Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia kliniczna i psychopatologia dzieci i młodzieży

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-PS-N-KPDM
Kod Erasmus / ISCED: 14.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Psychologia kliniczna i psychopatologia dzieci i młodzieży
Jednostka: Instytut Psychologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

średnio-zaawansowany

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

PS_W04

PS_W12

PS_W13

PS_W19

Skrócony opis:

Poziom przedmiotu : podstawowy

Cele :Celem wykładów jest zapewnienie podstawowej wiedzy o psychopatologii dzieci i młodzieży, zarówno w aspekcie teoretycznym jak i praktycznym.

Efekt kształcenia : Kształtowanie pozytywnych postaw wobec chorych psychicznie dzieci i młodzieży oraz dobrej znajomości dyscypliny (zdolność do rozmowy, badanie pacjentów i ich rodziców) .

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza o biologicznych , psychologicznych i społecznych czynników determinujących zachowania dzieci młodzieży.

Pełny opis:

1. Systemy klasyfikacyjne zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.

2. Etiologia, patogeneza, czynniki ryzyka.

3. Specyfika poszczególnych okresów rozwoju, współwystępowanie zaburzeń.

4. Zaburzenia nastroju.

5. Zaburzenia lękowe.

6. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne.

7. Zaburzenia dysocjacyjne i konwersyjne.

8. Zaburzenia odżywiania się.

9. Autyzm i zespół Aspergera.

10. ADHD.

11. Zaburzenia zachowania.

12. Moczenie mimowolne. Tiki.

13. Znęcanie się nad dzieckiem.

14. Wykorzystanie seksualne.

15. Zaburzenia snu.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. T. Wolańczyk, J. Komender - Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci, PZWL, Warszawa, 2013.

2. C. Cepeda - Badanie psychiatryczne dzieci i młodzieży. Podręcznik kliniczny, Elsevier Urban i Paretner, Wrocław 2012.

Literatura uzupełniająca:

1. I. Namysłowska - Psychiatria dzieci i młodzieży, Warszawa, 2004.

2. D. Marcelli - Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław 2013.

3. P. C. Kendall - Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk, 2012.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

1. Student potrafi wymienić i opisać główne zaburzenia psychiczne występujące u dzieci i młodzieży.

2. Student potrafi zdefiniować i wymieć objawy występujące w głównych zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży.

3. Student potrafi posługiwać się klasyfikacjami zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży ICD-10 i DSM-5.

4. Student potrafi wymienić przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, opisuje interakcje czynników ryzyka, definiuje pojęcia wieloczynnikowej etiologii i patogenezy.

5. Student potrafi opisać rozpowszechnienie, przebieg i rokowanie w głównych zaburzaniach psychicznych dzieci i młodzieży.

6. Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych skutecznych w leczeniu zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.

Metody i kryteria oceniania:

1) efekt kształcenia nr 1. pn potrafi wymienić i opisać główne zaburzenia psychiczne występujące u dzieci i młodzieży;

- na ocenę 2 (nast.): nie potrafi wymienić głównych grup zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży;

- na ocenę 3 (dst.): potrafi wymienić główne grupy zaburzeń, nie potrafi wymienić typów zaburzeń występujących w obrębie

głównych grup (np. rodzaje zaburzeń lękowych, ogólnikowo opisuje poszczególne zaburzenia psychiczne);

- na ocenę 4 (db.): potrafi wymienić poszczególne zaburzenia psychiczne w obrębie głównych grup oraz nieznacznie myli

się w opisie;

- na ocenę 5 (bdb.): sprawnie opisuje poszczególne zaburzenia psychiczne.

2) efekt kształcenia nr 2 pn. student potrafi zdefiniować i wymieć objawy występujące w głównych zaburzeniach

psychicznych dzieci i młodzieży;

- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi zdefiniować i wymienić objawów występujących w głównych grupach zaburzeń;

- na ocenę 3 (dost.): student potrafi wymienić niektóre objawy, ale nie potrafi ich zdefiniować;

- na ocenę 4 (db.): student wymienia i definiuje większość objawów z drobnymi błędami;

- na ocenę 5 (bdb.): student wymienia i definiuje objawy zaburzeń.

3) efekt kształcenia nr 3 pn Student potrafi posługiwać się klasyfikacjami zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży ICD-10 i

DSM-5.

- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi posługiwać się klasyfikacjami ICD-10 i DSM-5.

- na ocenę 3 (dost.): student podaje definicje i ogólny opis klasyfikacji ICD-10 i DSM-5,

- na ocenę 4 (db.): student posługuje się klasyfikacją, umie nazwać poszczególne objawy, ale popełnia błędy dotyczące

wstępnej diagnozy zaburzenia.

- na ocenę 5 (bdb.): student swobodnie posługuje się klasyfikacją, umie odszukać opisy obserwowanych objawów i dokonać

wstępnej diagnozy zaburzeń.

4) efekt kształcenia nr 4 Student potrafi wymienić przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, opisuje

interakcje czynników ryzyka, definiuje pojęcia wieloczynnikowej etiologii i patogenezy.

- na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi opisać głównych czynników ryzyka zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży;

- na ocenę 3 (dost.): Student potrafi wymienić i opisać główne czynnika ryzyka, nie potrafi opisać ich interakcji;

- na ocenę 4 (db.): Student potrafi opisać czynniki ryzyka, ich interakcję, popełnia drobne błędy w opisie;

- na ocenę 5 (bdb.): Student potrafi opisać czynniki ryzyka, ich interakcję, definiuje takie pojęcia jak epigenetyka, odporność,

podatność. Umie podać przykłady w odniesieniu do zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.

5) efekt kształcenia nr 5 Student potrafi opisać rozpowszechnienie, przebieg i rokowanie w głównych zaburzaniach

psychicznych dzieci i młodzieży.

- na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi opisać rozpowszechnienia i przebiegu omawianych zaburzeń psychicznych dzieci i

młodzieży;

- na ocenę 3 (dost.): Student potrafi opisać przebieg, nie potrafi opisać rozpowszechnienia (lub odwrotnie) omawianych

zaburzeń psychicznych;

- na ocenę 4 (db.): Student potrafi opisać przebieg i rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych z drobnymi błędami;

- na ocenę 5 (bdb.): Student sprawnie opisuje przebieg i rozpowszechnienie omawianych zaburzeń psychicznych dzieci i

młodzieży;

6) efekt kształcenia nr 6 Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych skutecznych w leczeniu

zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.

- na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi wymienić podstawowych form oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach

psychicznych;

- na ocenę 3 (dost.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach

psychicznych dzieci i młodzieży, ale nie potrafi wybrać odpowiedniej metody dla określonego zaburzenia;

- na ocenę 4 (db.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach

psychicznych dzieci i młodzieży, potrafi wybrać odpowiednią metodę dla określonego zaburzenia, ale robi drobne błędy w

opisie jej zastosowania;

- na ocenę 5 (bdb.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach

psychicznych dzieci i młodzieży, potrafi wybrać i opisać odpowiednią metodę dla określonego zaburzenia,

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)