Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Problem przebaczenia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-FI-PSYCH-PL22
Kod Erasmus / ISCED: 08.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0223) Filozofia i etyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Problem przebaczenia
Jednostka: Instytut Filozofii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 2.00 (zmienne w czasie) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się:

filozofia

Poziom przedmiotu:

podstawowy

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

FI2_W01; FI2_W02; P6S_WK

Wymagania wstępne:

Nie ma wymagań wstępnych

Skrócony opis:

W czasie przedyskutujemy naturę krzywdy i metody radzenia sobie z jej skutkami. Uwzględnimy zarówno punkt widzenia ofiary jak i punkt widzenia krzywdziciela. Omówimy takie akty odpowiedzi na krzywdę jak: zapomnienie, zadośćuczynienie, zemsta, racjonalizacja, kara i wreszcie przebaczenie i pojednanie. Przebaczeniu poświęcimy szczególna uwagę z uwagi na skomplikowana naturę i moralną doniosłość. Wykorzystamy teksty literackie oraz teorie filozoficzne, prawnicze i z zakresu teologii moralnej odnoszące się do poszczególnych komponentów odpowiedzi na krzywdę.

Pełny opis:

W czasie zająć rozważymy warunki prawomocności i skuteczności poradzenia sobie z doznana i uczyniona krzywdą Materiałem wyjściowym tej pracy, prócz elementarnych intuicji moralnych są teksty literackie, na przykład dwie powieści Fiodora Dostojewskiego Skrzywdzeni i poniżeni oraz Zbrodnia i kara. Punktem wyjścia dyskusji będzie określenie samej krzywdy. Punktem wyjścia do dalszej dyskusji będą nastepujące założenia: (1) Krzywda jest względnie trwałym stan rzeczy powstającym w człowieku na skutek doznania pewnej szkody ze strony innego człowieka i pociągający za sobą obowiązki moralne zarówno krzywdziciela jak skrzywdzonego; (2) Krzywda nie jest ufundowana w samych szkodach doznanych przed ofiarę, lecz w pewnej relacji zachodzącej pomiędzy ofiarą i krzywdzicielem. (3) Czynnikiem sprawczym krzywdy jest jakaś forma przemocy ze strony krzywdziciela; (4) Podstawowym komponentem krzywdy jest naruszenie godności ofiary, co częściowo pozwala zrozumieć fakt, że wewnętrzny uraz spowodowany przez skrzywdzenie jest często długotrwały i trudny do usunięcia; (5) Relacyjny charakter krzywdy sprawia, że ma ona charakter systemu, w którym wiele składowych o charakterze materialnym, psychicznym i moralnym określa się wzajemnie; (6) Systemowy charakter krzywdy sprawia, że trudno usunąć jej skutki. Rozważymy równe akty zmierzające do tego celu, jak: zemsta, racjonalizacja, ukaranie, zapomnienie. Wyróżnione miejsce wśród środków radzenia sobie z doznanym złem ma przebaczenie, jest ono bowiem próbą uzdrowienia międzyludzkiej relacji przekształconej i zdominowanej przez uczynione zło. Oczekiwania, jakie na ogół wiążemy z przebaczeniem są bardzo wielkie - chodzi o swego rodzaju restytucję moralną zarówno ofiary jak krzywdziciela. Spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy te oczekiwania mają dobre podstawy moralne, a także zastanowimy się nad głębszymi założeniami ontologicznymi i aksjologicznymi związanymi z naprawą krzywd: .

Literatura:

Przedyskutujemy książkę Karoliny Wigury, Wina narodów, wyd. Scholar 2011 oraz oraz książkę Elżbiety Czykwin, Wstyd, Wyd. Impuls 2013.

W czasie zajęć wykorzystana będzie także książka prowadzącego zajęcia:

R. Piłat, Krzywda i zadośćuczynienie

oraz pomniejsze prace na ten temat:

R. Piłat, Ontologia pojednania, „Przegląd filozoficzno-literacki”, 2 (17), 2007

R. Piłat, Moralna ocena samozakłamania, Ethos, nr. 92, 2010

R. Piłat, Przemoc jako problem filozoficzny, Ethos, nr. 106, 2014

R. Piłat, Wspólnota i przebaczenie, „Zeszyty karmelitańskie”, 3(40) 2007

Efekty kształcenia i opis ECTS:

Wiedza: Znajomość problemów i kontrowersji jakie w powstawały w filozofii moralnej w związku z postulatem adekwatnej moralnie odpowiedzi na krzywdę.

Umiejętności 1: Zdolność analizowania tekstów niefilozoficznych, np. literacki czy psychologicznych, by przekonująco wydobyć z nich problemy filozoficzne.

Umiejętności 2: Umiejętność napisania eseju łączącego własne intuicje i literaturę w analizie jednego z problemów związanych z krzywda i jej naprawą.

Kompetencje: Zdolność do racjonalnej dyskusji na tematy z natury kontrowersyjne i wzbudzające emocje;

Metody i kryteria oceniania:

Wiedza: DOST: znajomość encyklopedyczna wybranego problemu i koncepcji; DB: znajomość problemów i koncepcji wystarczająca dla ich porównywania i oceniania; BDB: szeroka znajomość końcepcji dotyczących krzywdy z uwzględnieniem kontekstu, wariantów i konsekwencji

Umiejętności: DOST: rozumienie problemów na poziomie konkretnym, na przykładach; napisanie eseju zawierające opinie bez dokładnej analizy i uzasadnień; DB: zdolność widzenie problemów ogólnych i teoretycznych; napisanie eseju argumentacyjnego; BDB: zdolność samodzielnego analizowania problemów i krytyczna analizy odpowiedzi, formułowanie samodzielnych poglądów; napisanie eseju argumentacyjnego i zawierające własne próby odpowiedzi.

Praktyki zawodowe:

nd.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Robert Piłat
Prowadzący grup: Robert Piłat
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Wykład - Egzaminacyjny
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

Udział w zajęciach - 30 godz.

Lektury: 30 godz.

Napisanie eseju: 15 godz

Razem - 75 godzin w tym 30 godzin w kontakcie z prowadzącym

Typ przedmiotu:

fakultatywny ograniczonego wyboru

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

W czasie przedyskutujemy naturę krzywdy i metody radzenia sobie z jej skutkami. Uwzględnimy zarówno punkt widzenia ofiary jak i punkt widzenia krzywdziciela. Omówimy takie akty odpowiedzi na krzywdę jak: zapomnienie, zadośćuczynienie, zemsta, racjonalizacja, kara i wreszcie przebaczenie i pojednanie. Przebaczeniu poświęcimy szczególna uwagę z uwagi na skomplikowana naturę i moralną doniosłość. Wykorzystamy teksty literackie oraz teorie filozoficzne, prawnicze i z zakresu teologii moralnej odnoszące się do poszczególnych komponentów odpowiedzi na krzywdę.

Pełny opis:

W czasie zająć rozważymy warunki prawomocności i skuteczności poradzenia sobie z doznana i uczyniona krzywdą Materiałem wyjściowym tej pracy, prócz elementarnych intuicji moralnych są teksty literackie, na przykład dwie powieści Fiodora Dostojewskiego Skrzywdzeni i poniżeni oraz Zbrodnia i kara. Punktem wyjścia dyskusji będzie określenie samej krzywdy. Punktem wyjścia do dalszej dyskusji będą nastepujące założenia: (1) Krzywda jest względnie trwałym stan rzeczy powstającym w człowieku na skutek doznania pewnej szkody ze strony innego człowieka i pociągający za sobą obowiązki moralne zarówno krzywdziciela jak skrzywdzonego; (2) Krzywda nie jest ufundowana w samych szkodach doznanych przed ofiarę, lecz w pewnej relacji zachodzącej pomiędzy ofiarą i krzywdzicielem. (3) Czynnikiem sprawczym krzywdy jest jakaś forma przemocy ze strony krzywdziciela; (4) Podstawowym komponentem krzywdy jest naruszenie godności ofiary, co częściowo pozwala zrozumieć fakt, że wewnętrzny uraz spowodowany przez skrzywdzenie jest często długotrwały i trudny do usunięcia; (5) Relacyjny charakter krzywdy sprawia, że ma ona charakter systemu, w którym wiele składowych o charakterze materialnym, psychicznym i moralnym określa się wzajemnie; (6) Systemowy charakter krzywdy sprawia, że trudno usunąć jej skutki. Rozważymy równe akty zmierzające do tego celu, jak: zemsta, racjonalizacja, ukaranie, zapomnienie. Wyróżnione miejsce wśród środków radzenia sobie z doznanym złem ma przebaczenie, jest ono bowiem próbą uzdrowienia międzyludzkiej relacji przekształconej i zdominowanej przez uczynione zło. Oczekiwania, jakie na ogół wiążemy z przebaczeniem są bardzo wielkie - chodzi o swego rodzaju restytucję moralną zarówno ofiary jak krzywdziciela. Spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy te oczekiwania mają dobre podstawy moralne, a także zastanowimy się nad głębszymi założeniami ontologicznymi i aksjologicznymi związanymi z naprawą krzywd: .

Literatura:

Przedyskutujemy książkę Karoliny Wigury, Wina narodów, wyd. Scholar 2011 oraz oraz książkę Elżbiety Czykwin, Wstyd, Wyd. Impuls 2013.

W czasie zajęć wykorzystana będzie także książka prowadzącego zajęcia:

R. Piłat, Krzywda i zadośćuczynienie

oraz pomniejsze prace na ten temat:

R. Piłat, Ontologia pojednania, „Przegląd filozoficzno-literacki”, 2 (17), 2007

R. Piłat, Moralna ocena samozakłamania, Ethos, nr. 92, 2010

R. Piłat, Przemoc jako problem filozoficzny, Ethos, nr. 106, 2014

R. Piłat, Wspólnota i przebaczenie, „Zeszyty karmelitańskie”, 3(40) 2007

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-01 - 2023-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: (brak danych)
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzaminacyjny
Wykład - Egzaminacyjny
Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)