Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Ekofilozofia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-OB-EKF
Kod Erasmus / ISCED: 07.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Ekofilozofia
Jednostka: Centrum Ekologii i Ekofilozofii
Grupy: Przedmioty obowiązkowe dla 1 roku studiów II stopnia magisterskich
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3A32ca447e9f1b4d2985ddf6608fddd80b%40thread.tacv2/conversations?groupId=46b80e13-a556-44c5-bf36-700aaa384fe0&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Punkty ECTS i inne: 2.00 LUB 3.00 (zmienne w czasie) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

podstawowy
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

OB2_W06

OB2_W09

OB2_U06

OB2_U12

OB2_K05
Wymagania wstępne:

brak
Skrócony opis:

Poziom przedmiotu: podstawowy

Cele przedmiotu: Celem wykładu jest zwrócenie uwagi na potrzebę filozoficznego odniesienia do problematyki ochrony środowiska naturalnego, ze zwróceniem uwagi na konieczność refleksji etycznej. W ramach zajęć przedstawione zostaną wybrane zagadnienia związane z problematyką ekofilozoficzną oraz jej główne nurty.
Pełny opis:

Treści programowe:

1. Określenie przedmiotu badań ekofilozofii. Metoda w badaniach ekofilozoficznych.

2. Analiza podstawowej terminologii w ekofilozofii

3. Ekofilozofia a inne dyscypliny filozoficzne.

4. Problematyka typologii ekofilozofii

5. Problematyka antropologiczna w ekofilozofii.

6. Problematyka aksjologiczna w ekofilozofii

7. Główne nurty ekofilozofii: ekofilozofia w ujęciu Henryka Skolimowskiego, ekologia głęboka

8. Główne nurty ekofilozofii: ekofeminizm, ekoteologia

9. Główne nurty ekofilozofii: enwironmentalizm

10. Problematyka etyki środowiskowej

11. Odpowiedzialność jako kategoria filozoficzna

12. Środowiskowy wymiar problematyki odpowiedzialności

13. Szacunek wobec życia

14. Etyczny wymiar zjawiska globalizacji

15. Etyka cnót środowiskowych

Metody oceny: Kolokwium pisemne. Obowiązuje materiał przedstawiony na wykładzie.
Literatura:

1. J.M. Dołęga, Z zagadnień metateoretycznych i merytorycznych ekofilozofii, Studia Philosophiae Christianae 32(1996=1, 270-278.

2. A. Papuziński A. (red.), Wprowadzenie do filozoficznych zagadnień ekologii, Bydgoszcz 1999.

3. S. Konstańczak, Wybrane zagadnienia ekofilozofii, Słupsk 2005.

4. Z. Piątek, Ekofilozofia, UJ, Kraków 2008.

5. P. Singer, Jeden świat, Warszawa 2006.

6. H. Jonas, Zasada odpowiedzialności, Kraków 1996.

7. J. Filek, Filozofia odpowiedzialności XX wieku, Znak, Kraków 2003.

8. J. Filek, Ontologizacja odpowiedzialności, Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków 1996.

9. Dzwonkowska D., Odpowiedzialność za środowisko przyrodnicze w dobie globalizacji, w: H. Ciążela, W. Tyburski, „Odpowiedzialność globalna i edukacja globalna”, APS, Warszawa 2012, ss. 91-100.

10. Dzwonkowska D., Od antropocentryzmu do ontocentryzmu – współczesne propozycje dyskursu praw bytów pozaludzkich, w: Justyna Tymieniecka-Suchanek (red.), „Człowiek w relacji do zwierząt, roślin i maszyn w kulturze. T. I. Aspekt posthumanistyczny i trans humanistyczny”, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2014, ss. 91-104.

11. Dzwonkowska D., Problem techniki w społeczeństwie konsumentów, Seminare 35(2014)2, ss. 71-82.

12. Dzwonkowska D., Virtue and vice in environmental discourse, Studia Ecologiae et Bioethicae 11(2013)4, ss. 61-76.

13. Dzwonkowska D., Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego, Studia Ecologiae et Bioethicae 12(2014)1, ss. 73-91.

14. Dzwonkowska D., Kontrowersje wokół inżynierii klimatycznej (geoinżynierii), w: red. M. Małek, K. Serafin, E. Mazurek, „Etyka i technika. Społeczne i etyczne aspekty działalności inżynierskiej”, PWr, Wrocław 2014, 111-118.

15. Dzwonkowska D., Kulturowe i etyczne uwarunkowania relacji człowiek-zwierzę, Wschodni Rocznik Humanistyczny, 11(2015), s. 291-301.

16. Dzwonkowska D., Etyka cnót wobec kryzysu ekologicznego, Przegląd Filozoficzny (2016)2, w druku.

17. Dzwonkowska D., Environmental Ethics in Poland, Journal of Agricultural and Environmnetal Ethics, 2017, DOI 10.1007/s10806-017-9659-6

18. Dzwonkowska D., „Inność zwierzęcia”. Kłopotliwa relacja Homo sapiens z resztą królestwa Animalia, Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II 70(2017)1, ss. 193-206, DOI 10.12887/30-2017-1-117-11.
Efekty kształcenia i opis ECTS:

Wiedza: student wie czym jest dyscyplina ekofilozofii, jak się kształtowała, zna jej główne kierunki.

Umiejętności: student czyta i interpretuje teksty filozoficzne z zakresu ekofilozofii w języku polskim i angielskim. Umie krytycznie ocenić wartość merytoryczną i znaczenie dla myśli ekofilozoficznej informacji znajdowanych w Internecie czy czasopiśmiennictwie naukowym.

Kompetencje: jest otwarty na filozoficzno-etyczną interpretację relacji człowieka i środowiska.

ECTS:

udział w wykładzie - 30

przygotowanie do wykładu i lektura tekstów - 30

przygotowanie do egzaminu - 30

SUMA GODZIN 90 [90 : 30 =3]

LICZBA ECTS - 3
Metody i kryteria oceniania:

Ocena jest wystawiana na podstawie obecności, aktywności na zajęciach i oceny z egzaminu końcowego

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)

Okres: 2021-10-01 - 2022-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dominika Dzwonkowska
Prowadzący grup: Dominika Dzwonkowska
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a32ca447e9f1b4d2985ddf6608fddd80b%40thread.tacv2/conversations?groupId=46b80e13-a556-44c5-bf36-700aaa384fe0&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy
Skrócony opis:

Poziom przedmiotu: podstawowy

Cele przedmiotu: Celem wykładu jest zwrócenie uwagi na potrzebę filozoficznego odniesienia do problematyki ochrony środowiska naturalnego, ze zwróceniem uwagi na konieczność refleksji etycznej. W ramach zajęć przedstawione zostaną wybrane zagadnienia związane z problematyką ekofilozoficzną oraz jej główne nurty.
Pełny opis:

Treści programowe:

1. Określenie przedmiotu badań ekofilozofii. Metoda w badaniach ekofilozoficznych.

2. Analiza podstawowej terminologii w ekofilozofii

3. Ekofilozofia a inne dyscypliny filozoficzne.

4. Problematyka typologii ekofilozofii

5. Problematyka antropologiczna w ekofilozofii.

6. Problematyka aksjologiczna w ekofilozofii

7. Główne nurty ekofilozofii: ekofilozofia w ujęciu Henryka Skolimowskiego, ekologia głęboka

8. Główne nurty ekofilozofii: ekofeminizm, ekoteologia

9. Główne nurty ekofilozofii: enwironmentalizm

10. Problematyka etyki środowiskowej

11. Odpowiedzialność jako kategoria filozoficzna

12. Środowiskowy wymiar problematyki odpowiedzialności

13. Szacunek wobec życia

14. Etyczny wymiar zjawiska globalizacji

15. Etyka cnót środowiskowych
Literatura:

1. J.M. Dołęga, Z zagadnień metateoretycznych i merytorycznych ekofilozofii, Studia Philosophiae Christianae 32(1996=1, 270-278.

2. A. Papuziński A. (red.), Wprowadzenie do filozoficznych zagadnień ekologii, Bydgoszcz 1999.

3. S. Konstańczak, Wybrane zagadnienia ekofilozofii, Słupsk 2005.

4. Z. Piątek, Ekofilozofia, UJ, Kraków 2008.

5. P. Singer, Jeden świat, Warszawa 2006.

6. H. Jonas, Zasada odpowiedzialności, Kraków 1996.

7. J. Filek, Filozofia odpowiedzialności XX wieku, Znak, Kraków 2003.

8. J. Filek, Ontologizacja odpowiedzialności, Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków 1996.

9. Dzwonkowska D., Odpowiedzialność za środowisko przyrodnicze w dobie globalizacji, w: H. Ciążela, W. Tyburski, „Odpowiedzialność globalna i edukacja globalna”, APS, Warszawa 2012, ss. 91-100.

10. Dzwonkowska D., Od antropocentryzmu do ontocentryzmu – współczesne propozycje dyskursu praw bytów pozaludzkich, w: Justyna Tymieniecka-Suchanek (red.), „Człowiek w relacji do zwierząt, roślin i maszyn w kulturze. T. I. Aspekt posthumanistyczny i trans humanistyczny”, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2014, ss. 91-104.

11. Dzwonkowska D., Problem techniki w społeczeństwie konsumentów, Seminare 35(2014)2, ss. 71-82.

12. Dzwonkowska D., Virtue and vice in environmental discourse, Studia Ecologiae et Bioethicae 11(2013)4, ss. 61-76.

13. Dzwonkowska D., Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego, Studia Ecologiae et Bioethicae 12(2014)1, ss. 73-91.

14. Dzwonkowska D., Kontrowersje wokół inżynierii klimatycznej (geoinżynierii), w: red. M. Małek, K. Serafin, E. Mazurek, „Etyka i technika. Społeczne i etyczne aspekty działalności inżynierskiej”, PWr, Wrocław 2014, 111-118.

15. Dzwonkowska D., Kulturowe i etyczne uwarunkowania relacji człowiek-zwierzę, Wschodni Rocznik Humanistyczny, 11(2015), s. 291-301.

16. Dzwonkowska D., Etyka cnót wobec kryzysu ekologicznego, Przegląd Filozoficzny (2016)2, w druku.

17. Dzwonkowska D., Environmental Ethics in Poland, Journal of Agricultural and Environmnetal Ethics, 2017, DOI 10.1007/s10806-017-9659-6

18. Dzwonkowska D., „Inność zwierzęcia”. Kłopotliwa relacja Homo sapiens z resztą królestwa Animalia, Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II 70(2017)1, ss. 193-206, DOI 10.12887/30-2017-1-117-11.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dominika Dzwonkowska
Prowadzący grup: Dominika Dzwonkowska
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a32ca447e9f1b4d2985ddf6608fddd80b%40thread.tacv2/conversations?groupId=46b80e13-a556-44c5-bf36-700aaa384fe0&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

1 ECTS - 30 h, udział w zajęciach

1 ECTS - 30 h, przygotowanie do kolokwium
Skrócony opis:

Poziom przedmiotu: podstawowy

Cele przedmiotu: Celem wykładu jest zwrócenie uwagi na potrzebę filozoficznego odniesienia do problematyki ochrony środowiska naturalnego, ze zwróceniem uwagi na konieczność refleksji etycznej. W ramach zajęć przedstawione zostaną wybrane zagadnienia związane z problematyką ekofilozoficzną oraz jej główne nurty.
Pełny opis:

Treści programowe:

1. Określenie przedmiotu badań ekofilozofii. Metoda w badaniach ekofilozoficznych.

2. Analiza podstawowej terminologii w ekofilozofii

3. Ekofilozofia a inne dyscypliny filozoficzne.

4. Problematyka typologii ekofilozofii

5. Problematyka antropologiczna w ekofilozofii.

6. Problematyka aksjologiczna w ekofilozofii

7. Główne nurty ekofilozofii: ekofilozofia w ujęciu Henryka Skolimowskiego, ekologia głęboka

8. Główne nurty ekofilozofii: ekofeminizm, ekoteologia

9. Główne nurty ekofilozofii: enwironmentalizm

10. Problematyka etyki środowiskowej

11. Odpowiedzialność jako kategoria filozoficzna

12. Środowiskowy wymiar problematyki odpowiedzialności

13. Szacunek wobec życia

14. Etyczny wymiar zjawiska globalizacji

15. Etyka cnót środowiskowych
Literatura:

1. J.M. Dołęga, Z zagadnień metateoretycznych i merytorycznych ekofilozofii, Studia Philosophiae Christianae 32(1996=1, 270-278.

2. A. Papuziński A. (red.), Wprowadzenie do filozoficznych zagadnień ekologii, Bydgoszcz 1999.

3. S. Konstańczak, Wybrane zagadnienia ekofilozofii, Słupsk 2005.

4. Z. Piątek, Ekofilozofia, UJ, Kraków 2008.

5. P. Singer, Jeden świat, Warszawa 2006.

6. H. Jonas, Zasada odpowiedzialności, Kraków 1996.

7. J. Filek, Filozofia odpowiedzialności XX wieku, Znak, Kraków 2003.

8. J. Filek, Ontologizacja odpowiedzialności, Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków 1996.

9. Dzwonkowska D., Odpowiedzialność za środowisko przyrodnicze w dobie globalizacji, w: H. Ciążela, W. Tyburski, „Odpowiedzialność globalna i edukacja globalna”, APS, Warszawa 2012, ss. 91-100.

10. Dzwonkowska D., Od antropocentryzmu do ontocentryzmu – współczesne propozycje dyskursu praw bytów pozaludzkich, w: Justyna Tymieniecka-Suchanek (red.), „Człowiek w relacji do zwierząt, roślin i maszyn w kulturze. T. I. Aspekt posthumanistyczny i trans humanistyczny”, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2014, ss. 91-104.

11. Dzwonkowska D., Problem techniki w społeczeństwie konsumentów, Seminare 35(2014)2, ss. 71-82.

12. Dzwonkowska D., Virtue and vice in environmental discourse, Studia Ecologiae et Bioethicae 11(2013)4, ss. 61-76.

13. Dzwonkowska D., Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego, Studia Ecologiae et Bioethicae 12(2014)1, ss. 73-91.

14. Dzwonkowska D., Kontrowersje wokół inżynierii klimatycznej (geoinżynierii), w: red. M. Małek, K. Serafin, E. Mazurek, „Etyka i technika. Społeczne i etyczne aspekty działalności inżynierskiej”, PWr, Wrocław 2014, 111-118.

15. Dzwonkowska D., Kulturowe i etyczne uwarunkowania relacji człowiek-zwierzę, Wschodni Rocznik Humanistyczny, 11(2015), s. 291-301.

16. Dzwonkowska D., Etyka cnót wobec kryzysu ekologicznego, Przegląd Filozoficzny (2016)2, w druku.

17. Dzwonkowska D., Environmental Ethics in Poland, Journal of Agricultural and Environmnetal Ethics, 2017, DOI 10.1007/s10806-017-9659-6

18. Dzwonkowska D., „Inność zwierzęcia”. Kłopotliwa relacja Homo sapiens z resztą królestwa Animalia, Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II 70(2017)1, ss. 193-206, DOI 10.12887/30-2017-1-117-11.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dominika Dzwonkowska
Prowadzący grup: Dominika Dzwonkowska
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a32ca447e9f1b4d2985ddf6608fddd80b%40thread.tacv2/conversations?groupId=46b80e13-a556-44c5-bf36-700aaa384fe0&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

1 ECTS - 30 h, udział w zajęciach

1 ECTS - 30 h, przygotowanie do kolokwium
Skrócony opis:

Poziom przedmiotu: podstawowy

Cele przedmiotu: Celem wykładu jest zwrócenie uwagi na potrzebę filozoficznego odniesienia do problematyki ochrony środowiska naturalnego, ze zwróceniem uwagi na konieczność refleksji etycznej. W ramach zajęć przedstawione zostaną wybrane zagadnienia związane z problematyką ekofilozoficzną oraz jej główne nurty.
Pełny opis:

Treści programowe:

1. Określenie przedmiotu badań ekofilozofii. Metoda w badaniach ekofilozoficznych.

2. Analiza podstawowej terminologii w ekofilozofii

3. Ekofilozofia a inne dyscypliny filozoficzne.

4. Problematyka typologii ekofilozofii

5. Problematyka antropologiczna w ekofilozofii.

6. Problematyka aksjologiczna w ekofilozofii

7. Główne nurty ekofilozofii: ekofilozofia w ujęciu Henryka Skolimowskiego, ekologia głęboka

8. Główne nurty ekofilozofii: ekofeminizm, ekoteologia

9. Główne nurty ekofilozofii: enwironmentalizm

10. Problematyka etyki środowiskowej

11. Odpowiedzialność jako kategoria filozoficzna

12. Środowiskowy wymiar problematyki odpowiedzialności

13. Szacunek wobec życia

14. Etyczny wymiar zjawiska globalizacji

15. Etyka cnót środowiskowych
Literatura:

1. J.M. Dołęga, Z zagadnień metateoretycznych i merytorycznych ekofilozofii, Studia Philosophiae Christianae 32(1996=1, 270-278.

2. A. Papuziński A. (red.), Wprowadzenie do filozoficznych zagadnień ekologii, Bydgoszcz 1999.

3. S. Konstańczak, Wybrane zagadnienia ekofilozofii, Słupsk 2005.

4. Z. Piątek, Ekofilozofia, UJ, Kraków 2008.

5. P. Singer, Jeden świat, Warszawa 2006.

6. H. Jonas, Zasada odpowiedzialności, Kraków 1996.

7. J. Filek, Filozofia odpowiedzialności XX wieku, Znak, Kraków 2003.

8. J. Filek, Ontologizacja odpowiedzialności, Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków 1996.

9. Dzwonkowska D., Odpowiedzialność za środowisko przyrodnicze w dobie globalizacji, w: H. Ciążela, W. Tyburski, „Odpowiedzialność globalna i edukacja globalna”, APS, Warszawa 2012, ss. 91-100.

10. Dzwonkowska D., Od antropocentryzmu do ontocentryzmu – współczesne propozycje dyskursu praw bytów pozaludzkich, w: Justyna Tymieniecka-Suchanek (red.), „Człowiek w relacji do zwierząt, roślin i maszyn w kulturze. T. I. Aspekt posthumanistyczny i trans humanistyczny”, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2014, ss. 91-104.

11. Dzwonkowska D., Problem techniki w społeczeństwie konsumentów, Seminare 35(2014)2, ss. 71-82.

12. Dzwonkowska D., Virtue and vice in environmental discourse, Studia Ecologiae et Bioethicae 11(2013)4, ss. 61-76.

13. Dzwonkowska D., Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego, Studia Ecologiae et Bioethicae 12(2014)1, ss. 73-91.

14. Dzwonkowska D., Kontrowersje wokół inżynierii klimatycznej (geoinżynierii), w: red. M. Małek, K. Serafin, E. Mazurek, „Etyka i technika. Społeczne i etyczne aspekty działalności inżynierskiej”, PWr, Wrocław 2014, 111-118.

15. Dzwonkowska D., Kulturowe i etyczne uwarunkowania relacji człowiek-zwierzę, Wschodni Rocznik Humanistyczny, 11(2015), s. 291-301.

16. Dzwonkowska D., Etyka cnót wobec kryzysu ekologicznego, Przegląd Filozoficzny (2016)2, w druku.

17. Dzwonkowska D., Environmental Ethics in Poland, Journal of Agricultural and Environmnetal Ethics, 2017, DOI 10.1007/s10806-017-9659-6

18. Dzwonkowska D., „Inność zwierzęcia”. Kłopotliwa relacja Homo sapiens z resztą królestwa Animalia, Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II 70(2017)1, ss. 193-206, DOI 10.12887/30-2017-1-117-11.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/25" (zakończony)

Okres: 2024-10-01 - 2025-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Dominika Dzwonkowska
Prowadzący grup: Dominika Dzwonkowska
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.https://teams.microsoft.com/l/team/19%3A32ca447e9f1b4d2985ddf6608fddd80b%40thread.tacv2/conversations?groupId=46b80e13-a556-44c5-bf36-700aaa384fe0&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3om/l/team/19%3a32ca447e9f1b4d2985ddf6608fddd80b%40thread.tacv2/conversations?groupId=46b80e13-a556-44c5-bf36-700aaa384fe0&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy
Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

1 ECTS - 30 h, udział w zajęciach

1 ECTS - 30 h, przygotowanie do kolokwium
Typ przedmiotu:

obowiązkowy
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy
Skrócony opis:

Poziom przedmiotu: podstawowy

Cele przedmiotu: Celem wykładu jest zwrócenie uwagi na potrzebę filozoficznego odniesienia do problematyki ochrony środowiska naturalnego, ze zwróceniem uwagi na konieczność refleksji etycznej. W ramach zajęć przedstawione zostaną wybrane zagadnienia związane z problematyką ekofilozoficzną oraz jej główne nurty.
Pełny opis:

Treści programowe:

1. Określenie przedmiotu badań ekofilozofii. Metoda w badaniach ekofilozoficznych.

2. Analiza podstawowej terminologii w ekofilozofii

3. Ekofilozofia a inne dyscypliny filozoficzne.

4. Problematyka typologii ekofilozofii

5. Problematyka antropologiczna w ekofilozofii.

6. Problematyka aksjologiczna w ekofilozofii

7. Główne nurty ekofilozofii: ekofilozofia w ujęciu Henryka Skolimowskiego, ekologia głęboka

8. Główne nurty ekofilozofii: ekofeminizm, ekoteologia

9. Główne nurty ekofilozofii: enwironmentalizm

10. Problematyka etyki środowiskowej

11. Odpowiedzialność jako kategoria filozoficzna

12. Środowiskowy wymiar problematyki odpowiedzialności

13. Szacunek wobec życia

14. Etyczny wymiar zjawiska globalizacji

15. Etyka cnót środowiskowych
Literatura:

1. J.M. Dołęga, Z zagadnień metateoretycznych i merytorycznych ekofilozofii, Studia Philosophiae Christianae 32(1996=1, 270-278.

2. A. Papuziński A. (red.), Wprowadzenie do filozoficznych zagadnień ekologii, Bydgoszcz 1999.

3. S. Konstańczak, Wybrane zagadnienia ekofilozofii, Słupsk 2005.

4. Z. Piątek, Ekofilozofia, UJ, Kraków 2008.

5. P. Singer, Jeden świat, Warszawa 2006.

6. H. Jonas, Zasada odpowiedzialności, Kraków 1996.

7. J. Filek, Filozofia odpowiedzialności XX wieku, Znak, Kraków 2003.

8. J. Filek, Ontologizacja odpowiedzialności, Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków 1996.

9. Dzwonkowska D., Odpowiedzialność za środowisko przyrodnicze w dobie globalizacji, w: H. Ciążela, W. Tyburski, „Odpowiedzialność globalna i edukacja globalna”, APS, Warszawa 2012, ss. 91-100.

10. Dzwonkowska D., Od antropocentryzmu do ontocentryzmu – współczesne propozycje dyskursu praw bytów pozaludzkich, w: Justyna Tymieniecka-Suchanek (red.), „Człowiek w relacji do zwierząt, roślin i maszyn w kulturze. T. I. Aspekt posthumanistyczny i trans humanistyczny”, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2014, ss. 91-104.

11. Dzwonkowska D., Problem techniki w społeczeństwie konsumentów, Seminare 35(2014)2, ss. 71-82.

12. Dzwonkowska D., Virtue and vice in environmental discourse, Studia Ecologiae et Bioethicae 11(2013)4, ss. 61-76.

13. Dzwonkowska D., Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego, Studia Ecologiae et Bioethicae 12(2014)1, ss. 73-91.

14. Dzwonkowska D., Kontrowersje wokół inżynierii klimatycznej (geoinżynierii), w: red. M. Małek, K. Serafin, E. Mazurek, „Etyka i technika. Społeczne i etyczne aspekty działalności inżynierskiej”, PWr, Wrocław 2014, 111-118.

15. Dzwonkowska D., Kulturowe i etyczne uwarunkowania relacji człowiek-zwierzę, Wschodni Rocznik Humanistyczny, 11(2015), s. 291-301.

16. Dzwonkowska D., Etyka cnót wobec kryzysu ekologicznego, Przegląd Filozoficzny (2016)2, w druku.

17. Dzwonkowska D., Environmental Ethics in Poland, Journal of Agricultural and Environmnetal Ethics, 2017, DOI 10.1007/s10806-017-9659-6

18. Dzwonkowska D., „Inność zwierzęcia”. Kłopotliwa relacja Homo sapiens z resztą królestwa Animalia, Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II 70(2017)1, ss. 193-206, DOI 10.12887/30-2017-1-117-11.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.1.0-5 (2025-02-26)