Teologia dogmatyczna

podstawowy

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Poziom przedmiotu: podstawowy

Cele przedmiotu: Poszerzenie zagadnienie omawianych podczas wykładu. Nabycie umiejętności samodzielnego opracowywania zagadnień szczegółowych i ich przedstawienia z udzielaniem odpowiedzi na zadawane pytania. Samodzielna praca z wykorzystaniem tekstów źródłowych.

Wymagania wstępne: Podstawowe wiadomości z pneumatologii i teologii łaski w zakresie wykładu. Ogólna orientacja w literaturze przedmiotu.

Treści merytoryczne: Bierzmowanie sakramentem Ducha Świętego. Geneza i charakterystyka ruchu zielonoświątkowego. Maryja Oblubienicą Ducha Świętego. Charyzmaty we współczesnych ruchach charyzmatycznych. Żeński wymiar Boga: feminizm i tradycja Kościoła. Usprawiedliwienie – dar Boga czy osiągnięcie człowieka.

Rzeczowe i osobowe rozumienie łaski. Łaska – coś czy Ktoś? Rozumienie łaski w teologii prawosławnej. Wolność człowieka i konieczność łaski Bożej. Łaska dla wszystkich czy dla wybranych?

Metody oceny: Pisemna prezentacja wybranego zagadnienie i jego przedstawienie w grupie; umiejętność dyskusji na prezentowane tematy.

Adamiak E., Milcząca obecność; Balter L., Duch Święty we współczesnej teologii katolickiej, w: Zeszyty Naukowe KUL, 3/1976; Camelot P.Th., Bierzmowanie a wylanie Ducha, Communio 1992, Nr 2; Ferdek B., Sekty i nowe ruchy religijne, Wrocław 1998; Gendron L., Duch Święty jako postać kobieca, w: Communio „Duch Odnowiciel", t. 12; Jan Paweł II, Kościół jako wspólnota bogata w charyzmaty. Katecheza, 24 czerwca 1992; Jan Paweł II, List apostolski Mulieris dignitatem; Laurentin R., Nieznany Duch Święty, Znak, Kraków 1998; Pasek Z., Ruch zielonoświątkowy. Próba monografii, Kraków 1992; Pawłowicz Z., Kościół i sekty w Polsce, Gdańsk 1996; Radl W., Bierzmowanie w Nowym Testamencie, Communio 1992, Nr 2; Rafiński G., Pawłowe pojęcie charyzmatów, Comunio „Duch Odnowiciel", t. 12; Ratzinger J., Drogi wiary w dobie współczesnych przemian, Comminio 1992, Nr 2; Sullivan F. A., Charyzmaty i Odnowa Charyzmatyczna, Warszawa 1986; Szczotok E., Duch Święty i jego obecność w Kościele, Katowice 1997; Buxakowski J., Antropologia nadprzyrodzona. Łaska i człowiek, Pelplin 1982; de Lubac H., O naturze i łasce, Kraków 1986; Granat W., O łasce Bożej udzielanej przez Chrystusa Odkupiciela, Lublin 1959; Greshake G., Wprowadzenie do nauki o łasce, przeł. S. Jopek, Kraków 2005; Kijas Z., Traktat o Duchu Świętym i łasce, Warszawa 2007 (Dogmatyka "z muszelką" t. 4); Kraus G., Nauka o łasce. Zbawienie jako łaska (Podręcznik Teologii Dogmatycznej, traktat IX), przeł. W. Szymona, Kraków 1999; Morawski M., Dogmat łaski - wykłady o porządku nadprzyrodzonym, Kraków 1964; Napiórkowski A., Usprawiedliwienie grzesznika. Czy potępienia doktrynalne z XVI w. zachowują nadal swoją ważność?, Kraków 1998; Napiórkowski C. Bóg łaskawy, Warszawa 2001; Oko D., Łaska i wolność. Łaska w Biblii, nauczaniu Kościoła i teologii współczesnej, Kraków 1997; Zuberbier A., Relacja natura - nadprzyrodzoność, Warszawa 1973.