Duszpasterstwo zwyczajne i nadzwyczajne

podstawowy

WT-R-TP_W03

WT-R-TP_W06

WT-R-TP_U02

WT-R-TP_K07

Papież Franciszek wezwał w adhortacji "Evangelii gaudium" cały Kościół do nawrócenia pastoralnego i duszpasterstwa misyjnego, co wymaga rezygnacji z wygodnego kryterium duszpasterskiego, że <<zawsze się tak robiło>> (EG 33). Celem wykładu jest spojrzenie na realizowane w Polsce duszpasterstwo zwyczajne i nadzwyczajne i wytyczenie dróg jego odnowy w kontekście nauczania Franciszka i polskich "znaków czasu".

1. Definicja, istota i podział duszpasterstwa.

2. Historia duszpasterstwa.

3.Teologiczne podstawy duszpasterstwa.

4. Uwarunkowania realizacji duszpasterstwa w Polsce.

5. Nawrócenie pastoralne i duszpasterstwo misyjne w świetle nauczania Franciszka.

6. Posługa nauczania.

7. Posługa uświęcania.

8. Posługa pasterska.

9. Wybrane formy duszpasterstwa kategorialnego.

10. Wybrane formy duszpasterstwa sytuacyjnego.

11. Wybrane formy duszpasterstwa organizowanego.

12. Wybrane formy duszpasterstwa specjalnego.

13. Wybrane formy duszpasterstwa specjalistycznego.

14. Duszpasterstwo zwyczajne i nadzwyczajne jako przestrzeń współpracy duchowieństwa i laikatu.

15. Duszpasterstwo w Polsce wobec wyzwań współczesności.

Literatura obowiązkowa:

Franciszek, Adhortacja apostolska o głoszeniu Ewangelii we współczesnym świecie Evangelii gaudium, Watykan 2003.

Kongregacja ds. Duchowieństwa, Kapłan głosiciel słowa, szafarz sakramentów i przewodnik wspólnoty w drodze do trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, Watykan 1999.

Kongregacja ds. Duchowieństwa, Kapłan pasterz i przewodnik wspólnoty parafialnej, Watykan 2000.

Kamiński R., Drożdż H. (red.), Duszpasterstwo specjalne, Lublin 1998.

Kamiński R., Przygoda W, Fiałkowski M. (red.), Leksykon teologii pastoralnej, Lublin Kamiński R. (red.).

Teologia pastoralna ogólna, t. 1, Lublin 2000.

Kamiński R. (red.), Teologia pastoralna szczegółowa, t. 2, Lublin 2002.

Lipiec D. (red.), Duszpasterstwo w świetle nauczania papieża Franciszka, Lublin 2015.

Polak M., Prezbiterologia pastoralna. Pastoralna tożsamość współczesnego prezbitera, Poznań 2016.

Potocki A., O Kościele także socjologicznie, Warszawa 2017.

2006.

Literatura uzupełniająca:

Biela B., Pastoralne nawrócenie w teorii i praktyce parafialnej, Katowice 2014.

Dyk S., Nowa ewangelizacja. Konkretne wezwanie, Gubin 2015.

Fiałkowski M. (red.), Duszpasterstwo w Polsce. 50 lat inspiracji Soboru Watykańskiego II, Lublin 2015.

Hajduk R., Apologetyka pastoralna. Duszpasterska odpowiedź Kościoła na na wyzwania czasów współczesnych, Kraków 2009.

Kamiński R., Działalność zbawcza Kościoła w teorii i praktyce pastoralnej, Lublin 2007.

White M., Corcoran T., Narzędzia do odbudowy czyli 75 praktycznych sposobów na lepszą parafię, Gubin 2015.

White M., Corcoran T., Odbudowana czyli jak przebudzić wiernych, dotrzeć do zagubionych i nadać Kościołowi znaczenie, Gubin 2013.

Po zakończeniu zajęć student

w zakresie wiedzy:

EK 1 - ma pogłębioną wiedzę na temat istoty Kościoła i jego misji duszpasterskiej, a także wypełnienia przez Niego funkcji podstawowych i uzupełniających (WT-R-TP_W03);

EK 2 - dobrze orientuje się w aktualnym stanie wiedzy w zakresie istoty, podstaw teologicznych, metod i form duszpasterstwa zwyczajnego i nadzwyczajnego (WT-R-TP_W06);

w zakresie umiejętności:

EK 3 - potrafi prognozować zachodzące przemiany i budować, adekwatne do nich, teologiczne modele i programy działalności duszpasterskiej (WT-R-TP_U02);

w zakresie kompetencji:

EK 4 - uwzględniając właściwie odczytane znaki czasu, potrafi kreatywnie poszukiwać nowych obszarów badań dotyczących duszpasterskiej odpowiedzi Kościoła na wyzwania współczesności (WT-R-TP_K07).

Opis ECTS:

Aktywny udział w wykładach: 30 godz.

1 ECTS

EK 1 - Student "ma pogłębioną wiedzę na temat istoty Kościoła i jego misji duszpasterskiej, a także wypełnienia przez Niego funkcji podstawowych i uzupełniających".

Na ocenę;

Ndst (2): nie ma podstawowej wiedzy dotyczącej istoty Kościoła, duszpasterstwa oraz funkcji podstawowych i uzupełniających.

Dst (3): w ograniczonym stopniu potrafi ukazać istotę Kościoła, duszpasterstwa oraz funkcji podstawowych i uzupełniających.

Db (4): poprawnie przedstawia istotę Kościoła, duszpasterstwa oraz funkcji podstawowych i uzupełniających oraz potrafi przestawić ich główne przejawy.

Bdb (5): wykazuje się bardzo dużą wiedzą na temat istoty Kościoła, duszpasterstwa oraz funkcji podstawowych i uzupełniających, ich wzajemnej relacji i potrafiąc harmonijnie łączyć ich główne przejawy....

EK 2 - Student "dobrze orientuje się w aktualnym stanie wiedzy w zakresie istoty, podstaw teologicznych, metod i form duszpasterstwa zwyczajnego i nadzwyczajnego".

Na ocenę;

Ndst (2): nie ma podstawowej wiedzy dotyczącej istoty, podstaw teologicznych, metod i form duszpasterstwa zwyczajnego oraz nadzwyczajnego.

Dst (3): w ograniczonym stopniu potrafi ukazać istotę, podstawy teologiczne duszpasterstwa, metody i formy duszpasterstwa zwyczajnego oraz nadzwyczajnego.

Db (4): poprawnie przedstawia, nawiązując do wskazań Magisterium, istotę, podstawy teologiczne duszpasterstwa, metody i formy duszpasterstwa zwyczajnego oraz nadzwyczajnego, ukazując różnorodne sposoby jego realizowania.

Bdb (5): wykazuje się, nawiązując do wskazań Magisterium i literatury teologicznopastoralnej, bardzo dużą wiedzą dotyczącą istoty, podstaw teologicznych duszpasterstwa, metody i formy duszpasterstwa zwyczajnego oraz nadzwyczajnego, ukazując sposoby jego odnowy w kontekście nawrócenia pastoralnego i duszpasterstwa misyjnego.

EK 3 - Student "potrafi prognozować zachodzące przemiany i budować, adekwatne do nich, teologiczne modele i programy działalności duszpasterskiej".

Na ocenę;

Ndst (2): nie potrafi dokonać podstawowej prognozy zachodzących przemian i budować, adekwatnie do nich, jakichkolwiek teologicznych modeli i programów działalności duszpasterskiej.

Dst (3): w ograniczonym stopniu potrafi dokonać podstawowej prognozy zachodzących przemian i budować, adekwatnie do nich, proste teologiczne modele i programy działalności duszpasterskie.

Db (4): w dobrym stopniu potrafi potrafi prognozować zachodzące przemiany i budować, adekwatnie do nich, teologiczne modele i programy działalności duszpasterskie.

Bdb (5): jest wnikliwym prognostykiem zachodzących wielorakich przemian, budując, adekwatnie do nich, interdyscyplinarne modele działalności duszpasterskiej i i stwarzając perspektywiczne programy ich urzeczywistniania,

łącznie z narzędziami ewaluacyjnymi.

EK 4 - Student "uwzględniając właściwie odczytane <znaki czasu>, potrafi kreatywnie poszukiwać nowych obszarów badań dotyczących duszpasterskiej odpowiedzi Kościoła na wyzwania współczesności".

Na ocenę;

Ndst (2): nie potrafi poprawnie odczytać <znaków czasu> i wskazać obszarów badań dotyczących duszpasterskiej odpowiedzi Kościoła na wyzwania współczesności.

Dst (3): w ograniczonym stopniu potrafi odczytać <znaki czasu> i wskazać na wybrane obszary badań dotyczące duszpasterskiej odpowiedzi Kościoła na wyzwania współczesności.

Db (4): właściwie odczytuje <znaki czasu> i adekwatnie do nich wskazuje obszary badań dotyczące duszpasterskiej odpowiedzi Kościoła na wyzwania współczesności.

Bdb (5): z wielkim znawstwem odczytuje wielorakie <znaki czasu> i adekwatnie do nich wskazując obszary badań dotyczące duszpasterskiej odpowiedzi Kościoła na wyzwania współczesności, kreatywnie buduje interdyscyplinarne modele duszpasterskie.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest aktywna i obowiązkowa obecność na zajęciach oraz egzamin ustny obejmujący znajomość lektur i treści wykładu.