Polscy misjonarze i misjonarki w Afryce

podstawowy

STL_W05

STL_W09

STL_U05

STL_K02

Obecność polskich misjonarzy i misjonarek w Afryce powiększa się w XIX w. Początkowo polscy misjonarze wyjeżdżali głównie do Afryki Południowej oraz Mozambiku i Rodezji Północnej. W okresie międzywojennym obszar ich pracy poszerzył się nieco i zdynamizował pod względem ilościowym, ale liczebnie nie przewyższył polskiego zaangażowania misyjnego z przełomu wieków XIX i XX. Okres II wojny światowej i dwadzieścia lat po jej ukończeniu były czasem wyraźnej stagnacji w polskim zaangażowaniu misyjnym w Afryce. Otwarcie na misje afrykańskie pod koniec lat sześćdziesiątych XX w. systematycznie rosło, by osiągnąć swoje apogeum na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w. Mówiono wtedy o „nowej fali” misjonarzy, którzy tak swoją liczebnością, jak i zaangażowaniem wyraźnie zaznaczali swoją obecność w Kościele afrykańskim.

Niniejszy wykład ukazuje zaangażowania Kościoła w Polsce w prowadzeniu misji afrykańskich. Wyraża się ono głównie w posyłaniu personelu misyjnego, któremu towarzyszy zaangażowanie środków materialnych. Dzięki temu ta praca przyniosła owoce nie tylko duchowe, ale także służyła promocji ludzkiej. Na końcu przedstawiona jest charakterystyka metod pracy polskich misjonarzy i podjęta na tej podstawie refleksja na temat ich przygotowania do pracy misyjnej.

1. Główne etapy ewangelizacji Afryki.

2. Dynamika wyjazdów polskich misjonarzy do Afryki.

3. Polscy misjonarze i misjonarki w Mariannhill.

4. Pozostali polscy misjonarze i misjonarki w Afryce Południowej.

5. Misje jezuitów nad Zambezi.

6. Pozostali polscy misjonarze i misjonarki w Zambii.

7. Polscy misjonarze w Afryce Północnej.

8. Werbiści w Afryce Zachodniej.

9. Pozostali polscy misjonarze i misjonarki w Afryce Zachodniej.

10. Polscy oblaci w Kamerunie.

11. Polscy misjonarze i misjonarki w Afryce Wschodniej.

12. Polscy misjonarze i misjonarki w Afryce Środkowej.

13. Cechy charakterystyczne pracy misyjnej w pierwszej połowie XX w.

14. Współczesne cechy charakterystyczne pracy polskich misjonarzy.

15. Praca na rzecz promocji ludzkiej.

Białek C., Jezuici polscy w Misji Zambeskiej, Warszawa: Papieski Instytut Studiów Kościelnych 1980.

Gregont K., Działalność edukacyjno-religijna Kościoła katolickiego w Ghanie w latach 1957-2005. Studium pedagogiczno-religijne, Warszawa: Wydawnictwo Verbinum 2008.

Grzebień L., Pionierski trud misjonarzy słowiańskich 1881-1962, Kraków 1977.

Kant B., Polscy salezjanie na misjach, Warszawa; Wydawnictwo Salezjańskie 2005.

Pałyga J., Pallotyni w Rwandzie i Zairze, Warszawa: Pallotinum 1991.

Różański J., Działalność polskich misjonarzy oblatów Maryi Niepokalanej w Kamerunie (1970-2010), Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2015.

Różański J., Polskie misjonarki i misjonarze w Afryce, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2012.

Ma uporządkowaną wiedzę ogólną o relacjach pracy misyjnej i jej relacji do kultury; potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać i wykorzystywać informacje w odniesieniu do współczesnych problemów związanych ze spotkaniem religii i kultury w Afryce.

Udział w wykładach: 30 godz.

Praca własna studenta: 20 godz.

Konsultacje z prowadzącym: 10 godz.

Razem: 60 godz. = 2 ECTS

Efekt kształcenia: ma uporządkowaną i pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu innych dyscyplin.

Na ocenę:

Ndst (2): nie zna podstawowych pojęć i faktów z zakresu pracy polskich misjonarzy i misjonarek w Afryce

Dst (3): zna podstawowe pojęcia i fakty z zakresu pracy polskich misjonarzy i misjonarek w Afryce

Db (4): potrafi przedstawić podstawowe tendencje w pracy polskich misjonarzy i misjonarek w Afryce

Bdb (5): precyzyjnie wskazuje na złożoność relacji między pracą misyjną a kulturami i religiami w czasie i przestrzeni, na podstawie pracy polskich misjonarzy i misjonarek w Afryce

Efekt kształcenia: potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacji z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z wykorzystaniem wiedzy historyczno-misjologicznej

Ndst (2): nie potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować podstawowych informacji z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytycznych sądów z wykorzystaniem wiedzy historyczno-misjologicznej

Dst (3): potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować podstawowe informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytycznych sądów z wykorzystaniem wiedzy historyczno-misjologicznej

Db (4): potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować szereg faktów z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytycznych sądów z wykorzystaniem wiedzy historyczno-misjologicznej

Bdb (5): potrafi ująć wiedzę historyczno-misjologiczną w wymiarze zderzenia kultur w ujęciu historycznym i geograficznym

Efekt kształcenia: ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów

Na ocenę:

Ndst (2): nie odczuwa potrzeby krytycznego i analitycznego spojrzenia na interdyscyplinarne rozwiązywanie problemów

Dst (3): analizuje jedynie pobieżnie interdyscyplinarność problemów powstałych w historii misji

Db (4): analizuje krytycznie tendencje istniejące w przekazach popularnych, aby podejmować świadome decyzje

Bdb (5): uważnie śledzi procesy ewangelizacji, analizuje je i wyciąga dojrzałe wnioski

Efekt kształcenia: posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin, zwłaszcza w zakresie nauk humanistycznych i społecznych

Ndst (2): nie posiada umiejętności integrowania wiedzy z różnych dyscyplin, zwłaszcza w zakresie nauk humanistycznych i społecznych

Dst (3): analizuje jedynie pobieżnie interdyscyplinarność problemów powstałych przez wieki w relacjach między misjami a kulturami i religiami

Db (4): analizuje krytycznie tendencje istniejące w przekazach popularnych, aby podejmować świadome decyzje

Bdb (5): uważnie śledzi procesy ewangelizacji, analizuje je i wyciąga dojrzałe wnioski

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich założonych efektów kształcenia. O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z:

- egzamin: dst – dst plus – 50-60%, db – db plus 60-85%, bdb – 85-100%;

- obecności na zajęciach: dst – od 60%; db – 60-95%, bdb – 95-100%.