Misje a promocja ludzka

podstawowy

KKR2_ W01

KKR2_W02

KKR2_U01

KKR2_U06

KKR2_K05

Wymagania wstępne: podstawowa znajomość terminologii związanej z rozwojem oraz procesów gospodarczych, społecznych i politycznych, zachodzących we współczesnym świecie.

Cele przedmiotu: ogólna orientacja w najważniejszych procesach i wydarzeniach związanych pomocą w rozwoju i wprowadzaniem najbardziej podstawowych praw człowieka.

Treści merytoryczne: Po dwóch tysiącach lat głoszenia Ewangelii niektórzy nadal pytają: Czy misje wśród niechrześcijan są jeszcze aktualne? Czy ich wystarczającym celem nie jest ludzki postęp? Te dramatyczne pytania postawił także Jan Paweł II w encyklice Redemptoris missio. Po epoce kolonialnej, w czasie wielkich przemian w teologii, pytanie o ludzki postęp, rozwój znalazło się w centrum uwagi. Pomimo pozornej oczywistości i swoistej niewinności okazało się ono zwodnicze dla praktyki misyjnej w wielu częściach świata. Wobec kryzysu teologii misji (ogromne rzesze niechrześcijan mogą i muszą znajdować zbawienie poza Kościołem; dialog międzyreligijny, który wyklucza nawracanie, itp.) i przemian politycznogospodarczych misjonarze zaczęli zastanawiać się, czy sensem ich służby nie jest uprzedzająca głoszenie Ewangelii, konkretna, materialna pomoc najbiedniejszym? Troska o ich wyzwolenie z niewoli politycznej i gospodarczej? Zmiana niesprawiedliwego systemu gospodarczego i politycznego? W jaki sposób jednak to uczynić? Jak zapobiec całej biedzie świata? Czy jest to możliwe? Wykład stara się ukazać zarys odpowiedzi na powyższe pytania, odwołując się do dwóch podstawowych pojęć: misji i promocji ludzkiej.

1. Misje a promocja ludzka: wyjaśnienie pojęć – „Misje”.

2. Misje a promocja ludzka – główne źródła problemu i kierunki rozwiązań.

3. Godność człowieka jako teologiczna podstawa zaangażowania Kościoła w sprawy społeczne, gospodarcze i polityczne.

4. Różnorodność koncepcji promocji ludzkiej i rola ewangelizacji w jej dwóch podstawowych etapach: negatywnym i pozytywnym.

5. Drogi i bezdroża pomocy w rozwoju.

6. Teologia wyzwolenia.

7. Globalizacja oraz gospodarczo-polityczny podział świata „Północ – Południe”.

8. Przeciwdziałanie klęsce głodu.

9. Troska o szkolnictwo.

10. Dzieła miłosierdzia.

11. Obrona ludzkiego życia.

12. Budowanie pokoju międzynarodowego i handel bronią.

13. Wielkie ruchy migracyjne.

14. Pandemia AIDS.

15. Sprawiedliwy podział ziemi i troska o ekologię.

Achútegui P. (red.), Mission and Development, Manila 1970.

Dhavamony M. (red.), Ewangelizacja, dialog i rozwój. Wybrane dokumenty Międzynarodowej Konferencji Teologicznej, Ngapur (Indie) 1971 r., Warszawa 1986.

Jan Paweł II, Encyklika Sollicitudo rei socialis, 30 XII 1987 r.

Jan Paweł II, Encyklika Redemptoris missio, 7 XII 1990 r.

Laurentin R., Rozwój a zbawienie, Warszawa 1972.

Pietrzak A., Opcja na rzecz ubogich znakiem wiarygodności Kościoła, Pieniężno 2002.

Różański J., Misje a promocja ludzka według dokumentów soborowych i posoborowych oraz praktyki misyjnej Kościoła, Warszawa 2001.

Saraiva Martins J., Evangelizzaione e promozione umana, Roma 1991.

KKR2_ W01 zna poszerzoną terminologię z zakresu nauk o komunikacji międzykulturowej i historycznej, rozumie ich źródła oraz zastosowania w obrębie zbliżonych dyscyplin naukowych

KKR2_W02 ma pogłębioną wiedzę na temat nauk o komunikacji międzykulturowej i historycznej oraz metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi

KKR2_U01 potrafi posługiwać się różnorodnymi formami nawiązywania, podtrzymywania i pielęgnowania kontaktów w zakresie komunikacji międzykulturowej

KKR2_U06 potrafi adekwatnie wykorzystywać bogactwo źródeł informacji w zakresie komunikacji międzykulturowej i historycznej, jak również dokonywać selekcji, oceny jakości i wiarygodności zebranych wiadomości

KKR2_K05 ma głębokie i utrwalone przekonanie o konieczności adekwatnego zachowania się wobec problematyki kulturowej i religijnej

Egzamin

Efekt kształcenia: zna główne zasady działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej, katechetycznej i charytatywnej Kościoła katolickiego, dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego

Ndst (2): nie zna podstawowych pojęć i faktów z zakresu historii misji w Afryce

Dst (3): zna podstawowe pojęcia i fakty z zakresu historii misji w Afryce

Db (4): potrafi przedstawić podstawowe tendencje w komunikacji międzykulturowej, wskazać mechanizmy jej prowadzenia

Bdb (5): precyzyjnie wskazuje na złożoność procesów historii misji w Afryce w czasie i przestrzeni

Efekt potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacji z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z wykorzystaniem wiedzy z zakresu historii misji w Afryce

Ndst (2): nie potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować podstawowych informacji z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytycznych sądów z wykorzystaniem wiedzy historyczno-misjologicznej

Dst (3): potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować podstawowe informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytycznych sądów z wykorzystaniem wiedzy historyczno-misjologicznej

Db (4): potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować szereg faktów z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytycznych sądów z wykorzystaniem wiedzy historyczno-misjologicznej

Bdb (5): potrafi ująć wiedzę historyczno-misjologiczną w wymiarze zderzenia kultur w ujęciu historycznym i geograficznym

Efekt kształcenia: ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów

Na ocenę:

Ndst (2): nie odczuwa potrzeby krytycznego i analitycznego spojrzenia na interdyscyplinarne rozwiązywanie problemów

Dst (3): analizuje jedynie pobieżnie interdyscyplinarność problemów powstałych w historii misji

Db (4): analizuje krytycznie tendencje istniejące w przekazach popularnych, aby podejmować świadome decyzje

Bdb (5): uważnie śledzi procesy ewangelizacji, analizuje je i wyciąga dojrzałe wnioski

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich założonych efektów kształcenia. O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z:

- egzaminu: dst – dst plus – 50-60%, db – db plus 60-85%, bdb – 85-100%;

- obecności na zajęciach: dst – od 60%; db – 60-95%, bdb – 95-100%.