Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Czynne działania w ochronie gatunków i siedlisk - teoria i praktyka

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-OB-CZOP
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (9998) Sustainable development Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Czynne działania w ochronie gatunków i siedlisk - teoria i praktyka
Jednostka: Centrum Ekologii i Ekofilozofii
Grupy: Przedmioty obowiązkowe dla 2 roku studiów II stopnia magisterskich
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 3.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się:

nauki biologiczne

Poziom przedmiotu:

średnio-zaawansowany

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

OB2_W01

OB2_U01

OB2_U12

OB2_K03

Wymagania wstępne:

podstawowa wiedza z zakresu biologii środowiskowej i ochrony przyrody

Skrócony opis:

Przedmiot zaznajamia z współczesnymi formami czynnej ochrony gatunków różnych gromad i siedlisk oraz pozwala poznać blaski, cienie i uwarunkowania wybranych zabiegów ochronnych. Umożliwia też poznać gatunki fauny i siedliska wymagające obecnie w Polsce najbardziej pilnej ochrony. Formuła prowadzenia przedmiotu zapewnia naukę różnych form przekazu i sposobów wymiany informacji.

Pełny opis:

Przedmiot zaznajamia z współczesnymi formami czynnej ochrony gatunków różnych gromad i siedlisk oraz pozwala poznać blaski, cienie i uwarunkowania wybranych zabiegów ochronnych. Umożliwia też poznać gatunki fauny i siedliska wymagające obecnie w Polsce najbardziej pilnej ochrony. Formuła prowadzenia przedmiotu zapewnia naukę różnych form przekazu i sposobów wymiany informacji.

Tematyka:

Formy czynnej ochrony gatunków i siedlisk: przegląd różnych zabiegów ochronnych na przykładach z Polski

Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (OOS) i Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków (OSOP) - charakterystyka, związek z siecią NATURA 2000 i przegląd na przykładach

Restytucja i renaturalizacja jako forma ratowania wymierającej lub odtwarzania wymarłej fauny – blaski i cienie

Programy ochrony dużych ssaków drapieżnych: rysia, wilka i niedźwiedzia brunatnego

Programy ochrony ptaków szponiastych

Programy ochronne sów

Programy ochrony owadów

Programy ochrony żubra

Programy ochrony gadów, ze szczególnym uwzględnieniem żółwia błotnego

Programy ochrony głuszca i cietrzewia

Programy ochrony nietoperzy

Programy ochrony awifauny wysp Wisły

Programy ochrony kuropatwy i zająca

Programy ochrony kseroterm i mokradeł

Programy ochrony wybranych gatunków fauny w miastach

Metody zwalczania inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia

Literatura:

Wybrane pozycje w zależności od wylosowanego tematu:

Anderwald D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony sów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D., Przybyliński T., Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony ptaków szponiastych. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D.2009. Ochrona drapieżnych zwierząt a rozwój cywilizacyjny społeczeńst ludzkich. Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej. Wyd. SGGW, Rogów

Badora K. 2004. Autostrada – środowisko przyrodnicze. Studium konfliktów przestrzennych. Opole

Błaszkowska B. 2008. Czynna ochrona cennych przyrodniczo łąk i pastwisk. Doświadczenia praktyczne. OTOP, Gdańsk

Bukaciński D. 2015. Strategia czynnej ochrony zagrożonej awifauny wysp środowej Wisły: podręcznik najlepszych praktyk. OTOP, Warszawa

Dobrowolski K.A., Lewandowski K. (red.) 1988. Ochrona środowisk wodnych i błotnych w Polsce IE PAN, Dziekanów Leśny

Dombrowski A., Głowacki Z., Jakubowski W. i in. (red. 2002. )Korytarz ekologiczny doliny Bugu. Stan – Zagrożenia- Ochrona. IUCN, Warszawa

Fuszara E., Lesiński G. 2002 Pomagamy nietoperzom. Poradnik. Studio OP-Art., Suwałki

Gacka-Grzesikiewiecz E. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Wisły. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt PWRiL Warszawa

Indykiewicz P., Jerzak J., Barczak T. 2008. Faun miast. Ochronić różnorodność biotyczną w miastach. Bydgoszcz

Jankowski W., Świerkosz K. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Odry. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Kot H. i Dombrowski A.(red.) 2001. Strategia ochrony Fauny na Nizinie Mazowieckiej. MTOF, Siedlce

Krogulec J. (red.) 1998. Ptaki łąk i mokradeł Polski. Stan populacji, zagrożenia i perspektywy ochrony. IUCN, Warszawa

Krzysztofiak L., Krzysztofiak A.(red.) 2015. Zwalczanie inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia. Stowarzyszenie "Człowiek i Przyroda", Krzywe

Kurek k., Hałuk J., Bury S., Piotrowski M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Lesiński G. 2006. Wpływ antropogenicznych przekształcen krajobrazu na strukturę i funkcjonowanie zespołów nietoperzy w Polsce. Wyd SGGW, Warszawa

Makles M., Pawlaczyk P., Stańko R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony mokradeł. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mazur W. (red.). 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony owadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mikusek R.2012 Budki dla ptaków. Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, Kraków

Mitrus S. 2007. Metody badań i ochrony żółwia błotnego. Podręcznik metodyczny. Wyd. Uniw. Opolski, Opole

Mysłajek R.W., Nowak S. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony wilka, rysia i niedźwidzia brunatnego. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nasiadka P., Dziedzic R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony kuropatwy i zająca. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nowicki M., Sitnicki S. 2007. Ochrona środowiska w praktyce. EkoFundusz, Warszawa

Olech W., Perzanowski K. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony żubra. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Pawlaczyk P., Jermaczek A. NATURA 2000 – narzędzie ochrony przyrody. WWF. Warszawa

Perrins C.M., Lebreton J.D., Hirons G.J.M. 1991. Bird Population Studies. Relevance to Conservation and management. Oxford University Press.

Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny (tomy 1-6) http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/pl/poradnik.php

Pullin A.S. 2007. Biologiczne podstawy ochrony przyrody PWN. Warszawa

Rachwald A., Fuszara M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony nietoperzy w lasach. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Strawiński S. 1971. O ptakach, ludziach i miastach

Symonides E. 2008. Ochrona Przyrody. WUW Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego dla lekarzy weterynarii. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2018. Ochrona ptaków w budynkach. PTOP, Warszawa

W. J. Sutherland, I. Newton, R. Green. 2004. Bird Ecology and Conservation: A Handbook of Techniques. Oxford UP

Wilk T., Jujka M., Krogulec J., Chylarecki P. 2010. Ostoje ptaków o znaczeniu międzynarodowym w Polsce. OTOP, Marki

Williams D.R., Pople R.G., Showler D.A., Dicks L.V., Child M.F., zu Ermgassen E.K.H.J., Sutherland W.J. 2013. Bird Conservation: Global evidence for the effects of interventions. Exeter, Pelagic Publishing

Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gluszca i cietrzewia. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Efekty kształcenia i opis ECTS:

1.Wiedza:

EK 1 - student dostrzega wpływ cywilizacji na przyrodę, przewiduje i charakteryzuje skutki ingerencji człowieka w przyrodę ożywioną i nieożywioną; student tłumaczy przyczyny i skutki degradacji fizycznej, chemicznej i biologicznej środowiska, w tym definiuje skutki i podsumowuje jej wpływ na status wybranych gatunków i bioróżnorodność;

2. Umiejętności:

EK 2 – student planuje i opisuje wykonane indywidualnie i zespołowo projekty terenowo-literaturowe i literaturowe dotyczące planowania i realizacji czynnych zabiegów ochronnych dla wybranych gatunków i siedlisk;

EK 3 - student planując referat, prezentację multimedialną i plan ochrony wybranego terenu (forma pisemna) wykorzystuje szerokie spektrum dostępnej wiedzy i form uzyskiwania informacji, w tym studiowanie publikacji naukowych, informacji w Internecie i środkach masowego przekazu oraz uzyskiwanie informacji w trakcie bezpośrednich konsultacji ze specjalistami

3. Kompetencje:

EK 4 - student jest gotów do podjęcia pracy zawodowej związanej z ochroną przyrody

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę składać się będzie

1. ocena z prezentacji multimedialnej przygotowanej w zespole. Oceniana będzie forma, treść i sposób przedstawienia

2. ocena z raportu pisemnego (planu ochrony) na podstawie literatury i materiałów zebranych w terenie. Oceniana będzie forma i treść raportu.

3. aktywność na zajęciach

4. liczba nieobecności i spóźnień

Ocena zespołowa prezentacji i raportu może podwyższyć (w przypadku najlepszej w grupie) lub obniżyć (w przypadku najgorszej w grupie) indywidualną ocenę o 0,5 stopnia.

Znacząca aktywność na zajęciach podwyższa ocenę z prezentacji zgodnie ze wzorem: ocena z prezentacji + (0,125 x liczba zajęć na których student był aktywny). Nieobecność i spóźnienia na zajęcia obniżają ocenę końcową zgodnie z zasadą: za trzecią i każdą kolejną nieobecność ocena końcowa obniżana jest o 0,5 x liczba kolejnych nieobecności; każde spóźnienie na zajęcia więcej niż 10 min = 0,5 nieobecności

Kryteria oceniania:

Referat tematyczny/prezentacja multimedialna na wylosowany i wybrany temat – sposobem weryfikacji efektów kształcenia będzie ocena jakości pracy wykonanej przy przygotowaniu i wygłoszeniu referatu/prezentacji zespołowej. Każda z osób w zespole będzie referować część tematu z wylosowanego zagadnienia. Oceniana będzie treść tj. poziom merytoryczny, sposób przedstawienia tj. zaprezentowanie się każdego studenta w czasie prezentacji oraz forma tj. sposób przygotowania prezentacji w PowerPoint. Niezależnie od ocen indywidualnych, oceniana będzie też grupa jako całość. Ocena grupy, relatywna na tle wszystkich prezentacji będzie mogła podwyższyć lub obniżyć ocenę indywidualną, każdej osoby w grupie, zgodnie z wcześniej opisanymi zasadami.

Raport na podstawie zajęć terenowych – krótki pisemny plan ochrony jednego z trzech wcześniej wymienionych środowisk (miejsc). Typ miejsca objętego planem ochrony (osiedle, tereny zielone lub dolina rzeki) przez każdą z grup będzie wcześniej rozlosowane za zajęciach. Oceniana będzie forma i treść, ze szczególnym uwzględnieniem kreatywności i wiedzy w każdym wymiarze

Indywidualna ocena przygotowania, aktywności i sumienności podczas zajęć – brak sumienności (duża liczba nieobecności) będzie obniżała, zaś aktywność na zajęciach podwyższała ocenę z przedmiotu, zgodnie z przedstawionymi wcześniej regułami

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-01 - 2022-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dariusz Bukaciński
Prowadzący grup: Arkadiusz Buczyński, Dariusz Bukaciński
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Skrócony opis:

Przedmiot zaznajamia z współczesnymi formami czynnej ochrony gatunków różnych gromad i siedlisk oraz pozwala poznać blaski, cienie i uwarunkowania wybranych zabiegów ochronnych. Umożliwia też poznać gatunki fauny i siedliska wymagające obecnie w Polsce najbardziej pilnej ochrony. Formuła prowadzenia przedmiotu zapewnia naukę różnych form przekazu i sposobów wymiany informacji.

Pełny opis:

1. Formy czynnej ochrony gatunków i siedlisk: przegląd różnych zabiegów ochronnych na przykładach z Polski

2. Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (OOS) i Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków (OSOP) - charakterystyka, związek z siecią NATURA 2000 i przegląd na przykładach

3. Restytucja i renaturalizacja jako forma ratowania wymierającej lub odtwarzania wymarłej fauny – blaski i cienie

4. Programy ochrony dużych ssaków drapieżnych: rysia, wilka i niedźwiedzia brunatnego

5. Programy ochrony ptaków szponiastych

6. Programy ochronne sów

7. Programy ochrony owadów

8. Programy ochrony żubra

9. Programy ochrony gadów, ze szczególnym uwzględnieniem żółwia błotnego

10. Programy ochrony głuszca i cietrzewia

11. Programy ochrony nietoperzy

12. Programy ochrony awifauny wysp Wisły

13. Programy ochrony kuropatwy i zająca

14. Programy ochrony kseroterm i mokradeł

15. Programy ochrony wybranych gatunków fauny w miastach

16. Metody zwalczania inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia

Literatura:

Anderwald D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony sów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D., Przybyliński T., Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony ptaków szponiastych. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D.2009. Ochrona drapieżnych zwierząt a rozwój cywilizacyjny społeczeńst ludzkich. Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej. Wyd. SGGW, Rogów

Badora K. 2004. Autostrada – środowisko przyrodnicze. Studium konfliktów przestrzennych. Opole

Błaszkowska B. 2008. Czynna ochrona cennych przyrodniczo łąk i pastwisk. Doświadczenia praktyczne. OTOP, Gdańsk

Bukaciński D. 2015. Strategia czynnej ochrony zagrożonej awifauny wysp środowej Wisły: podręcznik najlepszych praktyk. OTOP, Warszawa

Dobrowolski K.A., Lewandowski K. (red.) 1988. Ochrona środowisk wodnych i błotnych w Polsce IE PAN, Dziekanów Leśny

Dombrowski A., Głowacki Z., Jakubowski W. i in. (red. 2002. )Korytarz ekologiczny doliny Bugu. Stan – Zagrożenia- Ochrona. IUCN, Warszawa

Fuszara E., Lesiński G. 2002 Pomagamy nietoperzom. Poradnik. Studio OP-Art., Suwałki

Gacka-Grzesikiewiecz E. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Wisły. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt PWRiL Warszawa

Indykiewicz P., Jerzak J., Barczak T. 2008. Faun miast. Ochronić różnorodność biotyczną w miastach. Bydgoszcz

Jankowski W., Świerkosz K. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Odry. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Kot H. i Dombrowski A.(red.) 2001. Strategia ochrony Fauny na Nizinie Mazowieckiej. MTOF, Siedlce

Krogulec J. (red.) 1998. Ptaki łąk i mokradeł Polski. Stan populacji, zagrożenia i perspektywy ochrony. IUCN, Warszawa

Krzysztofiak L., Krzysztofiak A.(red.) 2015. Zwalczanie inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia. Stowarzyszenie "Człowiek i Przyroda", Krzywe

Kurek k., Hałuk J., Bury S., Piotrowski M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Lesiński G. 2006. Wpływ antropogenicznych przekształcen krajobrazu na strukturę i funkcjonowanie zespołów nietoperzy w Polsce. Wyd SGGW, Warszawa

Makles M., Pawlaczyk P., Stańko R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony mokradeł. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mazur W. (red.). 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony owadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mikusek R.2012 Budki dla ptaków. Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, Kraków

Mitrus S. 2007. Metody badań i ochrony żółwia błotnego. Podręcznik metodyczny. Wyd. Uniw. Opolski, Opole

Mysłajek R.W., Nowak S. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony wilka, rysia i niedźwidzia brunatnego. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nasiadka P., Dziedzic R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony kuropatwy i zająca. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nowicki M., Sitnicki S. 2007. Ochrona środowiska w praktyce. EkoFundusz, Warszawa

Olech W., Perzanowski K. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony żubra. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Pawlaczyk P., Jermaczek A. NATURA 2000 – narzędzie ochrony przyrody. WWF. Warszawa

Perrins C.M., Lebreton J.D., Hirons G.J.M. 1991. Bird Population Studies. Relevance to Conservation and management. Oxford University Press.

Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny (tomy 1-6) http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/pl/poradnik.php

Pullin A.S. 2007. Biologiczne podstawy ochrony przyrody PWN. Warszawa

Rachwald A., Fuszara M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony nietoperzy w lasach. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Strawiński S. 1971. O ptakach, ludziach i miastach

Symonides E. 2008. Ochrona Przyrody. WUW Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego dla lekarzy weterynarii. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2018. Ochrona ptaków w budynkach. PTOP, Warszawa

W. J. Sutherland, I. Newton, R. Green. 2004. Bird Ecology and Conservation: A Handbook of Techniques. Oxford UP

Wilk T., Jujka M., Krogulec J., Chylarecki P. 2010. Ostoje ptaków o znaczeniu międzynarodowym w Polsce. OTOP, Marki

Williams D.R., Pople R.G., Showler D.A., Dicks L.V., Child M.F., zu Ermgassen E.K.H.J., Sutherland W.J. 2013. Bird Conservation: Global evidence for the effects of interventions. Exeter, Pelagic Publishing

Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gluszca i cietrzewia. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Wymagania wstępne:

podstawowa wiedza z zakresu biologii środowiskowej i ochrony przyrody

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-01 - 2023-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dariusz Bukaciński
Prowadzący grup: Arkadiusz Buczyński, Dariusz Bukaciński
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

udział w zajęciach - 30

przygotowanie prezentacji i lektura źródeł - 30

przygotowanie planu ochrony wybranego terenu, łącznie z lekturą źródeł - 30

Suma godzin 90 [90/30(25) = 3]

Liczba ECTS - 3


Skrócony opis:

Przedmiot zaznajamia z współczesnymi formami czynnej ochrony gatunków różnych gromad i siedlisk oraz pozwala poznać blaski, cienie i uwarunkowania wybranych zabiegów ochronnych. Umożliwia też poznać gatunki fauny i siedliska wymagające obecnie w Polsce najbardziej pilnej ochrony. Formuła prowadzenia przedmiotu zapewnia naukę różnych form przekazu i sposobów wymiany informacji.

Pełny opis:

1. Formy czynnej ochrony gatunków i siedlisk: przegląd różnych zabiegów ochronnych na przykładach z Polski

2. Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (OOS) i Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków (OSOP) - charakterystyka, związek z siecią NATURA 2000 i przegląd na przykładach

3. Restytucja i renaturalizacja jako forma ratowania wymierającej lub odtwarzania wymarłej fauny – blaski i cienie

4. Programy ochrony dużych ssaków drapieżnych: rysia, wilka i niedźwiedzia brunatnego

5. Programy ochrony ptaków szponiastych

6. Programy ochronne sów

7. Programy ochrony owadów

8. Programy ochrony żubra

9. Programy ochrony gadów, ze szczególnym uwzględnieniem żółwia błotnego

10. Programy ochrony głuszca i cietrzewia

11. Programy ochrony nietoperzy

12. Programy ochrony awifauny wysp Wisły

13. Programy ochrony kuropatwy i zająca

14. Programy ochrony kseroterm i mokradeł

15. Programy ochrony wybranych gatunków fauny w miastach

16. Metody zwalczania inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia

Literatura:

Anderwald D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony sów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D., Przybyliński T., Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony ptaków szponiastych. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D.2009. Ochrona drapieżnych zwierząt a rozwój cywilizacyjny społeczeńst ludzkich. Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej. Wyd. SGGW, Rogów

Badora K. 2004. Autostrada – środowisko przyrodnicze. Studium konfliktów przestrzennych. Opole

Błaszkowska B. 2008. Czynna ochrona cennych przyrodniczo łąk i pastwisk. Doświadczenia praktyczne. OTOP, Gdańsk

Bukaciński D. 2015. Strategia czynnej ochrony zagrożonej awifauny wysp środowej Wisły: podręcznik najlepszych praktyk. OTOP, Warszawa

Dobrowolski K.A., Lewandowski K. (red.) 1988. Ochrona środowisk wodnych i błotnych w Polsce IE PAN, Dziekanów Leśny

Dombrowski A., Głowacki Z., Jakubowski W. i in. (red. 2002. )Korytarz ekologiczny doliny Bugu. Stan – Zagrożenia- Ochrona. IUCN, Warszawa

Fuszara E., Lesiński G. 2002 Pomagamy nietoperzom. Poradnik. Studio OP-Art., Suwałki

Gacka-Grzesikiewiecz E. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Wisły. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt PWRiL Warszawa

Indykiewicz P., Jerzak J., Barczak T. 2008. Faun miast. Ochronić różnorodność biotyczną w miastach. Bydgoszcz

Jankowski W., Świerkosz K. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Odry. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Kot H. i Dombrowski A.(red.) 2001. Strategia ochrony Fauny na Nizinie Mazowieckiej. MTOF, Siedlce

Krogulec J. (red.) 1998. Ptaki łąk i mokradeł Polski. Stan populacji, zagrożenia i perspektywy ochrony. IUCN, Warszawa

Krzysztofiak L., Krzysztofiak A.(red.) 2015. Zwalczanie inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia. Stowarzyszenie "Człowiek i Przyroda", Krzywe

Kurek k., Hałuk J., Bury S., Piotrowski M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Lesiński G. 2006. Wpływ antropogenicznych przekształcen krajobrazu na strukturę i funkcjonowanie zespołów nietoperzy w Polsce. Wyd SGGW, Warszawa

Makles M., Pawlaczyk P., Stańko R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony mokradeł. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mazur W. (red.). 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony owadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mikusek R.2012 Budki dla ptaków. Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, Kraków

Mitrus S. 2007. Metody badań i ochrony żółwia błotnego. Podręcznik metodyczny. Wyd. Uniw. Opolski, Opole

Mysłajek R.W., Nowak S. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony wilka, rysia i niedźwidzia brunatnego. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nasiadka P., Dziedzic R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony kuropatwy i zająca. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nowicki M., Sitnicki S. 2007. Ochrona środowiska w praktyce. EkoFundusz, Warszawa

Olech W., Perzanowski K. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony żubra. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Pawlaczyk P., Jermaczek A. NATURA 2000 – narzędzie ochrony przyrody. WWF. Warszawa

Perrins C.M., Lebreton J.D., Hirons G.J.M. 1991. Bird Population Studies. Relevance to Conservation and management. Oxford University Press.

Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny (tomy 1-6) http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/pl/poradnik.php

Pullin A.S. 2007. Biologiczne podstawy ochrony przyrody PWN. Warszawa

Rachwald A., Fuszara M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony nietoperzy w lasach. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Strawiński S. 1971. O ptakach, ludziach i miastach

Symonides E. 2008. Ochrona Przyrody. WUW Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego dla lekarzy weterynarii. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2018. Ochrona ptaków w budynkach. PTOP, Warszawa

W. J. Sutherland, I. Newton, R. Green. 2004. Bird Ecology and Conservation: A Handbook of Techniques. Oxford UP

Wilk T., Jujka M., Krogulec J., Chylarecki P. 2010. Ostoje ptaków o znaczeniu międzynarodowym w Polsce. OTOP, Marki

Williams D.R., Pople R.G., Showler D.A., Dicks L.V., Child M.F., zu Ermgassen E.K.H.J., Sutherland W.J. 2013. Bird Conservation: Global evidence for the effects of interventions. Exeter, Pelagic Publishing

Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gluszca i cietrzewia. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (zakończony)

Okres: 2024-02-15 - 2024-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dariusz Bukaciński
Prowadzący grup: Arkadiusz Buczyński, Dariusz Bukaciński
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

udział w zajęciach - 30

przygotowanie prezentacji i lektura źródeł - 30

przygotowanie planu ochrony wybranego terenu, łącznie z lekturą źródeł - 30

Suma godzin 90 [90/30(25) = 3]

Liczba ECTS - 3


Skrócony opis:

Przedmiot zaznajamia z współczesnymi formami czynnej ochrony gatunków różnych gromad i siedlisk oraz pozwala poznać blaski, cienie i uwarunkowania wybranych zabiegów ochronnych. Umożliwia też poznać gatunki fauny i siedliska wymagające obecnie w Polsce najbardziej pilnej ochrony. Formuła prowadzenia przedmiotu zapewnia naukę różnych form przekazu i sposobów wymiany informacji.

Pełny opis:

1. Formy czynnej ochrony gatunków i siedlisk: przegląd różnych zabiegów ochronnych na przykładach z Polski

2. Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (OOS) i Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków (OSOP) - charakterystyka, związek z siecią NATURA 2000 i przegląd na przykładach

3. Restytucja i renaturalizacja jako forma ratowania wymierającej lub odtwarzania wymarłej fauny – blaski i cienie

4. Programy ochrony dużych ssaków drapieżnych: rysia, wilka i niedźwiedzia brunatnego

5. Programy ochrony ptaków szponiastych

6. Programy ochronne sów

7. Programy ochrony owadów

8. Programy ochrony żubra

9. Programy ochrony gadów, ze szczególnym uwzględnieniem żółwia błotnego

10. Programy ochrony głuszca i cietrzewia

11. Programy ochrony nietoperzy

12. Programy ochrony awifauny wysp Wisły

13. Programy ochrony kuropatwy i zająca

14. Programy ochrony kseroterm i mokradeł

15. Programy ochrony wybranych gatunków fauny w miastach

16. Metody zwalczania inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia

Literatura:

Anderwald D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony sów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D., Przybyliński T., Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony ptaków szponiastych. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D.2009. Ochrona drapieżnych zwierząt a rozwój cywilizacyjny społeczeńst ludzkich. Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej. Wyd. SGGW, Rogów

Badora K. 2004. Autostrada – środowisko przyrodnicze. Studium konfliktów przestrzennych. Opole

Błaszkowska B. 2008. Czynna ochrona cennych przyrodniczo łąk i pastwisk. Doświadczenia praktyczne. OTOP, Gdańsk

Bukaciński D. 2015. Strategia czynnej ochrony zagrożonej awifauny wysp środowej Wisły: podręcznik najlepszych praktyk. OTOP, Warszawa

Dobrowolski K.A., Lewandowski K. (red.) 1988. Ochrona środowisk wodnych i błotnych w Polsce IE PAN, Dziekanów Leśny

Dombrowski A., Głowacki Z., Jakubowski W. i in. (red. 2002. )Korytarz ekologiczny doliny Bugu. Stan – Zagrożenia- Ochrona. IUCN, Warszawa

Fuszara E., Lesiński G. 2002 Pomagamy nietoperzom. Poradnik. Studio OP-Art., Suwałki

Gacka-Grzesikiewiecz E. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Wisły. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt PWRiL Warszawa

Indykiewicz P., Jerzak J., Barczak T. 2008. Faun miast. Ochronić różnorodność biotyczną w miastach. Bydgoszcz

Jankowski W., Świerkosz K. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Odry. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Kot H. i Dombrowski A.(red.) 2001. Strategia ochrony Fauny na Nizinie Mazowieckiej. MTOF, Siedlce

Krogulec J. (red.) 1998. Ptaki łąk i mokradeł Polski. Stan populacji, zagrożenia i perspektywy ochrony. IUCN, Warszawa

Krzysztofiak L., Krzysztofiak A.(red.) 2015. Zwalczanie inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia. Stowarzyszenie "Człowiek i Przyroda", Krzywe

Kurek k., Hałuk J., Bury S., Piotrowski M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Lesiński G. 2006. Wpływ antropogenicznych przekształcen krajobrazu na strukturę i funkcjonowanie zespołów nietoperzy w Polsce. Wyd SGGW, Warszawa

Makles M., Pawlaczyk P., Stańko R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony mokradeł. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mazur W. (red.). 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony owadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mikusek R.2012 Budki dla ptaków. Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, Kraków

Mitrus S. 2007. Metody badań i ochrony żółwia błotnego. Podręcznik metodyczny. Wyd. Uniw. Opolski, Opole

Mysłajek R.W., Nowak S. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony wilka, rysia i niedźwidzia brunatnego. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nasiadka P., Dziedzic R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony kuropatwy i zająca. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nowicki M., Sitnicki S. 2007. Ochrona środowiska w praktyce. EkoFundusz, Warszawa

Olech W., Perzanowski K. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony żubra. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Pawlaczyk P., Jermaczek A. NATURA 2000 – narzędzie ochrony przyrody. WWF. Warszawa

Perrins C.M., Lebreton J.D., Hirons G.J.M. 1991. Bird Population Studies. Relevance to Conservation and management. Oxford University Press.

Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny (tomy 1-6) http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/pl/poradnik.php

Pullin A.S. 2007. Biologiczne podstawy ochrony przyrody PWN. Warszawa

Rachwald A., Fuszara M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony nietoperzy w lasach. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Strawiński S. 1971. O ptakach, ludziach i miastach

Symonides E. 2008. Ochrona Przyrody. WUW Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego dla lekarzy weterynarii. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2018. Ochrona ptaków w budynkach. PTOP, Warszawa

W. J. Sutherland, I. Newton, R. Green. 2004. Bird Ecology and Conservation: A Handbook of Techniques. Oxford UP

Wilk T., Jujka M., Krogulec J., Chylarecki P. 2010. Ostoje ptaków o znaczeniu międzynarodowym w Polsce. OTOP, Marki

Williams D.R., Pople R.G., Showler D.A., Dicks L.V., Child M.F., zu Ermgassen E.K.H.J., Sutherland W.J. 2013. Bird Conservation: Global evidence for the effects of interventions. Exeter, Pelagic Publishing

Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gluszca i cietrzewia. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2024/25" (zakończony)

Okres: 2025-02-15 - 2025-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dariusz Bukaciński
Prowadzący grup: Arkadiusz Buczyński, Dariusz Bukaciński
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

udział w zajęciach - 30

przygotowanie prezentacji i lektura źródeł - 30

przygotowanie planu ochrony wybranego terenu, łącznie z lekturą źródeł - 30

Suma godzin 90 [90/30(25) = 3]

Liczba ECTS - 3


Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Przedmiot zaznajamia z współczesnymi formami czynnej ochrony gatunków różnych gromad i siedlisk oraz pozwala poznać blaski, cienie i uwarunkowania wybranych zabiegów ochronnych. Umożliwia też poznać gatunki fauny i siedliska wymagające obecnie w Polsce najbardziej pilnej ochrony. Formuła prowadzenia przedmiotu zapewnia naukę różnych form przekazu i sposobów wymiany informacji.

Pełny opis:

Przedmiot zaznajamia z współczesnymi formami czynnej ochrony gatunków różnych gromad i siedlisk oraz pozwala poznać blaski, cienie i uwarunkowania wybranych zabiegów ochronnych. Umożliwia też poznać gatunki fauny i siedliska wymagające obecnie w Polsce najbardziej pilnej ochrony. Formuła prowadzenia przedmiotu zapewnia naukę różnych form przekazu i sposobów wymiany informacji.

Tematyka:

Formy czynnej ochrony gatunków i siedlisk: przegląd różnych zabiegów ochronnych na przykładach z Polski

Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (OOS) i Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków (OSOP) - charakterystyka, związek z siecią NATURA 2000 i przegląd na przykładach

Restytucja i renaturalizacja jako forma ratowania wymierającej lub odtwarzania wymarłej fauny – blaski i cienie

Programy ochrony dużych ssaków drapieżnych: rysia, wilka i niedźwiedzia brunatnego

Programy ochrony ptaków szponiastych

Programy ochronne sów

Programy ochrony owadów

Programy ochrony żubra

Programy ochrony gadów, ze szczególnym uwzględnieniem żółwia błotnego

Programy ochrony głuszca i cietrzewia

Programy ochrony nietoperzy

Programy ochrony awifauny wysp Wisły

Programy ochrony kuropatwy i zająca

Programy ochrony kseroterm i mokradeł

Programy ochrony wybranych gatunków fauny w miastach

Metody zwalczania inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia

Literatura:

Wybrane pozycje w zależności od wylosowanego tematu:

Anderwald D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony sów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D., Przybyliński T., Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony ptaków szponiastych. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Anderwald D.2009. Ochrona drapieżnych zwierząt a rozwój cywilizacyjny społeczeńst ludzkich. Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej. Wyd. SGGW, Rogów

Badora K. 2004. Autostrada – środowisko przyrodnicze. Studium konfliktów przestrzennych. Opole

Błaszkowska B. 2008. Czynna ochrona cennych przyrodniczo łąk i pastwisk. Doświadczenia praktyczne. OTOP, Gdańsk

Bukaciński D. 2015. Strategia czynnej ochrony zagrożonej awifauny wysp środowej Wisły: podręcznik najlepszych praktyk. OTOP, Warszawa

Dobrowolski K.A., Lewandowski K. (red.) 1988. Ochrona środowisk wodnych i błotnych w Polsce IE PAN, Dziekanów Leśny

Dombrowski A., Głowacki Z., Jakubowski W. i in. (red. 2002. )Korytarz ekologiczny doliny Bugu. Stan – Zagrożenia- Ochrona. IUCN, Warszawa

Fuszara E., Lesiński G. 2002 Pomagamy nietoperzom. Poradnik. Studio OP-Art., Suwałki

Gacka-Grzesikiewiecz E. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Wisły. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt PWRiL Warszawa

Indykiewicz P., Jerzak J., Barczak T. 2008. Faun miast. Ochronić różnorodność biotyczną w miastach. Bydgoszcz

Jankowski W., Świerkosz K. (red.) 1995. Korytarz ekologiczny doliny Odry. Stan – Funkcjonowanie – Zagrożenia. IUCN, Warszawa

Kot H. i Dombrowski A.(red.) 2001. Strategia ochrony Fauny na Nizinie Mazowieckiej. MTOF, Siedlce

Krogulec J. (red.) 1998. Ptaki łąk i mokradeł Polski. Stan populacji, zagrożenia i perspektywy ochrony. IUCN, Warszawa

Krzysztofiak L., Krzysztofiak A.(red.) 2015. Zwalczanie inwazyjnych gatunków roślin obcego pochodzenia - dobre i złe doświadczenia. Stowarzyszenie "Człowiek i Przyroda", Krzywe

Kurek k., Hałuk J., Bury S., Piotrowski M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Lesiński G. 2006. Wpływ antropogenicznych przekształcen krajobrazu na strukturę i funkcjonowanie zespołów nietoperzy w Polsce. Wyd SGGW, Warszawa

Makles M., Pawlaczyk P., Stańko R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony mokradeł. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mazur W. (red.). 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony owadów. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Mikusek R.2012 Budki dla ptaków. Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, Kraków

Mitrus S. 2007. Metody badań i ochrony żółwia błotnego. Podręcznik metodyczny. Wyd. Uniw. Opolski, Opole

Mysłajek R.W., Nowak S. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony wilka, rysia i niedźwidzia brunatnego. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nasiadka P., Dziedzic R. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony kuropatwy i zająca. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Nowicki M., Sitnicki S. 2007. Ochrona środowiska w praktyce. EkoFundusz, Warszawa

Olech W., Perzanowski K. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony żubra. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Pawlaczyk P., Jermaczek A. NATURA 2000 – narzędzie ochrony przyrody. WWF. Warszawa

Perrins C.M., Lebreton J.D., Hirons G.J.M. 1991. Bird Population Studies. Relevance to Conservation and management. Oxford University Press.

Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny (tomy 1-6) http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/pl/poradnik.php

Pullin A.S. 2007. Biologiczne podstawy ochrony przyrody PWN. Warszawa

Rachwald A., Fuszara M. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony nietoperzy w lasach. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Strawiński S. 1971. O ptakach, ludziach i miastach

Symonides E. 2008. Ochrona Przyrody. WUW Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego dla lekarzy weterynarii. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2012. Poradnik ochrony bociana białego. PTOP, Warszawa

Towarzystwo Przyrodnicze Bocian 2018. Ochrona ptaków w budynkach. PTOP, Warszawa

W. J. Sutherland, I. Newton, R. Green. 2004. Bird Ecology and Conservation: A Handbook of Techniques. Oxford UP

Wilk T., Jujka M., Krogulec J., Chylarecki P. 2010. Ostoje ptaków o znaczeniu międzynarodowym w Polsce. OTOP, Marki

Williams D.R., Pople R.G., Showler D.A., Dicks L.V., Child M.F., zu Ermgassen E.K.H.J., Sutherland W.J. 2013. Bird Conservation: Global evidence for the effects of interventions. Exeter, Pelagic Publishing

Zawadzka D. 2014. Podręcznik najlepszych praktyk ochrony gluszca i cietrzewia. Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, Warszawa

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.1.0-5 (2025-02-26)