Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Filozofia przyrodoznawstwa

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-FI-123-WHLEM19
Kod Erasmus / ISCED: 08.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Filozofia przyrodoznawstwa
Jednostka: Instytut Filozofii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

FI1_W08 FI1_W11 FI1_U11 FI1_K08


Skrócony opis:

Celem wykładu jest ukazanie z perspektywy filozoficznej rozwoju nowożytnego przyrodoznawstwa i filozoficznej refleksji nad naukami przyrodniczymi w XX i XXI wieku. Będą ukazane istotne dla procesu kształtowania się przyrodoznawstwa momenty w zmianie podejścia do metody nauk przyrodniczych. Zostaną też zaprezentowane główne kierunki w filozofii nauki.

Pełny opis:

Na wykładzie zostanie najpierw zaprezentowana historia przejścia od filozofii przyrody do nauk przyrodniczych, zwłaszcza fizyki, chemii i biologii. Następnie zostaną przedstawione główne koncepcje nauk przyrodniczych, w tym kontekście zaś spór między realizmem a antyrealizmem w filozofii nauki, który ciągle się toczy i ciągle są podawane nowe argumenty za każdym z tych stanowisk. Poruszony też zostanie problem relacji między filozofią a naukami szczegółowymi.

Literatura:

Literatura:

A. Grobler, Prawda i racjonalnosc naukowa, wyd. Inter Esse,Kraków 1993.

S. Judycki, „Czy istnieja rozstrzygajace argumenty filozoficzne?”, Diametros, 2 (2004).

E. Kałuszynska, „Realizm w filozofii nauki”, Analecta Cracoviensia, XXXIII (2001).

H. Poincaré, Nauka i hipoteza, Warszawa 1908.

H. Putnam, „Czym jest realizm?”, Colloquia Communia,1–3 (1991).

R. Rodzen, Czy sukcesy nauki sa cudem?, wyd. Biblos, Tarnów 2005.

W. Sady, Racjonalna rekonstrukcja odkryc naukowych, wyd. UMCS, Lublin 1990.

W. Sady, Spór o racjonalność naukową. Od Poincarégo do Laudana, Wrocław 2000.

T. Sierotowicz, „Realizm w kontekście nauki”, Filozofia Nauki, 1 (1997).

M. Kotowski: Realizm zreformowany: Filozofia Iana Hackinga a spór o status poznawczy wiedzy naukowej. Wrocław: Oficyna Naukowa PFF, 2016.

A.F. Chalmers: Czym jest to co zwiemy nauką?. Wydawnictwo Siedmioróg, 1993.

M. Sikora: Realizm wobec wyzwań antyrealizmu: multidyscyplinarny przegląd stanowisk. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2011.

S. Judycki, „Twardy problem realizmu metafizycznego i współczesny antyrealizm, Roczniki Filozoficzne Tom LVII, numer 1 – 2009.

Carnap R., 2000, Wprowadzenie do filozofii nauki, Warszawa.

Dummett M., 1998, Logiczna podstawa metafizyki, Warszawa.

Feyerabend P.K., 1979, Jak być dobrym empirystą, Warszawa.

Giza P., 1990, Realizm Iana Hackinga a konstruktywny empiryzm B.C. van Fraassena, Lublin.

Goodman N., 1997, Jak tworzymy świat, Warszawa.

Kuhn T. 1968, Struktura rewolucji naukowych, Warszawa.

Nagel E., 1970, Struktura nauki, Warszawa.

Popper K.R., 1992, Wiedza obiektywna, Warszawa.

Putnam H., 1998, Wiele twarzy realizmu i inne eseje, Warszawa.

Quine W.V.O, 1986, Granice wiedzy i inne eseje filozoficzne, Warszawa.

Szubka T., 2001, Antyrealizm semantyczny, Lublin.

Woleński J., 2003, Epistemologia. Tom III – Prawda i realizm, Kraków.

Zeidler P., 1993, Spór o status poznawczy teorii, Poznań.

Cartwright N., 1981, How the Laws of Physics Lie, Oxford.

Devitt M., 1984, Realism and Truth, London.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

FI1_W08: zna i rozumie główne kierunki i stanowiska współczesnej filozofii przyrody i przyrodoznawstwa

FI1_W11: zna ogólne zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych dotyczących nauk przyrodniczych a zmianami w kulturze i w społeczeństwie

FI1_U11: przytacza główne tezy badanych wypowiedzi filozoficznych, stosownie do ich istotności

FI1_K08: ma świadomość znaczenia europejskiego dziedzictwa filozoficznego dla rozumienia wydarzeń społecznych i

kulturalnych

ECTS [1 ECTS = 30(25) godz.]:

- udział w wykładzie: 30 godz.

- konsultacje i lektura tekstów: 35 godz.

- przygotowanie do egzaminu: 25 godz.

Suma godzin: 90 [90/30(25)=3]

liczba ECTS: 3

Metody i kryteria oceniania:

Metody oceny: podstawą zaliczenia będą dwie prace zaliczeniowe na temat materiału przedstawionego na wykładzie wzbogaconego lekturą. Terminy oddania prac: pierwsza w połowie semestru, druga na koniec semestru. Dalsze szczegółowe kryteria oceniania zostaną podane uczestnikom w trakcie zajęć.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)