Słownictwo religijne w przekazach medialnych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	WT-DKS-WMSR
Kod Erasmus / ISCED:	15.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0321) Dziennikarstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Słownictwo religijne w przekazach medialnych
Jednostka:	Wydział Teologiczny
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Poziom przedmiotu:	podstawowy
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:	wpisz symbol/symbole efektów kształcenia
Skrócony opis:	Treści programowe:  Teolingwistyka – definicja, obszar badań  Język religijny – definicje, pole badawcze, cechy, odmiany funkcjonalne  Język religijny publicystyczny – porównanie stylu dziennikarzy religijnych (np. Żychiewicz, Turowicz, Hennelowa, Turnau, Hołownia, Terlikowski)  Słownictwo religijne w związkach frazeologicznych, przysłowiach i derywatach związanych z religią – metaforyczny sens, kontekst użycia w tekstach dziennikarskich  Biblizmy jako „skrzydlate słowa”  Rola frazeologizmów związanych z religią w rekonstrukcji językowego obrazu świata  Frazeologizmy związane z religią w przekazie uczuć emocji, wierzeń i zwyczajów  Słownictwo religijne w relacjach prasowych, komentarzach, nagłówkach i lidach – warianty, odcienie znaczeniowe, konteksty zastosowań  Religijne pojęcia językowe w języku potocznym
Pełny opis:	Cel zajęć:  Poszerzenie zasobu słownictwa religijnego studentów  Doskonalenie językowych umiejętności studentów/przyszłych dziennikarzy w zakresie prawidłowego stosowania słownictwa religijnego  Zdobycie umiejętności identyfikowania odmian języka religijnego, jego konotacji i stylu wypowiedzi dziennikarzy religijnych  Podniesienie sprawności komunikacyjnych z użyciem słownictwa religijnego  Nabycie umiejętności rozpoznawania określonych wyrażeń leksyki religijnej jako związków frazeologicznych i ustalania ich znaczenia
Literatura:	Bajerowa I., Swoistość języka religijnego i niektóre problemy jego skuteczności, „Łódzkie Studia Teologiczne” 1994, nr 3, s. 11–17. Bajerowa I., Szanse języka religijnego w świecie kultury masowej, [w:] Teologia – kultura – współczesność, red. Z. Adamek, Tarnów 1995, s. 99–113. Bartmiński J., Językowe odstawy obrazu świata, Lublin 2006. Bąba S., Liberek J., Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Warszawa 2002. Dyskurs religijny w mediach, red. D. Zdunkiewicz-Jedynak, Tarnów 2010. Jezierska E.J., Cechy polskiego stylu biblijnego (i język inkluzywny), „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 2008, z. 1, s. 214–219. Kucharska-Dreiss E., Teolingwistyka – próba popularyzacji terminu, [w:] Język religijny dawniej i dziś VI, red. E. Mikołajczyk, T. Węcławski, Poznań 2004, s. 23–30. Makuchowska M., Miejsce języka religijnego w typologii współczesnych odmian polszczyzny, [w:] Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego. Z okazji 400-lecia wydania Biblii ks. Wujka, red. Z. Adamek, S. Koziara, Tarnów 1999, s. 176–189. Makuchowska M., Styl religijny, [w:] Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S. Gajda, Opole 1992, s. 449–466. Mikołajczak S., Rybka M., Badania nad językiem religijnym w Polsce w latach 1988–2013. Osiągnięcia – perspektywy badawcze, „Poznańskie Studia Polonistyczne” Ser. Językoznawcza T. 20 (2013), z. 2, s. 145–158. O języku religijnym. Zagadnienia wybrane, red. M. Karpluk, J. Sambor, Lublin 1988. Pankiewicz R., Sztuka rozmawiania z Bogiem, Modlitwa a teoria komunikacji, Kraków 2009. Pawlikowska A., Sacrum w profanum. Słownictwo religijne we współczesnej polszczyźnie potocznej, Wrocław 2012. Wojtak M., Styl religijny w perspektywie genologicznej, [w:] Język religijny dawniej i dziś, t. 1, red. S. Mikołajczak, T. Węcławski, Poznań 2004, s. 104–113. Zdunkiewicz-Jedynak D., Surfując po internecie w poszukiwaniu Boga... Gatunki komunikacji religijnej na polskich katolickich stronach internetowych, Tarnów 2006. Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008, rozdz. 8 Język religijny, s. 107–126.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.