącego u podstaw konstruktu określanego mianem społeczeństwa, a mianowicie interakcji. Sieć interakcyjna konstytuująca życie społeczne umożliwia transmisję wzorów realizowanych we wszystkich dziedzinach kultury, restytuując i utrwalając trzon aksjologiczny stanowiący o spójności ludzkich społeczności. Komunikacja społeczna wydaje się stanowić podstawowy problem współczesnej socjologii, szerzej nauk społecznych, zaś w aspekcie praktycznym jawi się jako fundamentalna wiedza i umiejętność społeczna.

- w ramach kursu przedstawione zostaną współczesne teorie komunikacji jakie powstały w drugiej połowie XX wieku w naukach informatyczno-matematycznych, cybernetyce, socjologii, psychologii, psychologii społecznej, kulturoznawstwie, semiotyce i filozofii.

- w ramach zajęć przedstawione zostaną nowoczesne trendy marketingowe w zakresie zastosowania teorii komunikacji społecznej do konceptualizowania zagadnień ze sfery tzw. wpływu i zaangażowania społecznego, politycznego i kulturowego.

W oparciu o ogólny opis (różne modele) tego, czym jest proces komunikacji (przekaźniki) oraz przekaz (komunikat) omówione zostaną zjawiska komunikacji międzyosobowej, społecznej, komunikacji masowej oraz wymiany międzykulturowej.

I. Zajęcia wstępne: reguły gry obowiązujące wszystkich graczy;

II. Homogeneza – początki komunikacji – początki człowieczeństwa;

III. Modele procesu komunikowania: m. transmisji, m. ekspresji, m. rozgłosu, m. recepcji, m. syntetyczny;

IV. Antropologia, socjologia i psychologia komunikacji;

V. Analiza funkcjonowania mediów masowych;

VI. Komunikowanie publiczne i polityczne;

VII. Ikonosfera i reklama jako komunikaty współczesności;

VIII. Propaganda polityczna i marketing komercyjny;

IX. Społeczeństwo sieci i społeczeństwo [w] sieci;

X. Między perswazją a erystyką: o sztuce kłamstwa społecznego;

XI. Werbalność i niewerbalność języka;

XII. System komunikacji społecznej - aspekty ekonomiczne, polityczne i społeczne;

XIII. Teoria komunikacji społecznej, cz. 1

XIV. Teoria komunikacji społecznej, cz. 2

XV. Badania nad komunikowaniem

Anusiewicz, J., Siciński, B., Język polityki a współczesna kultura polityczna. Język a Kultura, T.11, Wrocław, Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1994.

Aronson E., Pratkanis A., Wiek propagandy, Warszawa 2003.

Banasik, A., Jak uwodzą politycy? Język marketingu politycznego w kampanii wyborczej ’97, Katowice 2002. Marketing polityczny – przywództwo, Warszawa, Towarzystwo Przyjaciół Nauk Społecznych, 2002, (książka + cd-rom).

Barthes R., Mit i znak. Eseje, Warszawa 1979.

Batorski D., Internet a nierówności społeczne, w: „Studia Socjologiczne” nr 2, Warszawa 2005

Bauman Z, Globalizacja, Warszawa 1999

Bauman Z., Ponowoczesność jako źródło cierpień, Warszawa 2000.

Bauman Z., Wieloznaczność nowoczesna. Nowoczesność wieloznaczna, Warszawa 1985.

Bednarczyk M., Organizacje publiczne. Zarządzanie konkurencyjnością, Warszawa-Kraków 2001.

Bendyk E., Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci, Warszawa 2004

Benedikt A., Reklama jako proces komunikacji, Wrocław 2004.

Beylin, M., Dziennik kampanii wyborczej. Klapa' 95, Warszawa 1995.

Bobryk A., Spadkobiercy Teuta. Ludzie i media, Warszawa 2001

Bodio, T. (red.), Przywództwo polityczne. Studia politologiczne. T.5, Warszawa 2001.

Bogunia-Borowska M., Koncepcja marketingu społecznego, „Marketing i Rynek” 2001 nr 2.

Bolter D., Człowiek Turinga. Kultura Zachodu w wieku komputera, Warszawa 1990

Borucka, J., Skrzypiński, D., Polityka skuteczna. Marketingowa analiza sukcesu wyborczego, Wrocław 1995.

Bralczyk, J., O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, Warszawa 2003.

Brocki M., Język ciała w ujęciu antropologicznym, Wrocław 2001.

Burakowski K., Komunikowanie społeczne, Warszawa 1998.

Castells M., Galaktyka Internetu, Warszawa 2003

Chyła W., Szkice o kulturze audiowizualnej, Poznań 1998

Cialdini R. Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 1996.

Cichosz, M., (Auto)kreacja wizerunku politycznego na przykładach wyborów prezydenckich, Toruń 2003.

Cichosz, M., Herbut, R., Sroka, J., Wójta-Kempa, M., Oblicza wyborcy. Społeczne determinanty zachowań politycznych Dolnoślązaków, Wrocław 2001.

Cwalina W.; Falkowski A., Sondaże wyborcze - źródło informacji i wpływu, w: tenże, Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2006.

Cwalina, W., Telewizyjna reklama polityczna. Emocje i poznanie w kształtowaniu preferencji wyborczych, Lublin, Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego KUL, 2000.

Deręgowski J. Spotkania z rzeczywistością wirtualną, w: Humanistyka przełomu wieków, red. J. Kozielecki, Warszawa 1999

Dijk van T. A. (red.), Dyskurs jako struktura i proces, Warszawa 2001.

Dijk van T., Badania nad dyskursem, w: tenże, Dyskurs jako struktura i proces, Warszawa 2001.

Dobek- Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 1999.

Dobek-Ostrowska B. (red.), Nauka o komunikowaniu: podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław 2001.

Dobek-Ostrowska B. (red.), Współczesne systemy komunikowania, Wrocław 1998.

Dobek-Ostrowska B.(red.), Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997.

Dobek-Ostrowska B., Studia z teorii komunikowania masowego, Wrocław 1999.

Dobek-Ostrowska B., Media masowe a demokracja, w: tenże, Media masowe i aktorzy polityczni w świetle studiów nad komunikowaniem politycznym, Wrocław 2004.

Dobek-Ostrowska B., Media masowe i aktorzy polityczni w świetle studiów nad komunikowaniem politycznym, Wrocław 2004

Dobek-Ostrowska B., Nauka o Komunikowaniu, Wrocław 2004

Dobek-Ostrowska B., Teoria komunikowania publicznego i politycznego: wprowadzenie, Wrocław 2001.

Dobek-Ostrowska, B., Wiszniowski, R., Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2001.

Donghi A., Gesty i słowa: wprowadzenie do języka symbolicznego, Kraków 1999.

Drzycimski, A. (red.), Komunikatorzy. Wpływ Wrażenie Wizernek, Warszawa-Bydgoszcz 2000. Karwat, M., Sztuka manipulacji politycznej, Toruń 1999.

Dudek W. (red.), Teoria i praktyka masowego komunikowania, Katowice 1986.

Wiedza:

student wie czym jest dyscyplina, zna genezę dyscypliny, siatkę pojęciową oraz typologie w kluczowych zjawisk i procesów, zna fundamentalne dla dyscypliny teorie oraz szkoły badań. Student zna teoretyczne podstawy i praktyczne znaczenia zjawisk społecznych.

Umiejętności:

student czyta i interpretuje teksty z zakresu dyscypliny. Posiada umiejętność analizy powiązań zjawisk oraz ich wzajemnych relacji, zapoznaje się z funkcjonowaniem instytucji społecznych, reguł ich funkcjonowania oraz ich różnorodnych aspektów tak w wymiarze powstawania i zmiany, jak i skutków oddziaływania.

Kompetencje:

student dzięki konwersatorium posiada kompetencje w zakresie umożliwiającym prowadzenie samodzielnej analizy kontekstualnej, ale przede wszystkim ma wiedzę i umiejętności praktycznej analizy opisanych zjawisk i zastosowania ich do konkretnych empirycznych sytuacji.

udział w zajęciach - 10

konsultacje – 8

przygotowanie pracy zaliczeniowej - 12

SUMA GODZIN 30

2 - praca nie zawierająca problemu badawczego, hipotezy, narracja pozbawiona następczości, brak konkluzji, niewielka bibliografia, błędne uźródłowienie

3 - praca zawiera problem badawczy i hipotezy, narracja pozbawiona następczości, brak konkluzji, niewielka bibliografia, błędne uźródłowienie

4 - praca zawierająca problem badawczy, hipotezy, narracja wynikowa, brak konkluzji, niewielka bibliografia, prawidłowe uźródłowienie

5 - praca zawierająca problem badawczy, hipotezy, narracja wynikowa, konkluzje, bibliografia, prawidłowe uźródłowienie