Ontyczno-antropologiczne podstawy duchowości

nauki teologiczne

średnio-zaawansowany

STL_W01

STL_W03

STL_W08

STL_U02

STL_U04

STL_U06

STL_K02

STL_K04

Podstawowa wiedza z zakresu antropologii teologicznej

Celem zajęć jest prezentacja zasadniczych kierunków antropologiczno-teologicznych oraz ich implementacja w duchowości chrześcijańskiej.

Link do Zespołu zajęć: Ontyczno-antropologiczne podstawy duchowości II sem,

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ADYth7zl4Wws3Cq0Db1LqnANt24FiJsNivOZFPZ2Cfxs1%40thread.tacv2/conversations?groupId=fb66c3d6-e9d3-41d9-bab4-e9d849d9d261&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Kod: 3kw1jdq

Duchowość chrześcijańska jest współpracą człowieka z Bogiem. Poznanie osoby Boga jednocześnie odkrywa kim jest człowiek. Jest to jeden z istotnych elementów na drodze rozwoju życia duchowego. Zajęcia dotyczą problematyki antropologii. Opierają się na analizie tekstów antropologicznych św. Tomasza z Akwinu oraz św. Jana od Krzyża. Pierwszy z nich to systematyczny teolog o sprecyzowanym języku teologicznym. Św. Jan od Krzyża należy do klasyki mistyków chrześcijańskich. Obydwaj proponują określony schemat konstrukcji człowieka. Praca nad poznaniem tej konstrukcji jest niezwykle istotna dla rozwoju duchowości chrześcijanina bazującej na takich podstawach jak osobowość, podmiotowość a także układ i zależność poszczególnych władz.

1. Poznanie tekstów antropologicznych i różnorodnych koncepcji antropologii teologicznej

2. Umiejętność analizy tekstu oraz wyodrębnienia elementów istotnych dla zbudowania antropologicznej konstrukcji

3. Zastosowanie wiedzy antropologicznej do duchowości chrześcijańskiej

Lektura obowiązkowa

Św. Tomasz z Akwinu, Summa theologica, t. VI i VII;

Św. Jan od Krzyża, Droga Na górę Karmel, w: Dzieła, tł. B. Smyrak, Kraków 1986;

Literatura pomocnicza

A. Ruszala, Ze świętym Janem od Krzyża ku zjednoczeniu z Bogiem, Kraków 1999;

E. Stein, Wiedza Krzyża. Studium o św. Janie od Krzyża, w: Światło w ciemności, tl. J. Adamska, t. II, Kraków 1977;

H. Sanson, El espiritu humano según San Juan de la Cruz, Madrid 1962,

J.B. Lotz, Ich-du- wir, Fragen um der Menschen, Frankfurt am Main 1968;

K. Wojtyła, Osoba i czyn, Lublin 1994;

K. Wojtyła, Zagadnienie wiary w dziełach św. Jana od Krzyża, Kraków 1990; M. J. Adler, The Idea of Freedom. A Dialectical Examination of the Conceptionof Freedom, New York;

R. Guardini, Osoba i świat, Kraków 1969;

W. Granat, Ku syntezie definicji osoby, ZN KUL 3(1960) nr. 4; W. Granat, Personalizm chrześcijański. Teologia osoby ludzkiej, Lublin 1982,

Z Targoński, Przesłanki antropologiczne duchowości, w: Teologia duchowości katolickiej, pr. zb. pod red. W. Słomki, M. Chmielewskiego, J. Misiurka, A. Nowaka, Lublin 1993;

K. Góźdź, Teologia człowieka, Lublin 2006;

A.J. Nowak, Człowiek fakt i tajemnica, Rzeszów 2010.

W 1 Posiada ugruntowaną wiedzę z zakresu antropologii teologicznej.

W2 Posiada elementarną wiedze w zakresie interdyscyplinarności w antropologii

W3 Zna proces rozwoju psycho-duchowego człowieka

U1 Potrafi interpretować teksty i teorie antropologiczne w kontekście duchowości

U2 Umiejętnie stosuje zdobytą wiedze w pracy interdyscyplinarnej

U3 Umie podjąć merytoryczna dyskusję w dialogu antropologii teologicznej i dyscyplin pozateologicznych

K1 Rozpoznaje i rozumie potrzebę kształtowania personalistycznej wizji człowieka.

K2 Formuje priorytety antropologii chrześcijańskiej w przewiduje ich zastosowanie w formacji duchowej chrześcijanina.

Efekt W1; W2; W 3

- na ocenę bardzo dobrą student: potrafi zaprezentować modele antropologiczne, definiować poszczególne sfery człowieka, porównuje koncepcje teologiczne i pozateologiczne, sprawnie stosuje poznaną wiedze w opisie rozwoju duchowego człowieka

- na ocenę dobrą student zna podstawowe definicje i podziały, posiada ugruntowana wiedze z zakresu antropologii teologicznej.

- na ocenę dostateczną: posiada wystarczająca wiedze struktury człowieka, zna powiązanie sfer antropologicznych ze procesem rozwoju duchowego.

Efekt U 1; U 2; U 3

- na ocenę bardzo dobą student: analizuje poprawnie teksty antropologiczne, potrafi precyzyjnie określić błędy w tym zakresie, sprawnie stosuje wiedze w pracy interdyscyplinarnej

- na ocenę dobrą student prawidłowo analizuje źródła antropologiczne, umie rozpoznać zasadnicze różnice w modelach antropologicznych, potrafi przeprowadzić podstawową analizę porównawczą ujęć antropologicznych.

- na ocenę dostateczną student: potrafi nakreślić charakterystyczne elementy antropologiczne, wykazuje znaczenie antropologii dla duchowości

Efekt K1; K 2

- na ocenę bardzo dobrą student widzi możliwości kształtowania postaw religijno-społecznych, kreatywnie nakreśla drogę formacji duchowej człowieka

- na ocenę dobrą student: widzi potrzebę formacji duchowej bazującej na fundamencie antropologicznym, nakreśla podstawowe elementy formacji antropologiczno-duchowej.

- na ocenę dostateczną student rozpoznanie elementarne potrzeby i zagrożenia duchowe wynikające z antropologii, prawidłowo opisuje sytuację człowieka i społeczeństwa w zakresie antropologii i duchowości.