Psychologia kliniczna i psychopatologia dzieci i młodzieży
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WF-PS-N-KPDM |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
|
Nazwa przedmiotu: | Psychologia kliniczna i psychopatologia dzieci i młodzieży |
Jednostka: | Instytut Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | średnio-zaawansowany |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | PS_W04 PS_W12 PS_W13 PS_W19 |
Skrócony opis: |
Poziom przedmiotu : podstawowy Cele :Celem wykładów jest zapewnienie podstawowej wiedzy o psychopatologii dzieci i młodzieży, zarówno w aspekcie teoretycznym jak i praktycznym. Efekt kształcenia : Kształtowanie pozytywnych postaw wobec chorych psychicznie dzieci i młodzieży oraz dobrej znajomości dyscypliny (zdolność do rozmowy, badanie pacjentów i ich rodziców) . Wymagania wstępne: Ogólna wiedza o biologicznych , psychologicznych i społecznych czynników determinujących zachowania dzieci młodzieży. |
Pełny opis: |
1. Systemy klasyfikacyjne zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży. 2. Etiologia, patogeneza, czynniki ryzyka. 3. Specyfika poszczególnych okresów rozwoju, współwystępowanie zaburzeń. 4. Zaburzenia nastroju. 5. Zaburzenia lękowe. 6. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. 7. Zaburzenia dysocjacyjne i konwersyjne. 8. Zaburzenia odżywiania się. 9. Autyzm i zespół Aspergera. 10. ADHD. 11. Zaburzenia zachowania. 12. Moczenie mimowolne. Tiki. 13. Znęcanie się nad dzieckiem. 14. Wykorzystanie seksualne. 15. Zaburzenia snu. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. T. Wolańczyk, J. Komender - Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci, PZWL, Warszawa, 2013. 2. C. Cepeda - Badanie psychiatryczne dzieci i młodzieży. Podręcznik kliniczny, Elsevier Urban i Paretner, Wrocław 2012. Literatura uzupełniająca: 1. I. Namysłowska - Psychiatria dzieci i młodzieży, Warszawa, 2004. 2. D. Marcelli - Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław 2013. 3. P. C. Kendall - Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk, 2012. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
1. Student potrafi wymienić i opisać główne zaburzenia psychiczne występujące u dzieci i młodzieży. 2. Student potrafi zdefiniować i wymieć objawy występujące w głównych zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży. 3. Student potrafi posługiwać się klasyfikacjami zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży ICD-10 i DSM-5. 4. Student potrafi wymienić przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, opisuje interakcje czynników ryzyka, definiuje pojęcia wieloczynnikowej etiologii i patogenezy. 5. Student potrafi opisać rozpowszechnienie, przebieg i rokowanie w głównych zaburzaniach psychicznych dzieci i młodzieży. 6. Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych skutecznych w leczeniu zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży. |
Metody i kryteria oceniania: |
1) efekt kształcenia nr 1. pn potrafi wymienić i opisać główne zaburzenia psychiczne występujące u dzieci i młodzieży; - na ocenę 2 (nast.): nie potrafi wymienić głównych grup zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży; - na ocenę 3 (dst.): potrafi wymienić główne grupy zaburzeń, nie potrafi wymienić typów zaburzeń występujących w obrębie głównych grup (np. rodzaje zaburzeń lękowych, ogólnikowo opisuje poszczególne zaburzenia psychiczne); - na ocenę 4 (db.): potrafi wymienić poszczególne zaburzenia psychiczne w obrębie głównych grup oraz nieznacznie myli się w opisie; - na ocenę 5 (bdb.): sprawnie opisuje poszczególne zaburzenia psychiczne. 2) efekt kształcenia nr 2 pn. student potrafi zdefiniować i wymieć objawy występujące w głównych zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży; - na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi zdefiniować i wymienić objawów występujących w głównych grupach zaburzeń; - na ocenę 3 (dost.): student potrafi wymienić niektóre objawy, ale nie potrafi ich zdefiniować; - na ocenę 4 (db.): student wymienia i definiuje większość objawów z drobnymi błędami; - na ocenę 5 (bdb.): student wymienia i definiuje objawy zaburzeń. 3) efekt kształcenia nr 3 pn Student potrafi posługiwać się klasyfikacjami zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży ICD-10 i DSM-5. - na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi posługiwać się klasyfikacjami ICD-10 i DSM-5. - na ocenę 3 (dost.): student podaje definicje i ogólny opis klasyfikacji ICD-10 i DSM-5, - na ocenę 4 (db.): student posługuje się klasyfikacją, umie nazwać poszczególne objawy, ale popełnia błędy dotyczące wstępnej diagnozy zaburzenia. - na ocenę 5 (bdb.): student swobodnie posługuje się klasyfikacją, umie odszukać opisy obserwowanych objawów i dokonać wstępnej diagnozy zaburzeń. 4) efekt kształcenia nr 4 Student potrafi wymienić przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, opisuje interakcje czynników ryzyka, definiuje pojęcia wieloczynnikowej etiologii i patogenezy. - na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi opisać głównych czynników ryzyka zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży; - na ocenę 3 (dost.): Student potrafi wymienić i opisać główne czynnika ryzyka, nie potrafi opisać ich interakcji; - na ocenę 4 (db.): Student potrafi opisać czynniki ryzyka, ich interakcję, popełnia drobne błędy w opisie; - na ocenę 5 (bdb.): Student potrafi opisać czynniki ryzyka, ich interakcję, definiuje takie pojęcia jak epigenetyka, odporność, podatność. Umie podać przykłady w odniesieniu do zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży. 5) efekt kształcenia nr 5 Student potrafi opisać rozpowszechnienie, przebieg i rokowanie w głównych zaburzaniach psychicznych dzieci i młodzieży. - na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi opisać rozpowszechnienia i przebiegu omawianych zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży; - na ocenę 3 (dost.): Student potrafi opisać przebieg, nie potrafi opisać rozpowszechnienia (lub odwrotnie) omawianych zaburzeń psychicznych; - na ocenę 4 (db.): Student potrafi opisać przebieg i rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych z drobnymi błędami; - na ocenę 5 (bdb.): Student sprawnie opisuje przebieg i rozpowszechnienie omawianych zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży; 6) efekt kształcenia nr 6 Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych skutecznych w leczeniu zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży. - na ocenę 2 (nast.): Student nie potrafi wymienić podstawowych form oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach psychicznych; - na ocenę 3 (dost.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, ale nie potrafi wybrać odpowiedniej metody dla określonego zaburzenia; - na ocenę 4 (db.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, potrafi wybrać odpowiednią metodę dla określonego zaburzenia, ale robi drobne błędy w opisie jej zastosowania; - na ocenę 5 (bdb.): Student potrafi wymienić podstawowe formy oddziaływań psychologicznych w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, potrafi wybrać i opisać odpowiednią metodę dla określonego zaburzenia, |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.