Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Zasada odpowiedzialności w ochronie środowiska

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-OB-ZOS
Kod Erasmus / ISCED: 07.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Zasada odpowiedzialności w ochronie środowiska
Jednostka: Centrum Ekologii i Ekofilozofii
Grupy: Konwersatoria monograficzne dla studiów I stopnia licencjackich
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a33eeddc759da44e9a3d69d91249169e5%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=87d50380-413d-498f-8ea8-5c17b613b6e7&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 2.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

średnio-zaawansowany

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

OB1_W01

OB1_W03

OB1_W09

OB1_W10

OB1_W14

OB1_W15

OB1_U02

OB1_U09

OB1_U10

OB1_U11

OB1_U12

OB1_K05



Skrócony opis:

W sytuacji kryzysu ekologicznego na pierwszy plan wysuwają się w obszarze problemowym ochrony środowiska zagadnienia dotyczące wzajemnych relacji człowiek - środowisko. Relacje te związane są ściśle ze wzajemnym oddziaływaniem człowieka ze środowiskiem. Oddziaływanie człowieka (działanie ukierunkowane) na środowisko przenosi punkt ciężkości w obszar związany z, szeroko rozumianym, procesem decyzyjnym.

Pełny opis:

W sytuacji kryzysu ekologicznego na pierwszy plan wysuwają się w obszarze problemowym ochrony środowiska zagadnienia dotyczące wzajemnych relacji człowiek - środowisko. Relacje te związane są ściśle ze wzajemnym oddziaływaniem człowieka ze środowiskiem. Oddziaływanie człowieka (działanie ukierunkowane) na środowisko przenosi punkt ciężkości w obszar związany z, szeroko rozumianym, procesem decyzyjnym.

Wzajemne relacje/oddziaływania człowiek - środowisko rozpatrywane są nie tylko w aspektach technicznym, przyrodniczym czy ekonomicznym, ale także obejmowane są przez aspekty związane z procesem decyzyjnym w ochronie środowiska. Istotna staje się przy tym odpowiedzialność związana m.in. z ryzykiem czy sprawnością, skutecznością działań decydentów (obszar ich kompetencji).

Egzemplifikacją proponowanej perspektywy będzie strategia systemowa prowadząca do wypracowania określonego sposobu ujmowania procesu decyzyjnego w ochronie środowiska. Obszar problemowy konkretyzować się będzie w postaci systemów zarządzania środowiskowego w szczególności zaś w odniesieniu do zagadnienia ryzyka. Przywołane będą zasada ostrożności (jako podłoże unikania ryzyka i odpowiedzialności) oraz zasada rezyliencji (jako podłoże podejmowania ryzyka i ponoszenia odpowiedzialności). W takim kontekście dyskusji poddana zostanie społeczna odpowiedzialność biznesu.

Literatura:

Picht G., 1981, Pojęcie odpowiedzialności, w: Odwaga utopii, Warszawa, s. 231-262.

Ingarden R., 2003, O odpowiedzialności i jej podstawach ontycznych,

w: książeczka o człowieku, Warszawa, s. 71-169.

Jonas H., 2004, Teoria odpowiedzialności: podstawowe rozróżnienia, w: Filozofia odpowiedzialności XX wieku. Teksty źródłowe, red.Jacek Filek. Kraków, s. 205–214.

Birnbacher D., 1999, Odpowiedzialność za przyszłe pokolenia, Warszawa.

Rosół P., 2017, Hans Jonas. O etycznej odpowiedzialności nauki i techniki, Kraków.

Dzwonkowska D., 2007, Wkład Hansa Jonasa w filozofię odpowiedzialności. w: Studia Ecologiae et Bioethicae 5/2007, s. 143–156.

Filek Janina, 2004, Wprowadzenie do etyki biznesu, Kraków.

Filek Janina, 2013, Społeczna odpowiedzialność biznesu. Jako nowa wersja umowy społecznej, Kraków.

Gasparski W. (red.), 2013. Biznes, etyka, odpowiedzialność. Podręcznik akademicki, Warszawa.

Rok B., 2013, Społeczna odpowiedzialność biznesu, w: Biznes, etyka, odpowiedzialność. Podręcznik akademicki, red.W. Gasparski, Warszawa.

Łepko Z., 2001, Etologiczne inspiracje ekofilozofii, w: Ochrona środowiska społeczno- przyrodniczego w filozofii i teologii, red.J. M. Dołęga, J. W. Czartoszewski i A. Skowroński. Warszawa, s. 135–163.

Kuzior A., 2007, Odpowiedzialność człowieka za przyrodę w perspektywie kryzysu ekologicznego. w: Studia Ecologiae et Bioethicae 5/2007, s. 115–124.

Moń R., 2001, Etyka globalna. Utopia czy konieczność u progu trzeciego milenium ? w: Warszawskie Studia Teologiczne (XIV), s. 181–191.

Główkowski W., 2009, Zastosowanie zasady odpowiedzialności Hansa Jonasa we współczesnej ekologii. w: Problemy Ekorozwoju vol. 4 (2), s. 95–99.

Główkowski W., 2007, Rozwój a zasada odpowiedzialności, w: Zarządzanie rozwojem. Aspekty społeczne, ekonomiczne i ekologiczne, red.B. Piontek i F. Piontek. Warszawa, s. 285–295.

Klincewicz K., 2013, Społeczna odpowiedzialność biznesu. Perspektywa pracownika raport z badań. Warszawa, Bydgoszcz: Wydział Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego; Forum Związków Zawodowych; Uniwersytet Warszawski.

Żemigała M., 2007, Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa. Budowanie zdrowej, efektywnej organizacji, Kraków, Warszawa.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

Wiedza:

Student zna uwarunkowania i wskazania zasady odpowiedzialności

Student identyfikuje praktyczne kwestie związane z omawianymi zagadnieniami

Umiejętności:

Student objaśnia kluczowe uwarunkowania zasady odpowiedzialności

Student analizuje praktyczne kwestie związane z poruszanymi zagadnieniami

Kompetencje:

Student dyskutuje omawiane zagadnienia

Student zachowuje krytycyzm w wyrażaniu opinii

Student jest zorientowany na rozwiązywanie problemów

ECTS [1 ECTS = 30 (25) godz.]

udział w zajęciach 30 godz.

przygotowanie referatu 15 godz.

przygotowanie do kolokwium 15 godz.

suma godzin: 60

liczba ECTS: 2

Metody i kryteria oceniania:

Wiedza:

Ocena 2 (ndst): student nie zna uwarunkowań i reguł zasady odpowiedzialności, nie potrafi identyfikować praktycznych kwestii związanych z omawianymi zagadnieniami,

Ocena 3 (dst): student zna w ograniczonym stopniu uwarunkowania i reguły zasady odpowiedzialności, poprawnie identyfikuje tylko niektóre praktyczne kwestie związane z omawianymi zagadnieniami,

Ocena 4 (db): student zna uwarunkowania i reguły zasady odpowiedzialności, właściwie identyfikuje praktyczne kwestie związane z omawianymi zagadnieniami,

Ocena 5 (bdb): student doskonale zna uwarunkowania i reguły zasady odpowiedzialności, znakomicie identyfikuje praktyczne kwestie związane z omawianymi zagadnieniami,

Umiejętności:

Ocena 2 (ndst): student nie objaśnia kluczowych uwarunkowań kwestii dotyczących zasady odpowiedzialności, nie analizuje praktycznych kwestii związanych z poruszanymi zagadnieniami,

Ocena 3 (dst): student w dostatecznym stopniu objaśnia kluczowe uwarunkowania zasady odpowiedzialności, pobieżnie analizuje praktyczne kwestie związane z poruszanymi zagadnieniami,

Ocena 4 (db): student właściwie objaśnia kluczowe uwarunkowania i reguły zasady odpowiedzialności, poprawnie analizuje praktyczne kwestie związane z poruszanymi zagadnieniami,

Ocena 5 (bdb): student bardzo dobrze objaśnia kluczowe uwarunkowania i reguły zasady odpowiedzialności, szczegółowo analizuje praktyczne kwestie związane z poruszanymi zagadnieniami,

Kompetencje:

Ocena 2 (ndst): student nie dyskutuje omawianych zagadnień, nie zachowuje krytycyzmu w wyrażaniu opinii, jest zorientowany na rozwiązywanie problemów

Ocena 3 (dst): student w ograniczonym stopniu dyskutuje omawiane zagadnienia, zachowuje krytycyzm w wyrażaniu opinii, podejmuje próby rozwiązywania problemów

Ocena 4 (db): student dyskutuje omawiane zagadnienia, często zachowuje krytycyzm w wyrażaniu opinii, jest zorientowany na rozwiązywanie problemów

Ocena 5 (bdb): student dyskutuje omawiane zagadnienia, zachowuje krytycyzm w wyrażaniu opinii, rozwiązuje pojawiające się problemy

Na ocenę końcową składają się: aktywne uczestnictwo w zajęciach, przygotowanie wystąpienia z użyciem prezentacji na wybrany temat, ewentualne oceny cząstkowe będące wynikiem sprawdzania wiedzy etapowej oraz ustna wypowiedź w czasie kolokwium.

Praktyki zawodowe:

Brak

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-01 - 2022-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 10 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Grzegorz Embros
Prowadzący grup: Grzegorz Embros
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a33eeddc759da44e9a3d69d91249169e5%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=87d50380-413d-498f-8ea8-5c17b613b6e7&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Skrócony opis:

W sytuacji kryzysu ekologicznego na pierwszy plan wysuwają się w obszarze problemowym ochrony środowiska zagadnienia dotyczące wzajemnych relacji człowiek - środowisko. Relacje te związane są ściśle ze wzajemnym oddziaływaniem człowieka ze środowiskiem. Oddziaływanie człowieka (działanie ukierunkowane) na środowisko przenosi punkt ciężkości w obszar związany z, szeroko rozumianym, procesem decyzyjnym.

Pełny opis:

W sytuacji kryzysu ekologicznego na pierwszy plan wysuwają się w obszarze problemowym ochrony środowiska zagadnienia dotyczące wzajemnych relacji człowiek - środowisko. Relacje te związane są ściśle ze wzajemnym oddziaływaniem człowieka ze środowiskiem. Oddziaływanie człowieka (działanie ukierunkowane) na środowisko przenosi punkt ciężkości w obszar związany z, szeroko rozumianym, procesem decyzyjnym.

Przedmiot, jakim są wzajemne relacje/oddziaływania człowiek - środowisko rozpatrywane są w aspekcie (aspektach) nie tylko technicznym, przyrodniczym czy ekonomicznym, ale także obejmowane są przez aspekty związane z procesem decyzyjnym w ochronie środowiska. Jednym z kluczowych zagadnień związanych z tym procesem jest zagadnienie ryzyka oraz sprawności czy skuteczności działań sprawcy czynu. Zagadnienia te z kolei istotnie wiążą się z zagadnieniem odpowiedzialności.

Egzemplifikacją proponowanej perspektywy będzie strategia systemowa prowadząca do wypracowania określonego sposobu ujmowania procesu decyzyjnego w ochronie środowiska. Obszar problemowy konkretyzować się będzie w postaci systemów zarządzania środowiskowego w szczególności zaś w odniesieniu do zagadnienia ryzyka. Przywołane będą zasada ostrożności (jako podłoże unikania ryzyka i odpowiedzialności) oraz zasada rezyliencji (jako podłoże podejmowania ryzyka i ponoszenia odpowiedzialności). W takim kontekście dyskusji poddana zostanie społeczna odpowiedzialność biznesu.

Literatura:

Łepko, Zbigniew, 2001, Etologiczne inspiracje ekofilozofii, w: Ochrona środowiska społeczno- przyrodniczego w filozofii i teologii, red.Józef M. Dołęga, Jacek Wojciech Czartoszewski i Antoni Skowroński. Warszawa: Wydaw. UKSW, s. 135–163.

Kuzior, Aleksandra, 2007, Odpowiedzialność człowieka za przyrodę w perspektywie kryzysu ekologicznego. w: Studia Ecologiae et Bioethicae 5/2007, s. 115–124.

Birnbacher D., 1999, Odpowiedzialność za przyszłe pokolenia, "Oficyna Naukowa", Warszawa.

Dzwonkowska, Dominika, 2007, Wkład Hansa Jonasa w filozofię odpowiedzialności. w: Studia Ecologiae et Bioethicae 5/2007, s. 143–156.

Filek, Janina (2004): Wprowadzenie do etyki biznesu. Kraków: Wydaw. Akademii Ekonomicznej.

Filek, Janina (2013): Społeczna odpowiedzialność biznesu. Jako nowa wersja umowy społecznej. Kraków: Księgarnia Akademicka.

Gasparski, Wojciech (red.) (2013): Biznes, etyka, odpowiedzialność. Podręcznik akademicki. we współpracy z Anna Lewicka-Strzałecka, Dariusz Bąk, Bolesław Rok i Julita Sokołowska. Warszawa: Wydawnictwa Profesjonalne PWN.

Rok, Bolesław (2013): Społeczna odpowiedzialność biznesu, w: Biznes, etyka, odpowiedzialność. Podręcznik akademicki, red.Wojciech Gasparski. we współpracy z Anna Lewicka-Strzałecka, Dariusz Bąk, Bolesław Rok i Julita Sokołowska. Warszawa: Wydawnictwa Profesjonalne PWN.

Rosół P., 2017, Hans Jonas. O etycznej odpowiedzialności nauki i tehniki, Universitas, Kraków.

Jonas, Hans (2004): Teoria odpowiedzialności: podstawowe rozróżnienia, w: Filozofia odpowiedzialności XX wieku. Teksty źródłowe, red.Jacek Filek. Kraków: Wydaw. Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 205–214.

Moń, Ryszard, 2001, Etyka globalna. Utopia czy konieczność u progu trzeciego milenium ? w: Warszawskie Studia Teologiczne (XIV), s. 181–191.

Główkowski, Wojciech, 2009, Zastosowanie zasady odpowiedzialności Hansa Jonasa we współczesnej ekologii. w: Problemy Ekorozwoju vol. 4 (2), s. 95–99.

Główkowski, Wojciech, 2007, Rozwój a zadada odpowiedzialności, w: Zarządzanie rozwojem. Aspekty społeczne, ekonomiczne i ekologiczne, red.Barbara Piontek i Franciszek Piontek. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne., s. 285–295.

Klincewicz, Krzysztof (2013): Społeczna odpowiedzialność biznesu. Perspektywa pracownika raport z badań. Warszawa, Bydgoszcz: Wydział Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego; Forum Związków Zawodowych; Uniwersytet Warszawski.

Żemigała, Marcin (2007): Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa. Budowanie zdrowej, efektywnej organizacji. Kraków, Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Wymagania wstępne:

Brak

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-15 - 2024-06-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 10 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Grzegorz Embros
Prowadzący grup: Grzegorz Embros
Strona przedmiotu: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a33eeddc759da44e9a3d69d91249169e5%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=87d50380-413d-498f-8ea8-5c17b613b6e7&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Opis nakładu pracy studenta w ECTS:

ECTS [1 ECTS = 30 (25) godz.]

udział w zajęciach 30 godz.

przygotowanie referatu 15 godz.

przygotowanie do kolokwium 15 godz.

suma godzin: 60

liczba ECTS: 2

Typ przedmiotu:

fakultatywny dowolnego wyboru

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

W sytuacji kryzysu ekologicznego na pierwszy plan wysuwają się w obszarze problemowym ochrony środowiska zagadnienia dotyczące wzajemnych relacji człowiek - środowisko. Relacje te związane są ściśle ze wzajemnym oddziaływaniem człowieka ze środowiskiem. Oddziaływanie człowieka (działanie ukierunkowane) na środowisko przenosi punkt ciężkości w obszar związany z, szeroko rozumianym, procesem decyzyjnym.

Pełny opis:

W sytuacji kryzysu ekologicznego na pierwszy plan wysuwają się w obszarze problemowym ochrony środowiska zagadnienia dotyczące wzajemnych relacji człowiek - środowisko. Relacje te związane są ściśle ze wzajemnym oddziaływaniem człowieka ze środowiskiem. Oddziaływanie człowieka (działanie ukierunkowane) na środowisko przenosi punkt ciężkości w obszar związany z, szeroko rozumianym, procesem decyzyjnym.

Wzajemne relacje/oddziaływania człowiek - środowisko rozpatrywane są nie tylko w aspektach technicznym, przyrodniczym czy ekonomicznym, ale także obejmowane są przez aspekty związane z procesem decyzyjnym w ochronie środowiska. Istotna staje się przy tym odpowiedzialność związana m.in. z ryzykiem czy sprawnością, skutecznością działań decydentów (obszar ich kompetencji).

Egzemplifikacją proponowanej perspektywy będzie strategia systemowa prowadząca do wypracowania określonego sposobu ujmowania procesu decyzyjnego w ochronie środowiska. Obszar problemowy konkretyzować się będzie w postaci systemów zarządzania środowiskowego w szczególności zaś w odniesieniu do zagadnienia ryzyka. Przywołane będą zasada ostrożności (jako podłoże unikania ryzyka i odpowiedzialności) oraz zasada rezyliencji (jako podłoże podejmowania ryzyka i ponoszenia odpowiedzialności). W takim kontekście dyskusji poddana zostanie społeczna odpowiedzialność biznesu.

Literatura:

Picht G., 1981, Pojęcie odpowiedzialności, w: Odwaga utopii, Warszawa, s. 231-262.

Ingarden R., 2003, O odpowiedzialności i jej podstawach ontycznych,

w: książeczka o człowieku, Warszawa, s. 71-169.

Jonas H., 2004, Teoria odpowiedzialności: podstawowe rozróżnienia, w: Filozofia odpowiedzialności XX wieku. Teksty źródłowe, red.Jacek Filek. Kraków, s. 205–214.

Birnbacher D., 1999, Odpowiedzialność za przyszłe pokolenia, Warszawa.

Rosół P., 2017, Hans Jonas. O etycznej odpowiedzialności nauki i techniki, Kraków.

Dzwonkowska D., 2007, Wkład Hansa Jonasa w filozofię odpowiedzialności. w: Studia Ecologiae et Bioethicae 5/2007, s. 143–156.

Filek Janina, 2004, Wprowadzenie do etyki biznesu, Kraków.

Filek Janina, 2013, Społeczna odpowiedzialność biznesu. Jako nowa wersja umowy społecznej, Kraków.

Gasparski W. (red.), 2013. Biznes, etyka, odpowiedzialność. Podręcznik akademicki, Warszawa.

Rok B., 2013, Społeczna odpowiedzialność biznesu, w: Biznes, etyka, odpowiedzialność. Podręcznik akademicki, red.W. Gasparski, Warszawa.

Łepko Z., 2001, Etologiczne inspiracje ekofilozofii, w: Ochrona środowiska społeczno- przyrodniczego w filozofii i teologii, red.J. M. Dołęga, J. W. Czartoszewski i A. Skowroński. Warszawa, s. 135–163.

Kuzior A., 2007, Odpowiedzialność człowieka za przyrodę w perspektywie kryzysu ekologicznego. w: Studia Ecologiae et Bioethicae 5/2007, s. 115–124.

Moń R., 2001, Etyka globalna. Utopia czy konieczność u progu trzeciego milenium ? w: Warszawskie Studia Teologiczne (XIV), s. 181–191.

Główkowski W., 2009, Zastosowanie zasady odpowiedzialności Hansa Jonasa we współczesnej ekologii. w: Problemy Ekorozwoju vol. 4 (2), s. 95–99.

Główkowski W., 2007, Rozwój a zasada odpowiedzialności, w: Zarządzanie rozwojem. Aspekty społeczne, ekonomiczne i ekologiczne, red.B. Piontek i F. Piontek. Warszawa, s. 285–295.

Klincewicz K., 2013, Społeczna odpowiedzialność biznesu. Perspektywa pracownika raport z badań. Warszawa, Bydgoszcz: Wydział Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego; Forum Związków Zawodowych; Uniwersytet Warszawski.

Żemigała M., 2007, Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa. Budowanie zdrowej, efektywnej organizacji, Kraków, Warszawa.

Wymagania wstępne:

Brak

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)