Komunikacja norm moralnych w społeczeństwie pluralistycznym

podstawowy

DL_W03

DL_W09

DL_U01

DL_U20

DL_U21

KOD ZESPOŁU 7gkqc3n

Zajęcia są skierowane do osób mających na celu zgłębienie dwóch obszarów egzystencji człowieka: podmiotowego i przedmiotowego. W wymiarze podmiotowym chodzi o poznanie najważniejszych koncepcji człowieka w perspektywie antropologii filozoficznej. W wymiarze przedmiotowym poznanie zasadniczych płaszczyzn komunikacji z uwzględnieniem podmiotu jako „homo comunicans”. Kluczem interpretacyjnym jest mediacyjny charakter prawdy łączący aspekt podmiotowy (podmiot, który poznaje) z aspektem przedmiotowym – realizm poznawczy. Wszystko to prowadzi do uchwycenia prymatu osoby w procesie komunikacji norm moralnych.

 Filozofia głupoty – pomiędzy komunikatywnością a prawdziwością przekazu

 Komunikacja jako proces

 Nowy człowiek Wiennera

 Communicatio – etapy

 Podmiotowa definicja komunikacji

 Podmiot w komunikacji (polityczny, gramatyczny, filozoficzny, społeczny)

 Znaczenie relacji i odniesień w komunikacji

 Prawda a sceptycyzm – konsekwencje dla procesu komunikacji

 Rodzaje prawd i kryterium prawdy

 Tolerancja jako paradoks komunikacji

 Habermas i Foucault mówią prawdę o prawdzie?

 Niebezpieczeństwa źle pojętej komunikacji

 Percepcja a rzeczywistość

 Medialna mitologia faktów: fakt - wiadomość – interpretacja

 Czy potrzebna jest komunikacja norm moralnych w społeczeństwie pluralistycznym?

EK nr 1 realizowany metodą wykładu prezentującego i objaśniającego, popartego osobistą bieżącą lekturą studenta.

EK nr 2 realizowany metodą aktywizującą – studium przypadku.

EK nr 3 realizowany metodą opisu – odniesienie do konkretnego przypadku z wykorzystaniem terminologii naukowej wyrażonej w języku powszechnie zrozumiałym – komunikacja z uwzględnieniem pluralistycznego charakteru odbiorców – zarówno w wymiarze kulturowym, jak również światopoglądowym.

EK nr 4 wykorzystanie metody analizy tekstów kulturowych minionych wieków, konfrontacja ze współczesnymi opisami kulturowymi – próba odczytania stałych i zmiennych fenomenu życia społecznego.

EK nr 5 realizowany metodą prezentacji z wykorzystaniem technik multimedialnych.

• Comte-Sponville A., Mały traktat o wielkich cnotach, tłum. H. Lubicz-Trawkowska, Warszawa 2000.

• Drożdż M, Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów, Tarnów 2005.

• Dukaj J., Po piśmie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019.

• Dziuba K., Szlachta B, Nijakowski L.M., Idee i ideologie we współczesnym świecie, Wielkie Tematy, PWN, Warszawa 2008.

• Habermas J., Teoria działania komunikacyjnego, t. 1: Racjonalność działania a racjonalność społeczna, tłum. A.M. Kaniowski, Warszawa 1999.

• Habermas J., Działanie komunikacyjne i detranscendentalizacja rozumu, Warszawa 2004 Heller M., Filozofia przypadku. Kosmiczna fuga z preludium i codą, Copernicus Center Press, Kraków 2011.

• Mrozowski Maciej, Przenikanie mediów. Ewolucja mediów a przemiany ładu społecznego, PWN, Warszawa 2020.

• Chudy W., Filozofia kłamstwa, Warszawa 2003.

• Kuby G., Globalna rewolucja seksualna. Likwidacja wolności w imię wolności, Homo Dei, Kraków 2013.

• Sobkowiak J.A., Prawda w społeczeństwie pluralistycznym i tolerancyjnym, „Teologia i Moralność” (2007) nr 2, s. 49-64.

• Sobkowiak J.A., Komunikacja przejawem podmiotowości osoby , w: Teologia środków społecznego przekazu w naukach o mediach, J. Olędzki (red.), Warszawa 2018, s. 55-80.

• Tegmark M., Życie 3.0. Człowiek w erze sztucznej inteligencji, Prószyński i S-ka, Warszawa 2019.

EK nr 1: zna podstawowe koncepcje osoby jako podmiotu życia moralnego, rozumie rolę komunikacji w objawianiu się osoby, potrafi wyjaśnić podstawowe koncepcje na temat prawdy/prawd, umie wyjaśnić różnicę pomiędzy prawdą w wymiarze ontycznym a prawdą historyczną czy pragmatyczną (prawdą odkrywaną).

EK nr 2: potrafi prezentować normy moralne o charakterze niezmiennym w języku intersubiektywnie zrozumiałym, posługując się terminologią właściwą dla opisu procesów komunikacyjnych zachodzących w społeczeństwie.

EK nr 3: potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną w rozwiązywaniu bieżących dylematów moralnych, docenia rolę hermeneutyki w komunikacji norm moralnych.

EK nr 4: potrafi powiązać historycznie rozumianą kulturotwórczą rolę chrześcijaństwa z tworzeniem norm szczegółowych w społeczeństwie kulturowo zróżnicowanym.

EK nr 5: potrafi stworzyć strategię interpretacyjną w odniesieniu do zadanego dylematu moralnego i wyrazić go w sposób racjonalny, precyzyjny i logiczny.

Na ocenę końcową składa się:

ocena z testu kompetencyjnego - 50 proc.

aktywny udział w przygotowaniu do zajęć - 30 proc.

0becności (dopuszczalne dwie nieobecności) - 20 proc.