Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

WMSF: Bóg i przyroda – filozoficzna problematyka cudu

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-FI-212-WMSFP-S21
Kod Erasmus / ISCED: 08.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0223) Filozofia i etyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: WMSF: Bóg i przyroda – filozoficzna problematyka cudu
Jednostka: Instytut Filozofii
Grupy: Grupa przedmiotów ogólnouczelnianych - obszar nauk humanistycznych i społecznych (studia II stopnia)
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aPpbJ0Eh_kvLjC3MYkSxJq_XFJkCvCJAo4MpZRCm0s6o1%40thread.tacv2/conversations?groupId=193e9ded-f5e1-4e65-abd7-b346f14883bd&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Punkty ECTS i inne: 3.00 (zmienne w czasie) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

W06; FI2_W07; FI2_W08; FI2_U06;

Skrócony opis:

Zajęcia poświęcone są prezentacji współczesnej problematyki zdarzeń cudownych w ujęciu filozoficznym, w nawiązaniu do problematyki naukowo-przyrodniczej i teologicznej. Zagadnienie zdarzeń cudownych zostanie zaprezentowane w perspektywie ontologii cudu (czym jest cud) oraz epistemologii cudu (jak cud jest rozpoznawany). Przedstawiona zostanie także kwestia relacji między zdarzeniem cudownym a wiedzą naukową, między poznaniem naukowym a poznaniem teologicznym oraz propozycje modeli współdziałania Boga i przyrody. Ponadto zaprezentowane zostanie autorskie systemowe ujęcie cudu, obejmujące całościowe i interdyscyplinarne jego rozumienie.

Pełny opis:

Ujmując rzecz od strony praktyki poszukiwań filozoficznych, filozofię cudu należałoby uznać za twór poniekąd „sztuczny”, tzn. wynaleziony przez uczonych, którzy starają się usystematyzować rozmaite zagadnienia znajdujące się w obszarze zainteresowań filozofów. Wśród nich można wyodrębnić także zagadnienie cudu. Trudno jednak mówić o jednej filozofii cudu, gdyż różnicuje się ona w zależności od przyjmowanych założeń i uznawanego nurtu filozoficznego. Inaczej prezentuje się zagadnienie cudu z perspektywy klasycznej metafizyki, czy personalizmu, a inaczej z punktu widzenia np. filozofii analitycznej. Z pewnością jednak każda filozofia cudu zakłada określoną postawę światopoglądową uwzględniającą odniesienie do religijnego wymiaru ludzkiej egzystencji. Ze względu zaś na przedmiot swojego zainteresowania filozofia cudu sytuuje się na styku różnych dziedzin filozoficznych, przede wszystkim: filozofii religii, filozofii Boga, metafizyki, filozofii przyrody, antropologii, ale także filozofii nauki i aksjologii. Dodatkowo należy pamiętać, że „cud” jest pojęciem używanym przede wszystkim w teologii. Filozofia cudu musi zatem pozostać otwarta na współpracę z teologią, której rozumienie cudu musi uwzględnić. Jednocześnie powinna zachowywać kontakt z naukami przyrodniczymi, gdyż cud zawsze traktowany jest jako zjawisko podlegające w pewnym zakresie badaniu empirycznemu. Zatem, najogólniej mówiąc, współczesna filozofia cudu to zbiór dociekań i ustaleń teoretycznych na temat zdarzenia określanego jako cud zarówno w zakresie ontologii cudu (czym cud jest?; jaka jest jego struktura?), jak i jego epistemologii (czy i jak może on zostać rozpoznany oraz wyjaśniony?), które, choć posiadają charakter badań interdyscyplinarnych, pod względem metodologicznym nie wykraczają poza filozoficzną płaszczyznę poznania. Tak rozumiana filozofia cudu posiada spory krąg przedstawicieli i znalazła miejsce w wielu publikacjach o charakterze naukowym (filozoficznym), co może stanowić dodatkowy argument na rzecz jej wyodrębnienia i poświęcenia jej uwagi w niniejszym wykładzie.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. A. Świeżyński, Filozofia cudu. W poszukiwaniu adekwatnej koncepcji zdarzenia cudownego, Wydawnictwo UKSW, Warszawa 2012.

2. C. S. Lewis, Cuda, Poznan 2010.

3. M. Tałasiewicz, Racjonalność wiary w cuda, Znak 63(2011)5(672), s. 99-105.

4. T. Wojciechowski, Z problematyki cudów, Analecta Cracoviensia 18(1986), s. 37-59.

Literatura uzupełniająca (w j. angielskim):

1. Basinger D., Basinger R., Philosophy and Miracle. The Contemporary Debate (Problems in Contemporary Philosophy. Volume 2), Lewiston

2. Corner D., The Philosophy of Miracles, London

3. Geisler N. L., Miracles and Modern Thought, Grand Rapids 1982.

4. Larmer R. A., Water into Wine? An Investigation of the Concept of Miracle, Montreal - Kingston - London - Buffalo 1996.

5. Swinburne R., The Concept of Miracle, London 1970.

6. The Cambridge Companion to Miracles, red. G. H. Twelftree, Cambridge 2011.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

Wiedza:

1. student posiada wiedzę na temat historycznych koncepcji ontologii i epistemologii

zdarzenia cudownego

2. student ma rozeznanie we współczesnej problematyce przyrodniczej i teologicznej związanej z

filozofią cudu

Umiejętności:

1. student potrafi charakteryzować i porównywać ze sobą rozmaite koncepcje zdarzeń

cudownych

2. student analizuje i prezentuje poglądy filozoficzne dotyczące zagadnienia cudu

Kompetencje:

1. student jest świadomy konieczności interdyscyplinarnego ujmowania zagadnienia

zdarzeń cudownych i znaczenia światopoglądowego tego zagadnienia

2. student posiada krytyczne uwrażliwienie względem poglądów związanych z pojmowaniem

zdarzeń cudownych

ECTS [1 ECTS = 30(25) godz.]:

udział w wykładzie: 30 godz.

lektura tekstów: 15 godz.

przygotowanie do egzaminu: 45 godz.

Suma godzin: 90 [90/30(25)=3]

Liczba ECTS: 3

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę końcową składają się:

1. uczestniczenie w zajęciach

skala oceny za obecność:

15 = 5

14 = 4,5

13 = 4

12 = 3,5

11 = 3

10-0 = 2

(w przypadku mniejszej liczby zrealizowanych zajęć skala ulegnie zmianie)

2. ocena z prezentacji przygotowanej przez studenta w ramach egzaminu końcowego

(szczegółowe informacje dotyczące prezentacji zostaną podane w trakcie zajęć)

Ocena końcowa jest średnią ważoną oceny z uczestniczenia w zajęciach (1/4) i oceny z

egzaminu końcowego (3/4).

Ocena końcowa może zostać podwyższona dzięki aktywności studenta w trakcie zajęć, która zostanie odnotowana przez prowadzącego.

Oceniana jest merytoryczna poprawność prezentacji i twórcze zaprezentowanie zagadnienia.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 20 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Adam Świeżyński
Prowadzący grup: Adam Świeżyński
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aPpbJ0Eh_kvLjC3MYkSxJq_XFJkCvCJAo4MpZRCm0s6o1%40thread.tacv2/conversations?groupId=193e9ded-f5e1-4e65-abd7-b346f14883bd&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Wykład - Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs)

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

PO/H2 - obszar nauk humanistycznych - II stopień

Skrócony opis:

Zajęcia poświęcone są prezentacji współczesnej problematyki zdarzeń cudownych w ujęciu filozoficznym, w nawiązaniu do problematyki naukowo-przyrodniczej i teologicznej. Zagadnienie zdarzeń cudownych zostanie zaprezentowane w perspektywie ontologii cudu (czym jest cud) oraz epistemologii cudu (jak cud jest rozpoznawany). Przedstawiona zostanie także kwestia relacji między zdarzeniem cudownym a wiedzą naukową, między poznaniem naukowym a poznaniem teologicznym oraz propozycje modeli współdziałania Boga i przyrody. Ponadto zaprezentowane zostanie autorskie systemowe ujęcie cudu, obejmujące całościowe i interdyscyplinarne jego rozumienie.

Pełny opis:

Ujmując rzecz od strony praktyki poszukiwań filozoficznych, filozofię cudu należałoby uznać za twór poniekąd „sztuczny”, tzn. wynaleziony przez uczonych, którzy starają się usystematyzować rozmaite zagadnienia znajdujące się w obszarze zainteresowań filozofów. Wśród nich można wyodrębnić także zagadnienie cudu. Trudno jednak mówić o jednej filozofii cudu, gdyż różnicuje się ona w zależności od przyjmowanych założeń i uznawanego nurtu filozoficznego. Inaczej prezentuje się zagadnienie cudu z perspektywy klasycznej metafizyki, czy personalizmu, a inaczej z punktu widzenia np. filozofii analitycznej. Z pewnością jednak każda filozofia cudu zakłada określoną postawę światopoglądową uwzględniającą odniesienie do religijnego wymiaru ludzkiej egzystencji. Ze względu zaś na przedmiot swojego zainteresowania filozofia cudu sytuuje się na styku różnych dziedzin filozoficznych, przede wszystkim: filozofii religii, filozofii Boga, metafizyki, filozofii przyrody, antropologii, ale także filozofii nauki i aksjologii. Dodatkowo należy pamiętać, że „cud” jest pojęciem używanym przede wszystkim w teologii. Filozofia cudu musi zatem pozostać otwarta na współpracę z teologią, której rozumienie cudu musi uwzględnić. Jednocześnie powinna zachowywać kontakt z naukami przyrodniczymi, gdyż cud zawsze traktowany jest jako zjawisko podlegające w pewnym zakresie badaniu empirycznemu. Zatem, najogólniej mówiąc, współczesna filozofia cudu to zbiór dociekań i ustaleń teoretycznych na temat zdarzenia określanego jako cud zarówno w zakresie ontologii cudu (czym cud jest?; jaka jest jego struktura?), jak i jego epistemologii (czy i jak może on zostać rozpoznany oraz wyjaśniony?), które, choć posiadają charakter badań interdyscyplinarnych, pod względem metodologicznym nie wykraczają poza filozoficzną płaszczyznę poznania. Tak rozumiana filozofia cudu posiada spory krąg przedstawicieli i znalazła miejsce w wielu publikacjach o charakterze naukowym (filozoficznym), co może stanowić dodatkowy argument na rzecz jej wyodrębnienia i poświęcenia jej uwagi w niniejszym wykładzie.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. A. Świeżyński, Filozofia cudu. W poszukiwaniu adekwatnej koncepcji zdarzenia cudownego, Wydawnictwo UKSW, Warszawa 2012.

2. C. S. Lewis, Cuda, Poznan 2010.

3. M. Tałasiewicz, Racjonalność wiary w cuda, Znak 63(2011)5(672), s. 99-105.

4. T. Wojciechowski, Z problematyki cudów, Analecta Cracoviensia 18(1986), s. 37-59.

Literatura uzupełniająca (w j. angielskim):

1. Basinger D., Basinger R., Philosophy and Miracle. The Contemporary Debate (Problems in Contemporary Philosophy. Volume 2), Lewiston

2. Corner D., The Philosophy of Miracles, London

3. Geisler N. L., Miracles and Modern Thought, Grand Rapids 1982.

4. Larmer R. A., Water into Wine? An Investigation of the Concept of Miracle, Montreal - Kingston - London - Buffalo 1996.

5. Swinburne R., The Concept of Miracle, London 1970.

6. The Cambridge Companion to Miracles, red. G. H. Twelftree, Cambridge 2011.

Wymagania wstępne:

Brak

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)