Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Ogólna metodologia nauk

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-FI-N112-OMN
Kod Erasmus / ISCED: 08.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0223) Filozofia i etyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Ogólna metodologia nauk
Jednostka: Instytut Filozofii
Grupy: Przedmioty obowiązkowe - rok 2 stopień I (tzw. stary program)
Przedmioty obowiązkowe 1 lub 2 rok - stopień I
Punkty ECTS i inne: 5.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

FI1_W02; FI1_W10; FI1_U06;

FI1_U09;FI1_W02; FI1_W10; FI1_U02;

FI1_U06; FI1_U09; FI1_K04;

Wymagania wstępne:

Warunkiem koniecznym możliwości uczestniczenia w zajęciach jest ukończenie kursu Logika 1.

Skrócony opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii.

Pełny opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii. Pierwszy blok tematyczny prezentowany na zajęciach omawia sposoby uzasadniania zdań w nauce (wykłady: 2-7). Dotyczy więc właściwych czynności wiedzotwórczych. Zaprezentowane tu zostaną bezpośrednie sposoby uzasadniania zdań takie, jak doświadczenie, konwencja terminologiczna, intuicja, czy autorytet oraz pośrednie, w postaci podstawowych typów rozumowań stosowanych w nauce. Problematyka ta zostanie zaprezentowana w ujęciu historycznym na tle sporu między indukcjonizmem a hipotetyzmem. Ten cykl tematyczny zostanie zamknięty omówieniem pojęcia wyjaśniania naukowego i zaprezentowania podstawowych jego modeli. Kolejny blok zagadnień dotyczy struktury teorii naukowych (wykłady: 8-12). Poza charakterystyką takich pojęć, jak teoria naukowa, prawo nauki, model, zostanie przedyskutowana tu rola wstępnych czynności wiedzotwórczych, do których zalicza się definiowanie, klasyfikowanie i porządkowanie. Poszczególne klasyczne rozróżnienia typów nauk i ich odmienności metodologiczne zostaną omówione w ostatnim bloku zajęć (wykłady: 13-15).

Literatura:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, Warszawa 1965,

The Blackwell Guide to the Philosophy of Science, (ed. P. Machamer and M. Silberstein), Malden-Oxford 2001,

A Companion to the Philosophy of Science, (ed. W. H. Newton-Smith), Malden-Oxford 2001,

A. Grobler, Metodologia nauk, Kraków 2006,

T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków 1961.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

ECTS [1 ECTS = 30(25) godz.]:

udział w wykładzie: 30 godz.

udział w ćwiczeniach: 15 godz.

przygotowanie lektur: 30 godz.

przygotowanie do ćwiczeń: 15 godz.

przygotowanie do wykładów: 30 godz.

przygotowanie do końcowego kolokwium z ćwiczeń: 10 godz.

przygotowanie do egzaminu: 20 godz.

suma godzin: 150 [150/30(25)=3]

liczba ECTS: 5 (2+3)

Wiedza: absolwent zna i rozumie

1. podstawową terminologię z zakresu ogólnej metodologii nauk.

2. normy konstytuujące i regulujące struktury i instytucje społeczne oraz

źródła tych norm, ich naturę, zmiany i wpływ na ludzkie zachowania,

3. wzajemne powiązania i komplementarność pomiędzy poznaniem typu

filozoficznego a typu pozafilozoficznego oraz główne kierunki w obrębie

subdyscyplin filozoficznych.

Umiejętności: absolwent potrafi

1. czytać i interpretować zaawansowany tekst filozoficzny oraz poprawnie

stosować poznaną terminologię filozoficzną,

2. formułować złożone problemy filozoficzne, stawiać tezy oraz artykułować

własne poglądy w sprawach społecznych i kulturowych,

3. prowadzić na poziomie podstawowym pracę badawczą pod kierunkiem

opiekuna naukowego lub kierownika zespołu badawczego.

Kompetencje społeczne: absolwent jest gotowy do

1. uwzględniania problematyki etycznej związanej z odpowiedzialnością za

trafność przekazywanej wiedzy, z uczciwością naukową oraz rzetelnością

i uczciwością w sytuacji prowadzenia sporu filozoficznego.

Metody i kryteria oceniania:

Cykl wykładów kończy się egzaminem pisemnym, ewentualnie w razie konieczności ustnym (Ms Teams). Obowiązuje na nim materiał przedstawiony na wykładach oraz lektury. Warunkiem koniecznym przystąpienia do egzaminu jest otrzymanie zaliczenia z ćwiczeń. Do zaliczenia ćwiczeń konieczna jest obecność na nich (dopuszczalna jest jedna nieobecność) i zaliczenie kolokwium końcowego z ćwiczeń (pisemne, ewentualnie w razie konieczności ustne - Ms Temas).

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-01 - 2022-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Marek Porwolik
Prowadzący grup: Marek Porwolik
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Skrócony opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii.

Pełny opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii. Pierwszy blok tematyczny prezentowany na zajęciach omawia sposoby uzasadniania zdań w nauce (wykłady: 2-7). Dotyczy więc właściwych czynności wiedzotwórczych. Zaprezentowane tu zostaną bezpośrednie sposoby uzasadniania zdań takie, jak doświadczenie, konwencja terminologiczna, intuicja, czy autorytet oraz pośrednie, w postaci podstawowych typów rozumowań stosowanych w nauce. Problematyka ta zostanie zaprezentowana w ujęciu historycznym na tle sporu między indukcjonizmem a hipotetyzmem. Ten cykl tematyczny zostanie zamknięty omówieniem pojęcia wyjaśniania naukowego i zaprezentowania podstawowych jego modeli. Kolejny blok zagadnień dotyczy struktury teorii naukowych (wykłady: 8-12). Poza charakterystyką takich pojęć, jak teoria naukowa, prawo nauki, model, zostanie przedyskutowana tu rola wstępnych czynności wiedzotwórczych, do których zalicza się definiowanie, klasyfikowanie i porządkowanie. Poszczególne klasyczne rozróżnienia typów nauk i ich odmienności metodologiczne zostaną omówione w ostatnim bloku zajęć (wykłady: 13-15).

Literatura:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, Warszawa 1965,

The Blackwell Guide to the Philosophy of Science, (ed. P. Machamer and M. Silberstein), Malden-Oxford 2001,

A Companion to the Philosophy of Science, (ed. W. H. Newton-Smith), Malden-Oxford 2001,

A. Grobler, Metodologia nauk, Kraków 2006,

T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków 1961.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-01 - 2023-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin, 15 miejsc więcej informacji
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Marek Porwolik
Prowadzący grup: Marek Porwolik
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Skrócony opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii.

Pełny opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii. Pierwszy blok tematyczny prezentowany na zajęciach omawia sposoby uzasadniania zdań w nauce (wykłady: 2-7). Dotyczy więc właściwych czynności wiedzotwórczych. Zaprezentowane tu zostaną bezpośrednie sposoby uzasadniania zdań takie, jak doświadczenie, konwencja terminologiczna, intuicja, czy autorytet oraz pośrednie, w postaci podstawowych typów rozumowań stosowanych w nauce. Problematyka ta zostanie zaprezentowana w ujęciu historycznym na tle sporu między indukcjonizmem a hipotetyzmem. Ten cykl tematyczny zostanie zamknięty omówieniem pojęcia wyjaśniania naukowego i zaprezentowania podstawowych jego modeli. Kolejny blok zagadnień dotyczy struktury teorii naukowych (wykłady: 8-12). Poza charakterystyką takich pojęć, jak teoria naukowa, prawo nauki, model, zostanie przedyskutowana tu rola wstępnych czynności wiedzotwórczych, do których zalicza się definiowanie, klasyfikowanie i porządkowanie. Poszczególne klasyczne rozróżnienia typów nauk i ich odmienności metodologiczne zostaną omówione w ostatnim bloku zajęć (wykłady: 13-15).

Literatura:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, Warszawa 1965,

The Blackwell Guide to the Philosophy of Science, (ed. P. Machamer and M. Silberstein), Malden-Oxford 2001,

A Companion to the Philosophy of Science, (ed. W. H. Newton-Smith), Malden-Oxford 2001,

A. Grobler, Metodologia nauk, Kraków 2006,

T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków 1961.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-15 - 2024-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin, 15 miejsc więcej informacji
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Marek Porwolik
Prowadzący grup: Marek Porwolik
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Egzaminacyjny
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii.

Pełny opis:

Wykłady i ćwiczenia są prezentacją i omówieniem tradycyjnej problematyki metodologii nauk. Sprowadza się ona do charakterystyki podejmowanych w nauce czynności wiedzotwórczych oraz do charakterystyki ich rezultatów, w postaci teorii naukowych. Zajęcia mają przybliżyć słuchaczom teorię sposobów zdobywania wartościowego poznania w nauce oraz uczyć ich jak organizować, programować i realizować w praktyce, tego rodzaju poznanie. Uwzględniane w tradycyjnej metodologii nauk czynności wiedzotwórcze dzieli się zwykle na trzy grupy: 1) wstępne, 2) właściwe i 3) budowanie teorii. Pierwszy blok tematyczny prezentowany na zajęciach omawia sposoby uzasadniania zdań w nauce (wykłady: 2-7). Dotyczy więc właściwych czynności wiedzotwórczych. Zaprezentowane tu zostaną bezpośrednie sposoby uzasadniania zdań takie, jak doświadczenie, konwencja terminologiczna, intuicja, czy autorytet oraz pośrednie, w postaci podstawowych typów rozumowań stosowanych w nauce. Problematyka ta zostanie zaprezentowana w ujęciu historycznym na tle sporu między indukcjonizmem a hipotetyzmem. Ten cykl tematyczny zostanie zamknięty omówieniem pojęcia wyjaśniania naukowego i zaprezentowania podstawowych jego modeli. Kolejny blok zagadnień dotyczy struktury teorii naukowych (wykłady: 8-12). Poza charakterystyką takich pojęć, jak teoria naukowa, prawo nauki, model, zostanie przedyskutowana tu rola wstępnych czynności wiedzotwórczych, do których zalicza się definiowanie, klasyfikowanie i porządkowanie. Poszczególne klasyczne rozróżnienia typów nauk i ich odmienności metodologiczne zostaną omówione w ostatnim bloku zajęć (wykłady: 13-15).

Literatura:

K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, Warszawa 1965,

The Blackwell Guide to the Philosophy of Science, (ed. P. Machamer and M. Silberstein), Malden-Oxford 2001,

A Companion to the Philosophy of Science, (ed. W. H. Newton-Smith), Malden-Oxford 2001,

A. Grobler, Metodologia nauk, Kraków 2006,

T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków 1961.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)