Psychologia rewalidacyjna 1

średnio-zaawansowany

PS_W13

PS_W15

PS_U05

PS_U07

PS_U10

PS_K01

PS_K02

Psychologia rewalidacyjna ma dostarczyć studentom wiadomości o procesie rehabilitacji/rewalidacji osób, które ponoszą skutki swej niepełnosprawności dla samej osoby, jak i dla jego rodziny. Istotne jest również ukazanie charakterystyki psychologicznej i społecznego funkcjonowania osób z poszczególnymi rodzajami niepełnosprawności.

Treści programowe:

1 Niepełnosprawność- pojęcie, definicje

2.Rewalidacja, rehabilitacja-formy i metody oddziaływań

3.Biologiczne i psychologiczne koncepcje niepełnosprawności

4.Psychologiczna sytuacja osób niepełnosprawnych

5.Niepełnosprawność jako czynnik wywołujący frustrację potrzeb, ból, lęk, stres, ograniczenie aktywności fizycznej i psychicznej

6.Przewlekła choroba a funkcjonowanie psychologiczne.

7.Stan nagłego powstania kalectwa i jego skutki.

8.Psychologiczne czynniki determinujące zachowanie i rehabilitację osób niepełnosprawnych.

9.Charakterystyka mechanizmów regulujących zachowanie osób niepełnosprawnych.

10.Postawy, ich kształtowanie i ich zmiana wobec osób niepełnosprawnych.

11.Psychologiczne mechanizmy przystosowania do inwalidztwa, do życia w społeczności, do pracy.

12 Pojęcie akceptacji siebie i niepełnosprawności.

13.Działania w celu zachowania równowagi psychicznej / psychoterapia:

indywidualna, grupowa, środowiskowa, terapia pracą/.

14.Stymulowanie zastępczych i pobudzanie zachowanych funkcji psychicznych i fizycznych.

15.Rozwijanie i zwiększanie aktywności własnej osób niepełnosprawnych.

K.J. Zabłocki, Wprowadzenie do rewalidacji. Toruń, 1998

K.J.Zabłocki, W. Brejnak, Wybrane problemy dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami rozwojowymi w procesie edukacji. W-wa, 2004

St. Kowalik, Psychologia rehabilitacji. W-wa, 2007

Literatura obowiązkowa:

I. Obuchowska, Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. W-wa, 1995

T.Witkowski, Rozumieć problemy osób niepełnosprawnych. W-wa, 1993

Wiedza: student zna wiadomości o procesie rewalidacji osób niepełnosprawnych, uwarunkowaniach psychologicznych tego procesu wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, percepcji społecznej ludzi niepełnosprawnych, mechanizmów regulujących przystosowanie do nauki, życia, pracy;

Umiejętności: student analizuje problemy osób niepełnosprawnych i proponuje pomoc w ich rehabilitacji;

Kompetencje: student wykazuje otwartość na problemy osób niepełnosprawnych, kreatywny w konstruowaniu programów rehabilitacyjnych

(2) : Student nie wie czym zajmuje się rewalidacja, nie zna zasad jej stosowania.

(3) : Student pobieżnie orientuje się w psychologii rewalidacji, dysponuje niewielką wiedzą na temat podstawowych zagadnień z jej zakresu.

(4) : Student posiada poprawną wiedzę na temat rewalidacji, zna modele pracy terapeutycznej w przypadku wybranych zaburzeń.

(5) : Student doskonale orientuje się w dyscyplinie jaką jest rewalidacja, zna podstawowe metody i techniki terapeutyczne, posiada wiedzę na temat zapobiegania tym zjawiskom.

nie przewidziano

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

obowiązkowy

nie dotyczy

Psychologia rewalidacyjna ma dostarczyć studentom wiadomości o procesie rehabilitacji osób, które ponoszą skutki swej niepełnosprawności dla samej osoby, jak i dla jego rodziny. Istotne jest również ukazanie charakterystyki psychologicznej i społecznego funkcjonowania osób z poszczególnymi rodzajami niepełnosprawności.

1 Niepełnosprawność- pojęcie, definicje

2.Rewalidacja, rehabilitacja-formy i metody oddziaływań

3.Biologiczne i psychologiczne koncepcje niepełnosprawności

4.Psychologiczna sytuacja osób niepełnosprawnych

5.Niepełnosprawność jako czynnik wywołujący frustrację potrzeb, ból, lęk, stres, ograniczenie aktywności fizycznej i psychicznej

6.Przewlekła choroba a funkcjonowanie psychologiczne.

7.Stan nagłego powstania kalectwa i jego skutki.

8.Psychologiczne czynniki determinujące zachowanie i rehabilitację osób niepełnosprawnych.

9.Charakterystyka mechanizmów regulujących zachowanie osób niepełnosprawnych.

10.Postawy, ich kształtowanie i ich zmiana wobec osób niepełnosprawnych.

11.Psychologiczne mechanizmy przystosowania do inwalidztwa, do życia w społeczności, do pracy.

12 Pojęcie akceptacji siebie i niepełnosprawności.

13.Działania w celu zachowania równowagi psychicznej / psychoterapia:

indywidualna, grupowa, środowiskowa, terapia pracą/.

14.Stymulowanie zastępczych i pobudzanie zachowanych funkcji psychicznych i fizycznych.

15.Rozwijanie i zwiększanie aktywności własnej osób niepełnosprawnych.

1. S. Kowalik, Stosowana psychologia rehabilitacji, W-wa, 2018

2. I. Obuchowska, Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. W-wa, 1995

3. T.Witkowski, Rozumieć problemy osób niepełnosprawnych. W-wa, 1993

4. K.J. Zabłocki, Autyzm. Płock, 2002

5. K.J. Zabłocki, Dziecko z mózgowym porażeniem dziecięcym w teorii i terapii. W-wa, 2000

znajomość psychologii osobowości i klinicznej, rozwojowej