Komunikowanie interpersonalne

podstawowy

DL_W02, DL_W03, DL_K01, DL_K08

Znajomość podstawowych terminów z komunikacji

Komunikacja międzyludzka jest podstawową formą porozumiewania się świata. Człowiek jako "korona stworzeń" jest szczególnym podmiotem komunikującym się racjonalnie. Procesy komunikacji interpersonalnej są wyznacznikiem zmieniającego się świata.

Komunikacja międzyludzka stanowi fundamentalny mechanizm wymiany informacji, emocji i wartości, który leży u podstaw funkcjonowania społeczeństw. Jako najdoskonalsza forma porozumiewania się w świecie przyrody, odzwierciedla wyjątkowość człowieka jako istoty racjonalnej, zdolnej do abstrakcyjnego myślenia, autorefleksji i twórczego przekazu.

Człowiek, będąc „koroną stworzeń”, wykorzystuje komunikację nie tylko w celach pragmatycznych, ale także do budowania relacji, wyrażania tożsamości oraz współtworzenia kultury. Procesy komunikacji interpersonalnej – zarówno werbalne, jak i niewerbalne – kształtują dynamikę społeczną, wpływając na rozwój cywilizacji, przemiany polityczne, gospodarcze i technologiczne.

Współczesny świat, zdominowany przez media cyfrowe i globalne sieci wymiany informacji, nadaje komunikacji nowy wymiar. Mimo to jej podstawowe funkcje – takie jak przekazywanie wiedzy, budowanie zaufania czy rozwiązywanie konfliktów – pozostają niezmienne. Badanie mechanizmów komunikacji pozwala zrozumieć zarówno indywidualne zachowania, jak i szerokie procesy społeczne, co czyni tę dziedzinę kluczową dla psychologii, socjologii, filozofii, a nawet biznesu i polityki.

Dlatego analiza komunikacji międzyludzkiej to nie tylko poznawanie narzędzi efektywnego dialogu, ale także odkrywanie uniwersalnych prawidłowości rządzących ludzką współpracą, wpływem społecznym i ewolucją cywilizacji.

Obowiązkowa:

1. Morreale S. P., Spitzberg B. H., Barge J. K., *Komunikacja między ludźmi*, PWN, Warszawa 2021.

2. Grzesiuk L. (red.), *Kompetencje społeczne. Jak się uczyć, jak nauczać*, PWN, Warszawa 2015.

Uzupłęniająca:

3. Kobylarek A. (red.), *Komunikacja interpersonalna*, Difin, Warszawa 2013.

4. J. Stewart, Mosty zamiast murów, wydanie VI, Warszawa 2014.

Wiedza (DL_W)

W1 Rozróżnia elementy procesu komunikowania, identyfikuje modele i analizuje przyczyny zakłóceń komunikacyjnych (tematy: 1, 2, 14).

W2 Wykorzystuje techniki komunikacji werbalnej i niewerbalnej oraz stosuje aktywne słuchanie w budowaniu relacji (tematy: 3, 4, 9).owania, prezentując jego wyniki w formie raportu lub prezentacji (temat 15).

K1 – Demonstruje postawę asertywną i stosuje adekwatne strategie komunikacyjne w sytuacjach konfliktowych i zawodowych (tematy: 7, 8, 10).

K2 – Analizuje komunikaty międzykulturowe i ocenia wpływ mediów społecznościowych na jakość komunikacji interpersonalnej (tematy: 12, 13).

Ocena 2,0 (ndst) – Student:

Nie potrafi zdefiniować podstawowych terminów teorii komunikowania masowego ani wskazać ich zastosowań.

Nie rozumie głównych teorii komunikowania i nie potrafi ich porównać.

Nie dostrzega związków między teoriami komunikowania a rozwojem technologii medialnych.

Nie potrafi wyjaśnić metod badania komunikacji za pomocą teorii społecznych i medioznawczych.

Nie projektuje ani nie realizuje badania naukowego w oparciu o poznane teorie.

Ocena 3,0 (dst) – Student:

W ograniczonym stopniu definiuje podstawowe terminy teorii komunikowania masowego i podaje proste przykłady ich zastosowań.

Wymienia główne teorie komunikowania, ale porównuje je w sposób uproszczony.

Zauważa niektóre związki między teoriami komunikowania a technologiami medialnymi, ale nie analizuje ich głęboko.

Opisuje wybrane metody badania komunikacji, ale nie potrafi ich w pełni zastosować.

Próbuje zaprojektować badanie, ale ma trudności z jego realizacją i interpretacją wyników.

Ocena 3,5 (dst+) – Student:

Poprawnie definiuje większość podstawowych terminów teorii komunikowania masowego i podaje poprawne przykłady ich zastosowań.

Omawia główne teorie komunikowania i dostrzega między nimi podstawowe różnice.

Rozpoznaje związki między teoriami komunikowania a technologiami medialnymi, ale analiza jest powierzchowna.

Zna podstawowe metody badania komunikacji i potrafi je wstępnie zastosować.

Projektuje proste badanie, ale jego realizacja i wnioski są ograniczone.

Ocena 4,0 (db) – Student:

Jasno definiuje podstawowe terminy teorii komunikowania masowego i trafnie wskazuje ich zastosowania.

Porównuje główne teorie komunikowania, wskazując ich kluczowe podobieństwa i różnice.

Analizuje związki między teoriami komunikowania a technologiami medialnymi, odwołując się do przykładów.

Wyjaśnia metody badania komunikacji i potrafi je zastosować w prostych analizach.

Projektuje i realizuje badanie, ale wnioski mogą być niepełne lub wymagają doprecyzowania.

Ocena 4,5 (db+) – Student:

Precyzyjnie definiuje terminy teorii komunikowania masowego i podaje trafne, pogłębione przykłady ich zastosowań.

Dogłębnie porównuje główne teorie komunikowania, uwzględniając ich kontekst i wpływ na praktykę medialną.

Kompleksowo analizuje związki między teoriami komunikowania a rozwojem technologii medialnych.

Swobodnie posługuje się metodami badania komunikacji, stosując je w analizach.

Samodzielnie projektuje i realizuje badanie, formułując poprawne wnioski, choć mogą występować drobne usterki metodologiczne.

Ocena 5,0 (bdb) – Student:

Znakomicie definiuje i interpretuje terminy teorii komunikowania masowego, wskazując ich zaawansowane zastosowania.

Krytycznie porównuje główne teorie komunikowania, uwzględniając ich mocne i słabe strony oraz współczesne implikacje.

Głęboko analizuje i ocenia wpływ technologii medialnych na teorie komunikowania, odwołując się do aktualnych trendów.

Biegle stosuje metody badania komunikacji, przeprowadzając samodzielne, pogłębione analizy.

Profesjonalnie projektuje, realizuje i prezentuje badanie, formułując wnioski wykraczające poza podstawowe założenia.

Uwagi:

Ocenie podlega zarówno wiedza teoretyczna, jak i umiejętność jej praktycznego zastosowania.

Aktywność na zajęciach, jakość dyskusji oraz kreatywność w projektowaniu badań mogą wpływać na podwyższenie oceny.

W przypadku oceny 5,0 wymagana jest samodzielność i oryginalność w analizach.