Etyka 2

Etyka jest nauką filozoficzną zmierzającą do ustalenia moralnej wartości ludzkich czynów. Wykład stanowi próbę wyjaśnienia, na czym polega moralna interpretacja ludzkich działań (postaw, decyzji, reakcji itd.), tzn. jakie są kryteria oceny ludzkich czynów jako dobrych lub złych, słusznych bądź niesłusznych. Jest to więc refleksja nad tym, co człowiek powinien czynić i do czego powinien dążyć. Przedmiotem analiz jest związek, jaki zachodzi między działaniem a jego sprawcą. Pytania, jakie się pojawiają w tym obszarze dotyczą podmiotowości moralnej, odpowiedzialności za własne czyny, a także roli sumienia.

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

- K_W04: student ma wiedzę o normach konstytuujących i regulujących struktury i instytucje społeczne oraz o źródłach tych norm, ich naturze, zmianach i drogach wpływania na ludzkie zachowania wie, czym jest etyka jako odrębna dyscyplina filozoficzna, podsiadł znajomość jej historii i wymienia podstawowe kierunki etyczne, cele i metody uprawiania, etykę od dyscyplin pokrewnych, takich jak prawo, socjologia i psychologia moralności, bądź teologia moralna, posiada podstawową wiedzę na temat norm, wartości, cnót, sumienia, praw naturalnego oraz zasad współżycia społecznego.

- K_W07: student ma uporządkowaną znajomość i rozumie główne kierunki w obrębie bloków subdyscyplin filozoficznych:

1) logika, metafizyka, epistemologia, filozofia umysłu lub

2) etyka, filozofia polityki, filozofia społeczna, filozofia przyrody lub

3) estetyka, filozofia kultury.Zna zasady interpretacji tekstów poruszających problematykę moralną, odróżnia podstawowe metody badawcze i strategie argumentacyjne właściwe dla etyki zna rolę idei filozoficznych w procesie kształtowania się poglądu na naturę.

- K_U13: student formułuje w mowie i na piśmie problemy filozoficzne, stawia tezy oraz artykułuje własne poglądy w sprawach społecznych i światopoglądowych, student czyta i interpretuje teksty filozoficzne z zakresu etyki, słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji idei i najbardziej znanych problemów etycznych, wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i wykorzystuje informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych, potrafi ocenić ich wartość poznawczą, przytacza główne tezy badanych wypowiedzi filozoficznych, stosownie do ich istotności. Umie uzasadnić ważność problematyki etycznej, dobiera strategie argumentacyjne, na poziomie elementarnym konstruuje krytyczne argumenty, formułuje odpowiedzi na krytykę, dostrzega zależność między akceptowanymi tezami filozoficznymi i zajmowanym stanowiskiem w sprawach społecznych i światopoglądowych.

- K_K06: student rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za trafność przekazywanej wiedzy, z uczciwością naukową oraz rzetelnością i uczciwością w sytuacji prowadzenia sporu filozoficznego jest otwarty na możliwość racjonalnej interpretacji różnych, niekiedy bardzo odmiennych, dyskusji na tematy moralne, docenia potrzebę racjonalnego uzasadnienia ludzkiego postępowania oraz umie umieścić dane stanowisko w konkretnej kulturze, jak i podać jego bardziej uniwersalną interpretację, rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za trafność przekazywanej wiedzy, z uczciwością naukową oraz rzetelnością i uczciwością w sytuacji prowadzenia sporu filozoficznego, rozumie potrzebę ustawicznego pogłębiania swoich umiejętności językowych oraz potrafi samodzielnie wykorzystywać w tym celu dostępne mu źródła, czyta ze zrozumieniem teksty ogólne i specjalistyczne.

Punkty ECTS:

Udział w wykładzie on-line - 30

Lektura książek i artykułów - 20

Opracowanie tekstów - 10

Przygotowanie egzaminu ustnego - 30

SUMA GODZIN 90 (90:30 = 3)

LICZBA ECTS - 3

Przedmiotem materialnym etyki są „czyny ludzkie”. Czynem nazywamy wyłącznie świadome działanie człowieka. Żadne inne działanie nie zasługuje na tę nazwę. W tradycji filozoficznej Zachodu odpowiednikiem polskiego „czynu” jest łacińskie określenie „actus humanus". Czyn to tyle, co działanie właściwe człowiekowi jako osobie. Działanie to musi być świadome i wolne. Czyny ludzkie są przejawem świadomego i wolnego działania osoby.

Natomiast czymś zupełnie odmiennym jest „czyn człowieka”, czyli „actus hominis", który się w nas po prostu wydarza. Przykładem takiego „czynu człowieka” jest chociażby krążenie krwi w naszym organizmie czy też rozwój fizyczny. W tym przypadku człowiek ma świadomość tego, że coś się w nim wydarza, ale nie ma na to wpływu. „Actus hominis" nie jest owocem działania wolnej woli człowieka. W konsekwencji taki „czyn człowieka” nie może być przedmiotem materialnym etyki.

Przedmiotem formalnym etyki jest moralność ludzkich działań. Pod pojęciem „moralności” rozumie się zasadniczo dobro bądź zło ludzkich zachowań jako takich. Etyka nie interesuje się doskonałością czy też skutecznością naszych działań, ale zmierza do ustalenia ich wartości moralnej, pyta czy są dobre czy też złe.

Brak wymagań wstępnych